Ένας μήνας συμπληρώνεται από το νέο μεγάλο κύμα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Βενεζουέλα, που άφησε πίσω του περισσότερους από 30 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες, περίπου 1.500 συλληφθέντες και φυσικά τη Δημοκρατία ακόμη περισσότερο πληγωμένη.
Το τελευταίο επεισόδιο στο σήριαλ του αυταρχισμού του Μαδούρο είναι η απόφαση του, που ανακοίνωσε το απόγευμα της Πρωτομαγιάς, να αλλάξει μόνος του το Σύνταγμα, να αλλάξει το μοντέλο του Κράτους και να φτιάξει μια δική του Βουλή, απαλλαγμένη από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης!
Οι υπέρμαχοι του ρομαντικού επαναστατικού ιδεώδους του Νικολάς Μαδούρο, καθήμενοι στα καφέ των Παρισίων και του Κολωνακίου, συνηθίζουν να υποστηρίζουν ότι «ο Μαδούρο είναι θύμα της ολιγαρχίας στη Βενεζουέλα και των Αμερικανών» και ότι οι «δήθεν ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα» αλλά και ο «δήθεν αυταρχισμός της κυβέρνησης» είναι «προϊόν παραπληροφόρησης των δυτικών μέσων ενημέρωσης». Ισχυρίζονται δε, πως στη Βενεζουέλα υπάρχει αφθονία σε αγαθά και τρόφιμα, τα οποία «κρύβουν τα συστημικά ΜΜΕ».
Οι ισχυρισμοί αυτοί αποτελούν τον βασικό άξονα του μηχανισμού προπαγάνδας του Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος διαθέτει στη Βενεζουέλα 13 (!) κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και δεκάδες ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία πλέον ελέγχει σχεδόν απόλυτα. Η προπαγάνδα του Μαδούρο όμως, έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να διεισδύσει με μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη και φυσικά στην Ελλάδα.
Τις τελευταίες εβδομάδες, με μισές αλήθειες και πολλά ψέματα επιχειρείται, κυρίως μέσω του διαδικτύου, το «ξέπλυμα» του καθεστώτος της Βενεζουέλας. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα του μηχανισμού προπαγάνδας που χρησιμοποιεί το καθεστώς της Βενεζουέλας είναι ότι «ο Μαδούρο είναι θύμα απόπειρας πραξικοπήματος της Δεξιάς», επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε έντονα και στην Ελλάδα.
Ποια είναι τελικά η αλήθεια; Μέσα από 15 ερωτήσεις και απαντήσεις επιχειρώ να αποτυπώσω την πραγματικότητα για τη μεγάλη κρίση στη Βενεζουέλα.
1. Υπάρχει δικτατορία στη Βενεζουέλα;
Όχι. Στη Βενεζουέλα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει (ακόμη) δικτατορία. Η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο είναι εκλεγμένη δημοκρατικά. Μετά από τον θάνατο του Ούγο Τσάβες το 2013, προκηρύχθηκαν εκλογές τις οποίες στις 14 Απριλίου του 2013 κέρδισε με οριακή πλειοψηφία ο διάδοχος του Τσάβες, Νικολάς Μαδούρο. Ωστόσο, αν και η κυβέρνηση εξελέγη δημοκρατικά, αυτή τη στιγμή δεν σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς, ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στη χώρα δεν υπάρχει δικτατορία αλλά ούτε και πλήρης Δημοκρατία. Τόσο η αντιπολίτευση, όσο και δεκάδες ξένες κυβερνήσεις, ο ΟΗΕ, η Ε.Ε. και ανεξάρτητοι διεθνείς οργανισμοί έχουν καταγγείλει το σοβαρότατο έλλειμμα Δημοκρατίας και τη συνταγματική εκτροπή στη χώρα, που συνοψίζεται κυρίως:
Στην ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων, στην απουσία διάκρισης των εξουσιών, στη στρατικοποίηση της χώρας, στην ακύρωση της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, στις διώξεις που υφίστανται οι δημοσιογράφοι και στο κλείσιμο δεκάδων μέσων ενημέρωσης.
