Ποιοι κρύβονται πίσω από τον επιχρωματισμό των κλασικών ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου;"Η δε Γυνή να Φοβήται τον Ανδρα" και "Μπακαλόγατος" πήραν... χρώμα στο Λος Άντζελες και συγκεκριμένα στην εταιρεία West Wing Digital Studios, μία από τις καλύτερες του κλάδου, η οποία συνεργάζεται με κολοσσούς όπως το CBS, η Warner Bros και η Disney.
Μιλώντας στο "Εθνος", ο Ινδός Βίβεκ Ράο, ιδρυτής και πρόεδρος της West Wing Digital Studios, της εταιρείας που έφερε σε πέρας το εγχείρημα, επισημαίνει ότι ο επιχρωματισμός είναι μια επίπονη διαδικασία που γίνεται καρέ με καρέ και πίξελ με πίξελ.
"Μια ταινία διάρκειας 100 λεπτών χρειάζεται έξι μήνες δουλειάς για να επιχρωματιστεί. Δεν είναι μια αυτόματη μετατροπή που γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Και δεν εργάζεται μόνο ένας σε κάθε ταινία, αλλά μια ομάδα ανθρώπων. Ενα άτομο μόνο του δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει την ταινία σε λιγότερο από πέντε χρόνια", τονίζει.
"Η τεχνολογία που χρησιμοποιεί η εταιρεία και τα προγράμματά της", εξηγεί ο κ. Ράο, "έχει τη δυνατότητα να κάνει τη σωστή μετατροπή, συμπεραίνοντας το χρώμα από τις αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου στην πρωτότυπη ταινία. Αυτή η τεχνική έχει ακρίβεια από 95% έως 97%. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και μεγάλη προσοχή, λόγω της διαφοράς του φωτισμού από σκηνή σε σκηνή, και κυρίως από τις εξωτερικές στις εσωτερικές. Για να εξαλειφθεί κάθε περιθώριο λάθους υπάρχει συνεχής επικοινωνία με τους ανθρώπους που έχουν ζητήσει τον επιχρωματισμό της".
"Όπου είναι απαραίτητο ζητούμε ιστορικές λεπτομέρειες ή πληροφορίες για το τοπίο. Για παράδειγμα, αν κάποια χρώματα υπήρχαν στα ρούχα των ανθρώπων τη δεκαετία του 1950 ή του 1960. Σε κάθε περίπτωση, το πόσο καλός θα είναι ο επιχρωματισμός έχει να κάνει με την ποιότητα του πρωτότυπου υλικού. Οι κόπιες που μας έστειλαν για τις ελληνικές ταινίες είχαν εξαιρετική ποιότητα". Όσο για το επίπεδο της ταινίας "Η δε Γυνή να Φοβήται τον Ανδρα", ο κ. Ράο λέει ότι θα μπορούσε να σταθεί στο Χόλιγουντ.
Τα επόμενα δύο χρόνια θα επιχρωματιστούν και θα προβληθούν στην τηλεόραση από δύο έως έξι ασπρόμαυρες ταινίες της κλασικής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.
Πηγή: Έθνος