Άνθρωπος με ισχυρή άποψη, που δεν κρύβει τα λόγια του, σε συνέντευξή του στο Liberal ο επιχειρηματίας τονίζει ότι «τα λεφτά δεν χάνονται, τσέπες αλλάζουν», οπότε σ' αυτή την ιστορία η πολιτεία και η ελληνική δικαιοσύνη θα πρέπει να ερευνήσουν ενδελεχώς που πήγαν τα λεφτά.
Άλλωστε, «το απίστευτο σε μέγεθος ποσό που ακούγεται ότι θα “κουρευτεί’’ δεν χάθηκε ούτε από τους εργαζομένους της επιχείρησης, ούτε από τους προμηθευτές της. Τα χρήματα αυτά κάπου αλλού βρίσκονται».
Ο κ. Μαρλαφέκας τονίζει ότι δεν είναι αισιόδοξος για την έκβαση του εγχειρήματος διάσωσης της αλυσίδας, όμως, δεσμεύεται ότι η Λουξ, ως εταιρεία, θα στηρίξει το εγχείρημα του Σκλαβενίτη, εκτιμώντας την φιλότιμη προσπάθεια του και την τεράστια ευθύνη που αναλαμβάνει.
Ο πρόεδρος της Λουξ μιλά για τις τεράστιες καθυστερήσεις πληρωμής των προμηθευτών από τις αλυσίδες λιανικής, στηλιτεύει τη λειτουργία της ελληνικής δικαιοσύνης, ενώ αναφέρεται και στη φορολογική λαίλαπα, που – νομοτελειακά – θα εξαντλήσει και τις υγιείς επιχειρήσεις.
Τέλος, γνωστοποιεί στο Liberal ότι η Λουξ μπαίνει στην αγορά του τσαγιού, παρουσιάζοντας οσονούπω νέα προϊόντα πάντα στη φιλοσοφία και την κουλτούρα της σειράς plus 'n light, ενώ σ' ότι αφορά το εξωτερικό, η έμφαση δίνεται στη Βόρεια Ευρώπη και στη Σκανδιναβία αλλά και στην ενίσχυση της παρουσίας στη Μέση Ανατολή.
Συνέντευξη στον Απόστολο Σκουμπούρη
Κύριε Μαρλαφέκα, είστε άνθρωπος με ισχυρή άποψη, που δεν κρύβει τα λόγια του, οπότε σ' αυτή τη συνέντευξη, θα κινηθούμε και σε θέματα έξω από τη Λουξ.
Ξεκινάω με την υπόθεση Μαρινόπουλου. Εξ αρχής, είχατε εκφράσει αντιρρήσεις για τον τρόπο «διάσωσης». Τις υποστηρίζετε ακόμη; Πιστεύετε ότι κακώς υπήρξε η «διάσωση» με τον τρόπο μάλιστα που έγινε;
Σαφώς και συνεχίζω να διαφωνώ με κάθε τρόπο «διάσωσης», ο οποίος έχει μεν σαν εμφανή και προφανή στόχο την απαραίτητη διασφάλιση των χιλιάδων θέσεων εργασίας του εν λόγω Ομίλου, αλλά αναρωτιέμαι μήπως έχει σαν αφανή στόχο του, τελικώς, το να... διασώσει στην πραγματικότητα μια μικρή ομάδα ανθρώπων που έχουν αποτελέσει τον κεντρικό πυρήνα, αυτού του πρωτοφανούς σε έκταση εμπορικού εγκλήματος!
Ενός εγκλήματος, τα απόνερα του οποίου και τις επιπτώσεις του, δεν τις έχει ακόμα αισθανθεί η αγορά και δεν είναι σίγουρο σε καμία περίπτωση ότι θα μπορέσει να τις απορροφήσει το σύνολο των εμπλεκομένων προμηθευτών του Μαρινόπουλου.
Η άποψή σας ποια είναι; Θα πετύχει το εγχείρημα στο τέλος της ημέρας; Ή θα οδηγηθούμε σε... βουβό κλείσιμο πολλών καταστημάτων εν ευθέτω χρόνω;
Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για την έκβαση του εγχειρήματος, διότι αφενός θα απαιτηθεί τεράστια προσπάθεια και πολύς χρόνος για την επαναφορά των καταναλωτών στα πρώην καταστήματα του Μαρινόπουλου, αλλά και αφετέρου - έτσι όπως εξελίσσεται η οικονομική κρίση στην χώρα μας μετά και από την τελευταία ασφαλιστική και φορολογική λαίλαπα- από τους ίδιους αυτούς τους καταναλωτές δεν λείπουν επιλογές, λεφτά από την τσέπη τους λείπουν δυστυχώς.