2.Πότε και γιατί ξεκίνησαν οι μεγάλες διαδηλώσεις;
Οι μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ξεκίνησαν στις 31 Μαρτίου, δυο μέρες μετά από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (το οποίο ελέγχεται απόλυτα από τον Μαδούρο) να ακυρώσει τη λειτουργία της Βουλής και να άρει την ασυλία όλων των βουλευτών της αντιπολίτευσης. Η απόφαση αυτή ερμηνεύθηκε ως «συνταγματικό πραξικόπημα» και ως ενέργεια για «επιβολή δικτατορίας» από τον Μαδούρο. Το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε όλη την νομοθετική εξουσία στα χέρια του προέδρου, ακυρώνοντας ουσιαστικά τη λειτουργία της Βουλής και επιπλέον με την άρση της ασυλίας των βουλευτών άνοιξε το δρόμο για φυλακίσεις και άλλων βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Μετά από την διεθνή κατακραυγή, τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, αλλά και την διαφωνία που εξέφρασε δημόσια η Γενική Εισαγγελέας της Βενεζουέλας, ο Μαδούρο υποχώρησε και πήρε πίσω την εν λόγω απόφαση. Ωστόσο, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βγήκαν να διαδηλώσουν κατά του «πραξικοπήματος» Μαδούρο. Οι διαδηλώσεις εντάθηκαν μετά και την αυταρχική απόφαση του καθεστώτος να απαγορεύσει στον αρχηγό της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες να κατέχει δημόσια αξιώματα για τα επόμενα 15 χρόνια, με την αιτιολογία ότι διαπιστώθηκαν πράξεις διαφθοράς κατά τη διάρκεια της θητείας του ως κυβερνήτης της περιφέρειας Μιράντα.
Αξίζει να σημειωθεί πως το Ανώτατο Δικαστήριο, κατ’ εντολή του Μαδούρο, δεν σέβεται καμία απόφαση της Εθνοσυνέλευσης και ακυρώνει όλους τους νόμους που ψηφίζει η πλειοψηφία της Εθνοσυνέλευσης, που ελέγχεται από την αντιπολίτευση, μετά τη νίκη της στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Ο ίδιος ο Μαδούρο έχει χαρακτηρίσει την Εθνοσυνέλευση «παράνομη».
3.Υπάρχουν και διαδηλώσεις των οπαδών της κυβέρνησης οι οποίες όμως δεν προβλήθηκαν από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης;
Η πρώτη μεγάλη διαδήλωση της αντιπολίτευσης, που χαρακτηρίστηκε «μητέρα των διαδηλώσεων», πραγματοποιήθηκε στις 19 Απριλίου. Όπως είναι φυσικό η είδηση ήταν η πολυαναμενόμενη μεγάλη διαδήλωση κατά του αυταρχισμού του Μαδούρο και όχι η αντισυγκέντρωση των οπαδών της που οργάνωσε για την ίδια ημέρα η κυβέρνηση. Τα περισσότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης προέβαλαν κυρίως την μεγάλη συγκέντρωση της αντιπολίτευσης, την άγρια καταστολή και τους νεκρούς διαδηλωτές και όχι την μικρότερη σε όγκο αντισυγκέντρωση της κυβέρνησης, που χαρακτηρίστηκε προβοκατόρικη. Η κυβέρνηση για επικοινωνιακούς λόγους αλλά και για να προκαλέσει εντάσεις, σε κάθε μεγάλη διαδήλωση της αντιπολίτευσης οργανώνει την ίδια ημέρα αντισυγκέντρωση των οπαδών της.
4.Πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν στις διαδηλώσεις στη Βενεζουέλα και ποιοι ευθύνονται για τους θανάτους αυτούς;
Από τις αρχές Απριλίου μέχρι σήμερα τουλάχιστον 30 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο πλαίσιο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Βενεζουέλα. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι οπαδοί της αντιπολίτευσης που πυροβολήθηκαν από ένοπλους οπαδούς του Μαδούρο (colectivos) που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτες. Σε βίντεο και φωτογραφίες διακρίνονται οι colectivos να δρουν υπό την προστασία της αστυνομίας και του στρατού. Πολλοί διαδηλωτές κατήγγειλαν ότι υπέστησαν βασανιστήρια. Στην περίπτωση του 22χρονου διαδηλωτή Χουάν Περναλέτε, οι αυτόπτες μάρτυρες κατήγγειλαν ότι βρήκε τραγικό θάνατο στην περιοχή Αλταμίρα από δακρυγόνο που εκτόξευσε αστυνομικός επάνω στο σώμα του. Στους νεκρούς περιλαμβάνονται επίσης 8 πολίτες που πέθαναν από ηλεκτροπληξία στην προσπάθεια τους να λεηλατήσουν ένα σούπερ μάρκετ, επίσης ένας αστυνομικός αλλά και οπαδοί της κυβέρνησης. Μέχρι στιγμής κανένας δεν έχει καταδικαστεί για τις δολοφονίες αυτές. Αντίθετα, οι Αρχές συνέλαβαν περισσότερους από 1.500 διαδηλωτές της αντιπολίτευσης, τους οποίους ο Μαδούρο χαρακτήρισε «δολοφόνους».
