Εννέα χρόνια πριν. Ιούλιος του 2008. Η κοινοπραξία με επικεφαλής τη Hutchinson προσέφερε 419,468 εκατ. ευρώ για την παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων και αναδεικνυόταν προτιμητέος επενδυτής στον τότε διαγωνισμό για την αξιοποίηση τμήματος του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Η συνολική αξία της συμφωνίας ανέβαινε ακόμη περισσότερο, καθώς προβλέπονταν επενδύσεις 490 εκατ. ευρώ. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, η κοινοπραξία στην οποία συμμετείχε και η Alapis του υπόδικου σήμερα Λ. Λαυρεντιάδη ανακοίνωνε ότι αποχωρεί από τον διαγωνισμό.
Σήμερα τα μεγέθη και οι εποχές για τον ΟΛΘ διαφέρουν. Άλλωστε εκτός των άλλων έχει υποχωρήσει κατά 40% και η χρηματιστηριακή αξία του. Ωστόσο, εκτός από την καθαρά οικονομική σύγκριση, υπάρχουν και οι... αντιδράσεις. Άλλωστε ο τότε διαγωνισμός για την παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων είχε σταματήσει και εξαιτίας των σφοδρών αντιδράσεων της αντιπολίτευσης.
Επίσης, κάποιοι λένε ότι στον διαγωνισμό του 2008 εκτός της Hutchinson είχαν εμφανιστεί μόνο εταιρείες που διαχειρίζονταν ανταγωνιστικά λιμάνια, ακριβώς εξαιτίας των αρνητικών αντιδράσεων της τότε αντιπολίτευσης.
Ακόμη και τα επόμενα χρόνια, ο δεύτερος διαγωνισμός, που ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα με την προσφορά των 231,9 εκατ. ευρώ της κοινοπραξίας DIEP - Terminal Link - Belterra, βρισκόταν επί αρκετά χρόνια στον πάγο και πέρασε από σαράντα κύματα.
Η διαφορά είναι ότι σήμερα κάποιοι από εκείνους που το 2008 βρίσκονταν στα κάγκελα, μιλούν για επιτυχία. Με το δίκιο τους. Αλλά αυτή η στροφή είναι πταίσμα για τη χώρα όπου η μνήμη αποτελεί... πολυτέλεια.
*Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.