Εάν επαληθευτούν οι φόβοι μου, δεν θα αποφευχθεί και το κλείσιμο κάποιων καταστημάτων είτε αυτό γίνει με βουβό είτε με φανερό τρόπο. Παρά την προσωπική μου βεβαία τοποθέτηση σε αυτό το ερώτημα σας, σαν Εταιρεία θα στηρίξουμε την νέα προσπάθεια του Σκλαβενίτη, στα πλαίσια της μέχρι σήμερα καλόπιστης συνεργασίας που έχουμε, εκτιμώντας αν μη τι άλλο την φιλότιμη προσπάθεια του και την τεράστια ευθύνη που αναλαμβάνει.
Έχετε πει ότι τα λεφτά δεν χάνονται, απλώς αλλάζουν χέρια... Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια παραπάνω γι' αυτό;
Για την ακρίβεια αυτό που έχω πει επακριβώς, είναι ότι «τα λεφτά δεν χάνονται, τσέπες αλλάζουν». Είναι προφανές ότι στην συγκεκριμένη υπόθεση το μέγιστο ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι αυτό που λέει και ο Ελληνικός θυμόσοφος λαός, «που πήγαν τα λεφτά;».
Το απίστευτο σε μέγεθος ποσό που ακούγεται ότι θα «κουρευτεί» δεν χάθηκε ούτε από τους εργαζομένους της επιχείρησης, ούτε από τους προμηθευτές της. Τα χρήματα αυτά κάπου αλλού βρίσκονται. Σε κάποιους φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού;
Σε αγορές ακινήτων η άλλων πολυτελών ειδών; Χρήζει η Ελληνική Δικαιοσύνη παράλληλα με την προσπάθεια διάσωσης που εξελίσσεται, να διερευνήσει σε βάθος το εν λόγω ζήτημα, για να μην βιώσουμε σαν αγορά και νέα «εμπορικά εγκλήματα», προκειμένου να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες εκεί που πρέπει και γιατί όχι να επιστραφεί και μέρος –αν όχι όλο- του αναγκαίου κακού που οδηγούμαστε και λέγεται «κούρεμα».
Κατά καιρούς, έχετε μιλήσει για τις παθογένειες της ελληνικής δικαιοσύνης. Είναι δυνατόν να υπάρξει κοινό περί δικαίου αίσθημα όταν υποθέσεις εκδικάζονται σε 10 ή 15 χρόνια;
Ένα από τα μεγαλύτερα και ουσιαστικά προβλήματα της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας, αποτελεί η τεράστια καθυστέρηση έκδοσης αποφάσεων. Αυτό, οδηγεί πλείστες φορές κακόπιστους πελάτες ή προμηθευτές μιας εταιρείας, σε μεμονωμένες ενέργειες που καταλήγουν σε απώλεια χρημάτων η και περιουσιών, επειδή κυοφορείται γενικότερα στην αγορά ένα κλίμα ατιμωρησίας και αποποίηση ευθύνης.
Αυτό το πρόβλημα, στην πιο καλόπιστη εκδοχή του για την επιχειρηματική κοινότητα, φαντάζει σαν ένα καθεστώς αρνησιδικίας τελικά και σαφώς δεν μπορεί να συντελέσει στο καλώς εννοούμενο περί δικαίου αίσθημα και σίγουρα εάν δεν συνέβαινε, θα απέτρεπε ίσως πολλές από τις τραγικές συνέπειες που βιώνει η Ελληνική κοινωνία.
Πάμε λίγο στα του κλάδου. Ο κλάδος των τροφίμων και των ποτών, είναι αυτός που έχει δείξει τη μεγαλύτερη ανθεκτικότητα κατά τη διάρκεια της κρίσης. Πως «επιβιώνει» όμως σ' αυτό το φορολογικό καθεστώς;
Ο κλάδος μας κατ' αρχήν έχει δεχθεί και αυτός –όπως ήταν αναμενόμενο- τεράστιες πιέσεις από το βαρύ φορολογικό καθεστώς, ιδιαίτερα καθώς αυτό συνοδεύεται από καθημερινή αστάθεια και αβεβαιότητα. Αυτό, δυστυχώς τροφοδοτεί με μεγαλύτερη ένταση το σπιράλ του «θανάτου» στο οποίο έχει περιέλθει η Ελληνική Οικονομία, μέσω του φαύλου κύκλου της ταυτόχρονης αύξησης ύφεσης και ανεργίας.