Δεν είναι η πρώτη φορά κατά τη διακυβέρνηση του Μαδούρο που γίνεται άγρια καταστολή των διαδηλώσεων και δολοφονούνται δεκάδες διαδηλωτές της αντιπολίτευσης. Στο προηγούμενο μεγάλο κύμα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, το 2014, μέσα σε 3 μήνες είχαν σκοτωθεί 43 διαδηλωτές, στην συντριπτική τους πλειονότητα οπαδοί της αντιπολίτευσης. Για τις δολοφονίες αυτές είχαν κατηγορηθεί μεταξύ άλλων αστυνομικοί, στρατιωτικοί και colectivos. Ο ίδιος ο Μαδούρο είχε αναγκαστεί να παραδεχθεί την εμπλοκή τους όταν σχετικά βίντεο είχαν αναρτηθεί στο διαδίκτυο.
5.Ποιοι και γιατί κατηγορούν τον Μαδούρο ως «δικτάτορα»;
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες κατηγόρησε τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο ότι με την αυταρχική του πολιτική έχει μετατραπεί σε δικτάτορα. Την ίδια θέση υιοθετεί ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, Λουίς Αλμάγρο, ο οποίος αναφερόμενος στην κρίση της Βενεζουέλας υποστηρίζει πως «ο μοναδικός τρόπος για να βγει μια χώρα από τη δικτατορία είναι οι εκλογές». Οι επικριτές του Μαδούρο υπενθυμίζουν την εμπειρία του Περού, όπου το 1992 ο τότε –επίσης- δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος, Αλμπέρτο Φουχιμόρι, είχε προχωρήσει στο λεγόμενο «αυτό-πραξικόπημα», κλείνοντας τη Βουλή και βγάζοντας στους δρόμους τον στρατό. Ο Φουχιμόρι έμεινε στην εξουσία ως δικτάτορας για 8 χρόνια ακόμη και σήμερα βρίσκεται στη φυλακή εκτίοντας ποινή για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και διαφθορά.
6.Ποιος ευθύνεται για τις τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα στη Βενεζουέλα;
Ο βασικός λόγος για τις τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα στη Βενεζουέλα είναι η μείωση της τιμής του πετρελαίου και κατ’ επέκταση των εσόδων του Κράτους, με τα οποία τα τελευταία χρόνια γίνονταν οι εισαγωγές αυτών των αγαθών. Η οικονομία της Βενεζουέλας βασίζεται στα λεγόμενα «πετροδολάρια», τα οποία εκτιμάται πως αποτελούν το 90% της βασικής πηγής των κρατικών εσόδων. Σχεδόν όλα τα τρόφιμα και τα φάρμακα εισάγονται από άλλες χώρες και από τη στιγμή που το Κράτος δεν είχε πια χρήματα οι εισαγωγές συρρικνώθηκαν, προκαλώντας τεράστιες ελλείψεις. Η κυβέρνηση επίσης προχώρησε σε απαλλοτριώσεις μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, εργοστασίων και σούπερ μάρκετ, τα οποία πέρασαν στα χέρια του Κράτους και στη συνέχεια χρεοκόπησαν. Η βασική αιτία για τις ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα είναι το αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο που υιοθέτησε η κυβέρνηση Τσάβες - Μαδούρο.
Ο Νικολάς Μαδούρο, ωστόσο, συνηθίζει να κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι έχει εξαπολύσει εναντίον της έναν «οικονομικό πόλεμο» και ότι εκείνη ευθύνεται για τις ελλείψεις. Ισχυρίζεται ότι οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ συνεργάζονται με την αντιπολίτευση και κρύβουν τα τρόφιμα ή ότι τα θάβουν για να υπάρχουν ελλείψεις. Ωστόσο, στην πραγματικότητα αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε μια χώρα στρατικοποιημένη, όπως η Βενεζουέλα, όπου ο Μαδούρο έχει τον πλήρη έλεγχο του Κράτους και ελέγχει όλα τα στάδια του εμπορίου και της οικονομίας, ο στρατός έχει τον έλεγχο της διανομής τροφίμων και τα περισσότερα σούπερ μάρκετ είναι κρατικά. Ακόμη και αν κάποιος ήθελε να κρύψει τα τρόφιμα ή τα φάρμακα ο πανίσχυρος στρατιωτικο – πολιτικός μηχανισμός του Μαδούρο θα τα έβρισκε και θα τα έβαζε και πάλι πίσω στα ράφια. Η πραγματικότητα είναι πως το Κράτος δεν έχει χρήματα για να εισάγει τα προϊόντα πρώτης ανάγκης και την ίδια στιγμή αρνείται να δεχθεί να φθάσει στη χώρα ανθρωπιστική βοήθεια από το εξωτερικό για να μη παραδεχθεί ότι υπάρχει ανθρωπιστική κρίση.
