Οι χοροί και τα τραγούδια ξεκίνησαν από την Βαλέτα. Με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να δηλώνει ότι η συμφωνία περιλαμβάνει μέτρα "που θα στεναχωρήσουν τον ελληνικό λαό" αλλά και ότι "έχει και θετικά μέτρα". Μας ενημέρωσε επίσης πως "δεν θα υπάρχει επιτήρηση μετά το 2018". Μάλλον είναι αναγκαίο κάποιος να του υπενθυμίσει ότι, πρώτον, το 2019 (πιθανότατα και το 2020) η Ελλάδα θα βρίσκεται σε πρόγραμμα του Δ.Ν.Τ. και, δεύτερον, ότι ΟΛΑ τα Προγράμματα Δημοσιονομικής Προσαρμογής έχουν μεταπρογραμματικές (sic) αξιολογήσεις (post-program reviews).
Χρειάζεται υπενθύμιση και όχι ενημέρωση ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, διότι δεν είναι δυνατόν να μην το γνωρίζει. Καθότι ενημερώνεται τακτικά στα Eurogroups, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του, για την πρόοδο της Κύπρου, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Μάλιστα στη Μάλτα, ενημερώθηκαν όλοι σχετικά για την πρόσφατη επίσκεψη των Θεσμών στην Μεγαλόνησο. Μάλλον ο υπουργός θα πρέπει να επισκεφθεί νευρολόγο. Η βραχεία μνήμη του είναι εξαιρετικά αδύναμη και αυτό είναι σύμπτωμα της νόσου του Αλτσχάϊμερ. Πολιτικής ή πραγματικής, θα σας γελάσω...
Καλύτερα όμως να δούμε αναλυτικά, τι ακριβώς συνέβη στην πρωτεύουσα της Μάλτας, την Παρασκευή. Κατ’ αρχήν, ειδικά αν λάβουμε υπόψη τις κυβερνητικές αντιδράσεις, χρειάζεται να σημειωθεί ότι η αξιολόγηση δεν έκλεισε. Υπάρχει πολύς δρόμος ο οποίος χρειάζεται να διανυθεί, μέχρι να μπορέσει να πει κάποιος ότι η δεύτερη αξιολόγηση ολοκληρώθηκε μ’ επιτυχία.
Την 7η Απριλίου, απλά ρυθμίστηκε το γενικό πλαίσιο συμφωνίας για ορισμένα προαπαιτούμενα-φωτιά και δόθηκε το πολιτικό "πράσινο φως" για να επιστρέψει η Τρόικα. Η επιστροφή αυτή, πιθανότατα, θα συμβεί μετά την Εαρινή Σύνοδο του Δ.Ν.Τ. και της Παγκόσμιας Τράπεζας στις 21-23 Απριλίου. Δηλαδή υπό κανονικές συνθήκες, η Τρόικα θα βρίσκεται στην Αθήνα στις 24 Απριλίου, την Δευτέρα του Θωμά. Ημερομηνία επισήμως, δεν έχει ανακοινωθεί. Πάντως, όπως διευκρίνισε ο Jeroen Dijsselbloem στην συνέντευξη Τύπου, είναι διαδικαστικό θέμα (να βρεθούν κοινές ημερομηνίες κ.λπ.).
Η ελληνική κυβέρνηση στο Eurogroup της Παρασκευής αποδέχθηκε να νομοθετήσει, πριν τη συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους (δηλαδή πριν την 22α Μαΐου, εάν πρόκειται να προλάβει η Ελλάδα τις προθεσμίες για την εκταμίευση της δόσης και την πληρωμή των υποχρεώσεων Ιουλίου) τα εξής:
Α. Μέτρα ύψους 1% του Α.Ε.Π. για το 2019, τα οποία θα προέλθουν κυρίως από την περικοπή συντάξεων (κατάργηση προσωπικής διαφοράς).
