22 Μαΐου 2017

Στο «σκαμνί» ο Ρέστης για το σκάνδαλο με τα δασικά «φιλέτα» του Δημοσίου

Από κατήγορος κατηγορούμενος και μάλιστα ως «ιθύνων νους» βρέθηκε ο Βίκτωρ Ρέστης, σε μια προσπάθειά του από εφοπλιστής να γίνει και μεγαλογαιοκτήμονας Κορωπίου και Βάρης, αλλά «τα βρήκε σκούρα» στην πορεία και όταν επιχείρησε να τα μετατρέψει σε κάτι πιο… ρόδινο, βγήκε διπλά ζημιωμένος.

Και έτσι, αντί να γίνει μεγαλογαιοκτήμονας, βρέθηκε βασικός κατηγορούμενος στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (σ.σ. παρίσταται διά των πληρεξούσιων δικηγόρων του) –βασικός συγκατηγορούμενός του και ο αρχιτέκτων μηχανικός Χαρ. Στάικος, φερόμενος κατά δήλωσή του ως ανιψιός του πρώην υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ.Σουφλιά–, σε μια «γκλάμουρους» διαδικασία που τα έχει όλα: Χρήμα, διαπλοκή, παραδικαστικές ενέργειες και πράξεις, βία,νοθεία και ίσως και…ακούσιες σεξουαλικές περιπτύξεις.Αυτό μένει να αποδειχτεί εάν υπήρξε, καθώς διερευνάται σε άλλη δικογραφία που έχει ανοιχτεί.

Στο εδώλιο κάθονται, μεταξύ άλλων, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και φυσικά οι πωλητές της έκτασης, χαρακτηριζόμενοι και ως «μαφία των ακινήτων». Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν –όπως καιο εφοπλιστής– είναι της ψευδούς βεβαιώσεως, της έκδοσης πλαστών πιστοποιητικών κ.λπ., με σκοπό να υφαρπάξουν δημόσια γη, ζημιώνοντας το Δημόσιο με πολλά εκατ. ευρώ.

Τι αφορά η υπόθεση
Όλα ξεκίνησαν το 2005, όταν ο εφοπλιστής, με παρότρυνση του Χαρ.Στάικου και μέσω της εταιρείας «ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΕ», συμφερόντων του πρώτου, προχώρησε στην αγορά 300 στρεμμάτων δάσους στο Κορωπί και επιχείρησε να αγοράσει και 1.300 στρέμματα χορτολιβαδικής έκτασης στη Βάρη.

Μάλιστα υπεγράφη ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο ανδρών και ο αρχιτέκτων μηχανικός έλαβε και το ποσό των 37,895 εκατ. ευρώ ως «αντίτιμο» για τις…υψηλές του διασυνδέσεις, οι οποίες και θα «μετέτρεπαν» τις δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις σε οικοπεδοποιήσιμη γη.

Αξιοσημείωτο είναι, δε, ότι στο ιδιωτικό συμφωνητικό και πριν ακόμη γίνει ο αποχαρακτηρισμός, όπως φέρεται να εγγυήθηκε ότι θα πετύχει ο… «ανιψιός» του υπουργού, προβλέπονται μεταξύ άλλων τα εξής:

«Ο εργοδότης προτίθεται να αξιοποιήσει το οικόπεδο επενδύοντας σημαντικά κεφάλαια στα πλαίσια της χρήσεως γης που ευελπιστεί ότι θα ισχύσουν, ως προς την εν γένει περιοχή με την ήδη μελετημένη ένταξή της στον πολεοδομικό σχεδιασμό της.Σκοπός του είναι η δημιουργία μεγάλου εμπορικού κέντρου “MALL” και συγκροτήματος αυτοτελών κατοικιών και διαμερισμάτων-μεζονετών».
Και επειδή… ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται, εν προκειμένω χάρηκαν μέχρι το 2008,χρονολογία κατά την οποία συνέβη μια σειρά ατυχών για τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου –αφού ζημιώθηκε το Δημόσιο με πολλά εκατ. ευρώ–περιστατικών και σε συνδυασμό με την έρευνα που διενεργούσε εκείνη την εποχή ο εισαγγελέας Ι.Ντογιάκος, για την υπόθεση της αποκαλούμενης «μαφίας των ακινήτων» με έντονα στοιχεία παραδικαστικού κυκλώματος,άρχισε η αποκάλυψη της απάτης.

Την ίδια χρονική περίοδο, ο υποθηκοφύλακας Κορωπίου αρνήθηκε να μεταγράψει τις συγκεκριμένες εκτάσεις, καθώς δεν υπήρχε πιστοποιητικό του Δασαρχείου. Ακολούθησε προσφυγή στο Μονομελές Πρωτοδικείο και κατά παράδοξο τρόπο η απόφαση υποχρέωνε τον υποθηκοφύλακα να προβεί σε μετεγγραφή, δηλαδή να νομιμοποιήσει τα πλαστά έγγραφα που αποχαρακτήριζαν τη δασική έκταση. Από εκεί και πέρα, αρχίζει το «ξήλωμα του πουλόβερ».

Πώς «ξηλώθηκε το πουλόβερ»
Τότε ο Βίκτωρ Ρέστης κατέθεσε μήνυση κατά όλων των συνεργατών του προσπαθώντας να μετακυλήσει τις ευθύνες, υποστηρίζοντας –ούτε λίγο ούτε πολύ– ότι τον εξαπάτησαν εμφανίζοντάς του πλαστά έγγραφα και συμβόλαια, αποσπώντας του μάλιστα μεγάλα χρηματικά ποσά, και επέστρεψε στο Δημόσιο την έκταση των 300 στρεμμάτων.

Ωστόσο, η προσπάθεια υφαρπαγής της δημόσιας γης με σειρά παράνομων ενεργειών είχε γίνει.
Ο συγκατηγορούμενός του, Χαρ. Στάικος,μάλιστα, βεβαίωσε ότι είχε λάβει συνολικά το πόσο των σχεδόν 40 εκατ. ευρώ, ότι αυτός είχε προτείνει στον Βίκτωρα Ρέστη την αγορά των εν λόγω εκτάσεων, καθώς,όπως αναφέρει επί λέξει, «επρόκειτο,δυνάμει πληροφοριών μου από τον θείο μου, υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά, να ενταχθεί στο σχέδιο πόλεως, με αποτέλεσμα το κέρδος από τις μετέπειτα πωλήσεις να είναι τεράστιο».

Τα χρήματα αυτά ουδέποτε επεστράφησαν στον Βίκτωρα Ρέστη και φέρεται ότι ο εφοπλιστής προχώρησε ακόμη και σε άσκηση βίας, και όχι μόνο, σε βάρος του Χαρ.Στάικου, αλλά αυτό αποτελεί αντικείμενο άλλης δικαστικής διερεύνησης.

Το διά ταύτα του παραπεμπτικού βουλεύματος με το οποίο αυτές τις μέρες δικάζονται όχι μόνο δεν υιοθέτησε τους ισχυρισμούς του εφοπλιστή, αλλά τον χαρακτήρισε και ως «ιθύνων νου».

Τα ερωτήματα που γεννώνται είναι πολλά, όπως ένα εξ αυτών, αν ερεύνησε ποτέ ο εφοπλιστής αν υφίσταται σχέση του Χαρ.Στάικου με τον Γ.Σουφλιά, και πολλά άλλα.

Ερωτήματα που αναμένουμε να απαντηθούν στην ακροαματική διαδικασία, που συνεχίζεται.

της Μαίρης Ζαρκάδα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο που κυκλοφόρησε το Σάββατο 20/5