7.Τελικά υπάρχει ανεργία, ύφεση και πείνα στη Βενεζουέλα ή όχι;
Σήμερα στη Βενεζουέλα υπάρχει μεγαλύτερη φτώχεια και πείνα από ότι όταν ο Ούγο Τσάβες ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το 1999. Τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του Τσάβες πράγματι υπήρξε θετική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της φτώχειας με ειδικά προγράμματα, όπως οι λεγόμενες «Αποστολές». Πολλοί υποστηρικτές του καθεστώτος Μαδούρο στην Ελλάδα συνηθίζουν να δημοσιοποιούν θετικά οικονομικά στοιχεία της Βενεζουέλας της προηγούμενης δεκαετίας. Παρ’ ότι η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αποφεύγει να δώσει στη δημοσιότητα επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με ανεξάρτητους οργανισμούς και την Ένωση Εργαζομένων (UNETE) σήμερα η φτώχεια στη χώρα αγγίζει το ιλιγγιώδες ποσοστό του 73%. Η ανεργία βρίσκεται στο 18,1%, ενώ χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που δεν στηρίζουν το καθεστώς απολύονται εκδικητικά και προστίθενται κάθε μήνα στη λίστα των ανέργων. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ ο πληθωρισμός στη Βενεζουέλα το επόμενο έτος θα φθάσει το εκρηκτικό 2.000%! Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών σε έκθεση του αναφέρει πως το ¼ του πληθυσμού στη Βενεζουέλα υποσιτίζεται. Σε αυτά τα στοιχεία πρέπει να προστεθεί πως το εθνικό νόμισμα της Βενεζουέλας τα τελευταία χρόνια έχει χάσει το 99% της αξίας του! Σήμερα ο κατώτατος μισθός φθάνει μόλις τα 65 δολάρια το μήνα.
8.Η πλειοψηφία του λαού θέλει την ανατροπή του Μαδούρο;
Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως ναι. Η αποδοκιμασία της πολιτικής του Μαδούρο δεν αποτυπώνεται μόνο από τις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη Βενεζουέλα. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών τον Δεκέμβριο του 2015, τις οποίες έχασε ο Μαδούρο, η πλειοψηφία του λαού έδειξε με τον πιο επίσημο τρόπο ότι αποδοκιμάζει την πολιτική του και θέλει την ανατροπή του. Επίσης όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού επιθυμεί ο Μαδούρο να αποχωρήσει από την εξουσία. Σύμφωνα με μια μεγάλη δημοσκόπηση (Venebarometro) που δημοσιεύθηκε το Μάρτιο του 2017, λίγο πριν από τις διαδηλώσεις, το 74% των πολιτών επιθυμεί αλλαγή κυβέρνησης, το 68,9% καταδικάζει την πολιτική του Μαδούρο, ενώ το 83,3% θεωρεί ότι η κατάσταση στη χώρα είναι αρνητική. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις η ενωμένη αντιπολίτευση (MUD) θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο Μαδούρο αυτή τη στιγμή συγκεντρώνει λαϊκή στήριξη που αγγίζει το 20% με 30%.