Β. Μέτρα ύψους 1% του Α.Ε.Π. για το 2020, υπό την προϋπόθεση ότι θα επιτευχθεί ο στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% το 2018. Εάν δεν επιτευχθεί, και αυτά τα μέτρα, θα εφαρμοσθούν το 2019. Τα μέτρα θα προέλθουν κυρίως, από την αλλαγή των φορολογικών κλιμάκων και τη μείωση του αφορολόγητου ορίου.
Γ. Τα περιβόητα αντίμετρα της κυβέρνησης. οι κοινωνικές και αναπτυξιακές πολιτικές οι οποίες θα εφαρμοσθούν, εάν το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% έχει υπερκαλυφθεί και κατά το ποσοστό που έχει υπερκαλυφθεί. Με απλά λόγια, για να ισχύσει το "δημοσιονομικά ουδέτερο" των μέτρων, που τόσο επίμονα διαφημίζει η κυβέρνηση, θα πρέπει να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 5,5%(πεντέμισι). Κάθε χρόνο ο οποίος θα περιλαμβάνει "αντίμετρα". Good luck with that, που λένε και στα χωριά. Ειλικρινά, είναι ν’ αναρωτιέται κανείς τι έγινε εκείνο το (προεκλογικό και όχι μόνο) "καμία χώρα δεν έχει πετύχει για μεγάλη διάρκεια 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα" του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (στην πραγματικότητα το έχουν πετύχει αρκετές χώρες, και η Ελλάδα κατά καιρούς, για σημαντικά χρονικά διαστήματα)...
Δ. Να εξετασθεί μετά το τέλος του τρέχοντος Προγράμματος, η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας. Όχι, δεν πρόκειται για δεδομένη επαναφορά, αντίθετα απ’ όσα δήλωσε ο Γιουκλίντ (κι άλλο σύμπτωμα;). Θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί με τους Θεσμούς η οποιαδήποτε αλλαγή του υπάρχοντος καθεστώτος.
Επίσης συμφωνήθηκε να μην αυξηθεί το ποσοστών των ομαδικών απολύσεων. Δεν διευκρινίστηκε αν θα εξακολουθήσει να ισχύει η πολιτική έγκριση, ούτε άλλες λεπτομέρειες. Ο υπουργός διευκρίνισε ότι δεν θα επανέλθει το lock-out αλλά, υπήρξε τόσο (αν)ακριβής στις υπόλοιπες δηλώσεις του, που καλύτερα κρατάτε μικρό καλάθι. Ακόμη, δεν ακούστηκε το οτιδήποτε αναφορικά με τον συνδικαλιστικό νόμο. Πράγμα το οποίο ξενίζει αρκετά και (μάλλον) θα αποτελέσει πρόβλημα για την τελική συμφωνία.
Όλα αυτά και οι τεχνικές λεπτομέρειες των δημοσιονομικών μέτρων (και των αντιμέτρων, θου Κύριε…) λογικά, θα συζητηθούν στην Αθήνα με την συμβολή και την συνεργασία των τεχνικών κλιμακίων.
Επομένως, είναι προφανές ότι η αξιολόγηση και (το κυριότερο) η εκταμίευση της δόσης, απέχουν πολύ ακόμη. Πολλές συζητήσεις πρέπει να γίνουν και να παρακολουθήσουμε μπόλική "σκληρή και ακσιοπρεπή διαπραγμάτευση". Μέχρι το Eurogroup Μαΐου, τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο και απαιτείται να είμαστε επιφυλακτικοί. Αν και η εμπειρία έχει δείξει, ότι ο Αλέξης Τσίπρας αρέσκεται να "κάνει συμφωνίες" τον Μάιο ή τον Ιούλιο. Ποτέ τον Ιούνιο. Ο Ιούλιος όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα είναι η χειρότερη επιλογή και το ξέρει…
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
Twitter: @Marketelf
Facebook: Peter Lazos