Υπάρχουν όμως και οι φωτεινές εξαιρέσεις επιχειρήσεων του κλάδου, οι οποίες λόγω του γεγονότος ότι είχαν θωρακιστεί με ορθή χρηματοοικονομική διάρθρωση πολύ πριν το ξέσπασμα της κρίσης, κατάφεραν να επιδείξουν ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις νέες συνθήκες, διατηρώντας τη βιωσιμότητά τους.
Αυτό το γεγονός όμως δεν σημαίνει ότι θα μπορεί να επιτυγχάνεται ες αεί με έναν μαγικό αέναο τρόπο, εάν δεν αλλάξει άρδην το πνεύμα αυτής της αναιτιολόγητης, αναποτελεσματικής φιλοσοφίας και λογικής της φορολογικής αφαίμαξης των Ελληνικών Επιχειρήσεων, οι οποίες εξακολουθούν να στηρίζουν την πολύπαθη Ελληνική Οικονομία, με συναισθήματα αντίληψης του κοινωνικού τους ρόλου και όχι με την ψυχρή μαθηματική προσέγγιση των Ευρωπαίων «Εταίρων μας».
Ένα μεγάλο πρόβλημα για τον κλάδο σας είναι το παγιωμένο καθεστώς καθυστέρησης πληρωμών από τους ομίλους λιανικής προς τους προμηθευτές. Πως φτάσαμε εδώ; Μπορεί να αλλάξει;
Οι καθυστερήσεις αυτές, οι οποίες πλέον αναγράφονται στα συμβατικά κείμενα των εμπορικών συμφωνιών και ως ανταπαιτήσεις, αποτελούν ένα χρόνιο πρόβλημα της αγοράς το οποίο επιδεινώθηκε για πολλές ελληνικές παραγωγικές μονάδες, επί τα χείρω με την κρίση.
Ουσιαστικά, καλούνται οι επιχειρήσεις του κλάδου να τιμολογούν τα προϊόντα τους με πίστωση, με κίνδυνο απώλειας των οφειλομένων ποσών ενίοτε, αλλά να εκπληρώνουν αφενός τις πάσης φύσεως ασφαλιστικές, φορολογικές και όποιες σχετικές εν γένει τους υποχρεώσεις με μετρητά, αλλά και αφετέρου να φθάνουν στο σημείο να προπληρώνουν βασικότατα υλικά της παραγωγικής τους διαδικασίας.
Ο κύριος λόγος που φθάσαμε ως εδώ είναι η άρνηση ή η αδυναμία συναντίληψης της αναγκαίας συνύπαρξης παραγωγής και λιανεμπορίου, μέσω μιας αμοιβαίας και καλόπιστης συναλλακτικής πρακτικής, που οδηγεί κάθε οικονομία σε μια υγιή αμφίπλευρη ανάπτυξη.
Σαφώς και μπορεί να αλλάξει αυτό το άναρχο και ανισότιμο καθεστώς, εάν γίνουν πράξη οι εκάστοτε διαχρονικές κυβερνητικές παρεμβάσεις, προς την κατεύθυνση της προσέγγισης του εν λόγω ζητήματος, με βάση και σχετικές ευρωπαϊκές λύσεις.
Επί σειρά ετών, υπήρξαν φαινόμενα αποικιοκρατικού τύπου αθέμιτου ανταγωνισμού, που «έπνιξαν» εκατοντάδες μικρές - ελληνικές - επιχειρήσεις. Τιμωρήθηκε κανένας για αυτό το έγκλημα;
Κάποτε στη χώρα μας, ειδικά στην επαρχία, λειτουργούσαν σχεδόν 1.000 επιχειρήσεις αναψυκτικών. Οι αθέμιτες πρακτικές από την πλευρά των πολυεθνικών επιχειρήσεων από την έναρξη της δεκαετίας του '80 ακόμα, οδήγησαν τις περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις σε μαρασμό, καθώς δεν υπήρξε ένας δομημένος κρατικός μηχανισμός παρακολούθησης αυτών των πρακτικών αφανισμού τους.
