Η συγκεκριμένη άποψη, έχει πολλαπλέςαναγνώσεις. Θα μπορούσε να εκληφθεί ως παραίνεση, για μεγαλύτερη "δεκτικότητα" από την ελληνική κυβέρνηση. Θα μπορούσε όμως επίσης, ν’ αποτελεί (σοβαρότατη) αιχμή για την αδυναμία της, ν’ αντιληφθεί την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση και τις ανάγκες δημοσιονομικών αλλαγών που αντιμετωπίζει η χώρα.
Αν κρίνουμε από την υπάρχουσα πληροφόρηση, σχετικά με όλα αυτά που συμβαίνουν στο κεντρικό ξενοδοχείο όπου πραγματοποιούνται οι διαπραγματεύσεις (θα μάθουμε άραγε κάποτε, γιατί πρέπει οι Έλληνες πολίτες να πληρώνουν ΚΑΙ γι’ αυτό;), κατά πάσα βεβαιότητα, επρόκειτο για το δεύτερο...
Από την "εντονότατη διαφωνία και αντιπαράθεση" μεταξύ Τσακαλώτου-Velculescu, την Τρίτη το βράδυ (η οποία είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση Τσακαλώτου από την "πρώτη καρέκλα" και την ανάληψή της από τον κύριο Δημήτρη Λιάκο), μέχρι την αποτυχημένη συνάντηση της Τρόικα με την κυρία Αχτσιόγλου το απόγευμα της Κυριακής, οι εξελίξεις δεν προοιωνίζουν οτιδήποτε θετικό. Η ελληνική πλευρά δείχνει ν’ αγνοεί επιδεικτικά την πληροφόρηση από τις Βρυξέλλες, όπου έχει ξεκαθαριστεί (παραπάνω από μία φορές) ότι όσο νωρίτερα υπάρξει συμφωνία, τόσο καλύτερη θα είναι αυτή για την Ελλάδα...
Η εμμονή της κυβέρνησης στις γνωστές, παρωχημένες αντιλήψεις, ιδεοληψίες και αγκυλώσεις αυτού που θεωρεί πολιτικό της χώρο, έχει σαν αποτέλεσμα να οδηγεί τη διαπραγμάτευση σε εμπλοκή, για μία ακόμη φορά. Π.χ. το πρόβλημα με τα περίφημα "αντίμετρα". Ενώ η ελληνική πλευρά δέχτηκε να εφαρμόζονται μετά την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων (δηλαδή ύστερα από την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του Α.Ε.Π.), επιμένει αυτά να έχουν τη μορφή παροχών προς συγκεκριμένες ομάδες ή την ελάφρυνση φόρων όπως ο ΕΝΦΙΑ ή ο ΦΠΑ. Την ώρα κατά την οποία, οι Θεσμοί ζητούν οι τυχόν ελαφρύνσεις να εφαρμόζονται στην φορολογία επιχειρήσεων και επαγγελματιών, δηλαδή να παρέχουν αναπτυξιακή ώθηση. Η κυβέρνηση, φυσικά, αρνείται...
Η κατάσταση μοιάζει, ΞΑΝΑ, να έχει βγει κατευθείαν, από την γνωστή ταινία "Η ημέρα της Μαρμότας". Ή, σωστότερα, μοιάζει σαν να γυρίζεται πάλι η ταινία, μέσα στην ίδια την ταινία! Οι ίδιοι άνθρωποι, προσπαθούν να πετύχουν πράγματα, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο το έχουν ήδη δοκιμάσει επανειλημμένα και έχουν αποτύχει. Πόσες ελπίδες επιτυχίας μπορεί να έχει μια τέτοια προσπάθεια;
Εν πάση περιπτώσει, το Κουαρτέτο θα παραμείνει στην Αθήνα μέχρι την Τρίτη, ίσως και την Τετάρτη. Με πρωταρχικό στόχο να επιτευχθεί τέτοιου βαθμού πρόοδος ώστε να υπάρχει βάση για παρουσίασή της στο (τακτικό) Euro Working Group της Πέμπτης. Ο στόχος δηλαδή, είναι να πραγματοποιηθούν αξιόλογα βήματα. Πρόκειται για (μεγαλύτερη) φιλοδοξία η οποία υπάρχει πλέον...
Εφόσον συμβεί αυτό, θα πρέπει να θεωρείται αρκετά πιθανό να επανέλθει η Τρόικα στην Αθήνα, το τελευταίο δεκαήμερο του Μαρτίου. Ώστε να συμφωνηθεί ένα staff level agreement, πριν το Eurogroup της 7ης Απριλίου.
Πόσο πιθανόν είναι να επαληθευτεί αυτή η αλληλουχία γεγονότων; Όχι ιδιαίτερα. Αλλά, όπως εκμυστηρεύτηκε στην στήλη πηγή από την Βελγική πρωτεύουσα: "Σε παρόμοιες καταστάσεις, δεν βλάπτει να είμαστε λίγο περισσότερο αισιόδοξοι". Άποψη η οποία είναι απολύτως λογική και ευσταθεί. Μόνο όμως για οποιονδήποτε δεν υφίσταται κόστος από την καθυστέρηση…
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
Twitter: @Marketelf
Facebook: Peter Lazos
Σ.Σ.1 Προς Μοσχάτο, ενταύθα: Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γδάρεις μία γάτα. Αν δεν αποδίδει ο ένας, χρησιμοποιείς κάποιον διαφορετικό.
Σ.Σ.2 Μήπως το μέγαρο Μαξίμου μεταξύ διορισμών, βολέματος ημετέρων και non-paper για την στήριξη φιλικών σε αυτό εφημερίδων, να θυμόταν ότι έχει αναλάβει να κυβερνήσει και μία χώρα; Λέω μήπως…