9.Η Δεξιά προετοιμάζει πραξικόπημα εναντίον του Μαδούρο;
Ο Νικολάς Μαδούρο κατηγορεί συχνά την αντιπολίτευση ότι προετοιμάζει εναντίον του πραξικόπημα και για αυτό το λόγο παίρνει μέτρα εναντίον της. Στην πραγματικότητα όμως, είναι σχεδόν αδύνατον η αντιπολίτευση να οργανώσει πραξικόπημα από τη στιγμή που ο Μαδούρο ελέγχει απόλυτα τον στρατό. Αξίζει να σημειωθεί πως στην κυβέρνηση του συμμετέχουν 11 στρατιωτικοί. Συνήθως τα πραξικοπήματα γίνονται από τον στρατό και όχι από τον λαό. Πιο πιθανό είναι ο ίδιος ο Μαδούρο να προχωρήσει σε «αυτοπραξικόπημα» μαζί με τον στρατό, όπως έκανε ο Φουχιμόρι στο Περού το 1992. Η πρόσφατη ιστορία της Βενεζουέλας είναι επίσης γεμάτη από πραξικοπήματα. Ο ίδιος ο Ούγο Τσάβες το 1992 είχε προχωρήσει σε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του τότε εκλεγμένου προέδρου Κάρλος Ανδρές Πέρες. Ο Τσάβες συνελήφθη, φυλακίστηκε και μετά από λίγα χρόνια βγήκε με αμνηστία και στη συνέχεια κέρδισε την εξουσία μέσω των εκλογών. Το 2002 μια μερίδα του στρατού είχε προχωρήσει σε ένα πραξικόπημα εναντίον του Τσάβες. Το πραξικόπημα είχε στηρίξει ένα μέρος των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης, ενώ ένα μέρος των κομμάτων της αντιπολίτευσης είχε δείξει προκλητική ανοχή. Το πραξικόπημα κράτησε μόλις 48 ώρες, ωστόσο το γεγονός αυτό χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση για να κατηγορήσει την αντιπολίτευση στο σύνολο της ως «πραξικοπηματίες».
10.Είναι συνταγματική μια ανατροπή του Μαδούρο από τη στιγμή που ο ίδιος έχει εκλεγεί δημοκρατικά;
Ναι, είναι συνταγματική η ανατροπή του Μαδούρο μέσω δημοψηφίσματος. Το Σύνταγμα της Βενεζουέλας, (αναθεωρημένο από τον ίδιο τον Τσάβες) προβλέπει ότι μόλις ο πρόεδρος συμπληρώσει 3 χρόνια στην εξουσία, μπορεί να διεξαχθεί δημοψήφισμα με το ερώτημα της συνέχισης της παραμονής του στην εξουσία ή της προκήρυξης πρόωρων εκλογών. Παρ’ ότι τον προηγούμενο χρόνο συγκεντρώθηκαν από την αντιπολίτευση οι απαραίτητες υπογραφές που προβλέπει το Σύνταγμα, ο Μαδούρο παρανόμως αρνήθηκε να διεξαχθεί το δημοψήφισμα. Μάλιστα εξαπέλυσε πογκρόμ εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων που αποκαλύφθηκε ότι είχαν υπογράψει υπέρ της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Ο ίδιος ο Ούγο Τσάβες αγαπούσε πολύ τα δημοψηφίσματα και είχε πραγματοποιήσει πέντε δημοψηφίσματα τα οποία τα κέρδισε όλα. Ο Μαδούρο όμως, όχι μόνο δεν σεβάστηκε το Σύνταγμα και αρνήθηκε να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει επιτρέψει να πραγματοποιηθούν ούτε οι δημοτικές εκλογές, οι οποίες έπρεπε να είχαν γίνει από το 2016!
11.Ποιος κρύβεται πίσω από την αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα;
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ισχυρίζεται πως πίσω από την αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα κρύβονται τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και των ΗΠΑ που την χρηματοδοτούν. Εσχάτως στους «εχθρούς» του Κράτους προστέθηκαν και όλες οι κυβερνήσεις των ξένων χωρών σε Λατινική Αμερική και Ευρώπη που κατηγορούν τον Μαδούρο για αυταρχισμό και ζητούν να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους. Ο Μαδούρο κάνει λόγο για διεθνή συνωμοσία σε βάρος του. Επιπλέον, η κυβέρνηση κατηγορεί τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες ότι υπεξαίρεσε δημόσιο χρήμα κατά την θητεία του ως κυβερνήτης στην περιφέρεια Μιράντα και κατηγορεί τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο σύνολο τους ως «φασίστες». Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις κατηγορίες για διαφθορά εναντίον του Καπρίλες αλλά ούτε και πιθανή χρηματοδότηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης από τις ΗΠΑ.