Ακόμα και όταν υπήρξαν καταδικαστικές κυρωτικές αποφάσεις, τα πρόστιμα ήταν κυριολεκτικά... αστεία και η μετέπειτα παρακολούθηση αυτών των αποφάσεων ανεπαρκέστατη, με τελικό αποτέλεσμα να επαληθευτεί και εδώ η γνωστή ρήση «έγκλημα χωρίς τιμωρία».
Η κρίση έφερε στο προσκήνιο τα ελληνικά προϊόντα. Μήπως η κρίση είναι – κατά κάποιο τρόπο - και... ευλογία σε πολλές εκφάνσεις του εμπορίου, καθώς ξύπνησε ένστικτα και αντανακλαστικά;
Η κρίση συνέπεσε με μία τάση που ήδη είχε αρχίσει να διαφαίνεται δειλά-δειλά, μέσω της στροφής των καταναλωτών προς τα Ελληνικά και ποιοτικά προϊόντα, δεδομένου ότι πλέον υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση και κυρίως ευαισθητοποίηση. Απλά το ξέσπασμα της κρίσης ενέτεινε την τάση αυτή. Η ελληνικότητα από μόνη της δεν μπορεί να ωθήσει κάποιον να δοκιμάσει ένα προϊόν, εάν αυτό δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του.
Δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα στο εάν είναι η κρίση τελικά «ευλογία», αλλά εκείνο που πιστεύω ακράδαντα είναι ότι μπορεί ο Έλληνας καταναλωτής να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση, διότι την δύναμη για να το επιτύχει αυτό την κρατάει στο χέρι του μεταφορικά και κυριολεκτικά ταυτόχρονα, την ώρα που επιλέγει ένα προϊόν από ένα ράφι.
Εάν επιλέξει συνειδητά τα αμιγώς ποιοτικά Ελληνικά προϊόντα, θα υπάρξει η πραγματική και πολυπόθητη ανάπτυξη στην χώρα μας, με τον πλέον απλό τρόπο χωρίς καμία θυσία από μέρους του. Το ζήτημα είναι να αντιληφθεί το συντομότερο αυτήν του την απίστευτη δύναμη, για να αλλάξει την μοίρα του.
Πάμε λίγο στη Λουξ; Μετά τα αναψυκτικά Loux Plus & Light, ετοιμάζετε και κάτι άλλο;
Τα λουξ plus 'n light είναι η νέα καινοτόμα και πρωτοπόρα σειρά προϊόντων της εταιρείας μας που κυκλοφόρησε στην αγορά από τον περασμένο Ιούνιο του 2016. Σταδιακά, μέσα στο 2017 σχεδιάζουμε το λανσάρισμα και της κατηγορίας του τσαγιού, πάντοτε με την ίδια φιλοσοφία της σειράς plus 'n light προκειμένου να καλύψουμε ένα ακόμα κενό σε ένα ευρύ φάσμα καταναλωτών που επιδιώκουν ολιγοθερμικά προϊόντα με τον πλέον φυσικό τρόπο, κάτι που καλύπτει απόλυτα αυτή η νέα μας γενιά, τηρώντας αν μη τι άλλο τις ίδιες διαχρονικές αξίες που μας καθιέρωσαν στην συνείδηση των πολυάριθμων καταναλωτών μας και μας κατέταξαν στην πρώτη θέση των Ελληνικών Εταιρειών στον χώρο των αναψυκτικών.
Σε ποιες διεθνείς αγορές ετοιμάζεστε να μπείτε; Πόσο εύκολο είναι για μια ελληνική εταιρεία να κερδίζει μερίδια διεθνώς, τη στιγμή που υπάρχει τέτοια κάκιστη φήμη για το... brand Ελλάδα;
Η Λουξ έχει εισέλθει σε 22 αγορές του εξωτερικού και αυτή τη στιγμή στρέφεται στην επέκταση των δραστηριοτήτων της στη Βόρεια Ευρώπη καθώς και στις Σκανδιναβικές χώρες που δείχνουν να έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς. Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε ενίσχυση της παρουσίας μας στη Μέση Ανατολή, μία αγορά με μεγάλη δυναμική και σημαντικές ευκαιρίες.
http://www.liberal.gr/arthro/118937/apopsi/sunenteuxeis/i-marlafekas-isonemporiko-egklima-protofanous-ektasis-i-upothesi-marinopoulossin.html