Αν υπάρχει ένα σχέδιο του πώς να μην διαπραγματευτείς με την ΕΕ, αυτό είναι της Ελλάδας, γράφει η Telegraph.Αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας αναλύει πέντε μαθήματα τα οποία προέκυψαν από τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε η Ελλάδα με τους δανειστές, ουσιαστικά πέντε λάθη της Αθήνας, τα οποία πρέπει να μελετήσει καλά το Λονδίνο, προκειμένου να αποφύγει τις παγίδες στις συζητήσεις με τις Βρυξέλλες για το Brexit.
Μάλιστα, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην πρώτη συνάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το 2015, αναφέροντας ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας έκανε κάτι «πολύ ηλίθιο», συμφωνώντας να γίνει κατ' ιδίαν αυτή η συζήτηση. Και στη συνέχεια, όπως γράφει η Τζούλιετ Σάμιουελ, ο κ. Βαρουφάκης έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα, μιλώντας για ναζισμό στην κοινή συνέντευξη που ακολούθησε.
Η αρθρογράφος το σημειώνει αυτό, επειδή, κατά την άποψή της, η λάθος ρητορική της Ελλάδας είναι ένα από τα πέντε πράγματα που πρέπει να αποφύγει η βρετανική κυβέρνηση.
Τα 5 μαθήματα από την ελληνική διαπραγμάτευση τα οποία πρέπει να λάβει υπόψη της η Βρετανία, όπως τα αναλύει η αρθρογράφος της Telegraph:
1. Να γνωρίζεις τον εαυτό σου
Η Βρετανία πρέπει να έχει ξεκάθαρη εικόνα της δύναμης και των αδυναμιών της. Για παράδειγμα, αν δεν υπάρξει συμφωνία, αυτό θα πλήξει την ΕΕ, αλλά περισσότερο τη Βρετανία, λόγω μικρότερου μεγέθους. Η λογική υπαγορεύει ότι θα πρέπει να κάνει κάποιες υποχωρήσεις.
Η Ελλάδα δεν γνώριζε ποτέ τη δύναμη ή τις αδυναμίες της. Το 2009, θα μπορούσε να διαλύσει την ευρωζώνη, αλλά υπέγραψε τους όρους διάσωσης που υπαγόρευσαν οι δανειστές. Το 2015, η Ελλάδα είχε χάσει το μέσο πίεσης. Η ευρωζώνη είχε προστατεύσει τον εαυτό της και οι απαιτήσεις έγιναν ακόμη μεγαλύτερες, φέρνοντας τη χώρα στο χείλος της άτακτης εξόδου από το ευρώ, με τεράστιο κόστος στην οικονομία της. Η βρετανική κυβέρνηση πρέπει να θέσει και τις προτεραιότητές της και να στηρίξει ενωμένα. Οι λαϊκιστές ηγέτες της Ελλάδας απέτυχαν εν μέρει εξαιτίας των δικών τους διασπάσεων και της ασυνέπειας.
2. Να γνωρίζεις τον αντίπαλό σου
Ο κ. Βαρουφάκης υπέθεσε ότι η ΕΕ θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει ένα Grexit. Εκανε λάθος. Οι υποστηρικτές του Brexit πιστεύουν ότι η ΕΕ θα ενεργήσει ορθολογικά στο τέλος και θα κλείσει μία συμφωνία για να αποφύγει το όποιο οικονομικό κόστος. Μπερδεύουν τη βρετανική με την καθολική λογική. Για τις Βρυξέλλες και τα πιο ισχυρά μέλη της σκοπός της ΕΕ δεν είναι καθαρά οικονομικός, αλλά η οικοδόμηση κράτους και το κράτος δικαίου. Αυτό εξηγεί την προσήλωσή της στις διαδικασίες και τη νομική λεπτολογία.
Ακριβώς όπως η Γερμανία αρνήθηκε μία ελληνική λύση που υπονόμευε τους κανονισμούς της ευρωζώνης, από φόβο ότι μπορεί να καταστρέψει το κοινό νόμισμα, η ΕΕ θα προσπαθήσει ισχυρά να αποφύγει μία εμπορική συμφωνία η οποία, κατά την άποψή της, διαβρώνει την ενιαία αγορά και το βιβλίο κανόνων της.
3. Η Γερμανία αποφασίζει
Η ΕΕ υποτίθεται πως είναι μία κοινότητα ίσων. Αλλά στην ευρωκρίση εξελίχθηκε σε σκληρή μάχη ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα. Η εμμονή της ΕΕ με τους κανόνες της έχει ξεκάθαρα γερμανικό «χρώμα». Το Βερολίνο πιστεύει με θέρμη στους κανόνες, αλλά επίσης θεωρεί ότι η Γερμανία είναι η μόνη χώρα ικανή να τους ερμηνεύσει και να τους επιβάλει.
4. Να προετοιμαστείς για τον πόλεμο προπαγάνδας
Η ελληνική ριζοσπαστική κυβέρνηση σκέφτηκε μόνο τους ψηφοφόρους στη χώρα και απέτυχε να σκεφτεί πώς η εικόνα της στο εξωτερικό επηρεάζει τη διαπραγματευτική θέση της. Η ρητορική- το να αποκαλούνται «εισβολές» οι επισκέψεις των δανειστών και η επίμονη αναφορά σε Ναζί- πείσμωσαν την ΕΕ. Υπερασπίστηκε την εικόνα της, περιγράφοντας το κυβερνών κόμμα ως ένα τσούρμο ανίκανων γκρινιάρηδων. Εν μέρει, ήταν αλήθεια.
5. Η ρητορική μπορεί εύκολα να ξεφύγει
Η πιο επικίνδυνη πλευρά της ελληνικής διαπραγμάτευσης δεν ήταν οικονομική αλλά θέμα κουλτούρας. Οταν οι γερμανικές εφημερίδες περιέγραψαν όλους τους Ελληνες ως τεμπέληδες, οι ελληνικές εφημερίδες απάντησαν εμφανίζοντας την Ανγκελα Μέρκελ ως Χίτλερ. Αν Βρετανοί και Ευρωπαίοι αρχίσουν να βλέπουν ο ένας τον άλλο σαν εχθρό, θα είναι απίθανο να υπάρξει συμφωνία.
«Αυτά είναι δυσάρεστα μαθήματα και η Βρετανία δεν είναι ικέτης, όπως έγινε η Ελλάδα. Ομως, θα ήμασταν ανόητοι αν δεν λάβουμε υπόψη όλες τις πληροφορίες για το πώς συναλλάσσεται η ΕΕ. Με αυτόν τον τρόπο, όταν ο Γιούνκερ ανοίξει το ελληνικό βιβλίο στρατηγικής του, η Βρετανία, ως ένας καλός σκακιστής, θα έχει σκεφτεί ήδη τις επόμενες πέντε κινήσεις», καταλήγει το άρθρο.