12.Υπάρχουν στη Βενεζουέλα πολιτικοί κρατούμενοι;
Σύμφωνα με την αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα υπάρχουν περίπου 150 πολιτικοί κρατούμενοι, ανάμεσα στους οποίους ο ηγέτης του κόμματος «Λαϊκή Θέληση» Λεοπόλδο Λόπες. Τον Λόπες αναγνωρίζει ως πολιτικό κρατούμενο και η Διεθνής Αμνηστία. Ανάμεσα στους πολιτικούς κρατούμενους βρίσκεται και ο περιφερειάρχης του Καράκας Αντόνιο Λεντέσμα και άλλα κορυφαία στελέχη της αντιπολίτευσης που φυλακίστηκαν με ψεύτικα στοιχεία και στημένες δίκες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από λίγες μέρες με ψήφισμα του ζήτησε από τη Βενεζουέλα να απελευθερώσει άμεσα όλους τους πολιτικούς κρατούμενους. Το ίδιο ζητούν οι ΗΠΑ, δεκάδες ξένες κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί.
13.Για ποιο λόγο βρίσκεται στη φυλακή ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπες;
Η κυβέρνηση του Μαδούρο υποστηρίζει ότι στη Βενεζουέλα δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι και πως ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπες καταδικάστηκε για εγκλήματα που διέπραξε. Στην πραγματικότητα ο Λόπες καταδικάστηκε σε 14 χρόνια κάθειρξη σε μια δίκη – παρωδία, με την κατηγορία ότι υποκίνησε τη βία στις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του 2014, όπου 43 άνθρωποι δολοφονήθηκαν. Η αλήθεια είναι πως για τις δολοφονίες των διαδηλωτών της αντιπολίτευσης ευθύνονται αστυνομικοί και στρατιωτικοί που συμμετείχαν στην καταστολή των διαδηλώσεων και όχι ο Λόπες ο οποίος απλά είχε καλέσει τον λαό να διαδηλώσει ειρηνικά. Ο ΟΗΕ κατήγγειλε σοβαρότατες παρατυπίες στην δικαστική διαδικασία και την παντελή απουσία αποδεικτικών στοιχείων για την καταδίκη του Λόπες. Μάλιστα ένας από τους δικαστές που καταδίκασαν τον Λόπες, ο Φρανκλίν Νιέβες, λίγο μετά τη δίκη κατέφυγε στις ΗΠΑ και κατήγγειλε πως η απόφαση της καταδίκης του Λόπες ήταν… παραγγελία του Μαδούρο και χαρακτήρισε τη δίκη ως «φάρσα».
14.Οι οπαδοί της αντιπολίτευσης καταστρέφουν δημόσια κτίρια και λεηλατούν καταστήματα;
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων διαδηλώσεων στη Βενεζουέλα διαδηλωτές πυρπόλησαν δημόσια κτίρια, προκάλεσαν φθορές σε καταστήματα, ενώ λεηλάτησαν σούπερ μάρκετ και άλλες επιχειρήσεις σε πολλές περιοχές της χώρας. Η αντιπολίτευση από την πρώτη στιγμή καταδίκασε αυτές τις ενέργειες. Ουσιαστικά διάφορες ομάδες και κακοποιοί εκμεταλλεύτηκαν την αναταραχή που προκλήθηκε από τις μεγάλες διαδηλώσεις για να προβούν σε αυτές τις ενέργειες. Αξίζει να σημειωθεί πως στη Βενεζουέλα υπάρχουν χιλιάδες συμμορίες ενόπλων, ενώ κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 25 χιλιάδες δολοφονίες.
15.Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ελέγχει την ενημέρωση στη Βενεζουέλα;
Απόλυτα. Ορισμένοι στην Ελλάδα υποστηρίζοντας την προπαγάνδα του Μαδούρο ισχυρίζονται πως «9 στις 10 εφημερίδες στη χώρα είναι αντι-τσαβικές» και πως η κυβέρνηση δέχεται πόλεμο από τα ΜΜΕ. Η πραγματικότητα όμως, είναι τελείως διαφορετική. Το καθεστώς του Μαδούρο ελέγχει απόλυτα σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ στη χώρα. Η κυβέρνηση διαθέτει έναν πανίσχυρο μηχανισμό προπαγάνδας από 13 (!) κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς (Telesur, Vive, VTV, TVes, Televisora Colombeia, Vale TV, TV Familia, Ávila TV, 123 TV, TV ConCiencia, TV FANB, PDVSA TV, Teletuya) και αρκετές κρατικές εφημερίδες. Σε αυτά τα μέσα προστίθενται οι 5 μεγάλοι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί (Venevision, Globovision, Televen, Canal I, και Meridiano TV), οι οποίοι είτε έχουν εξαγοραστεί από επιχειρηματίες προσκείμενους στην κυβέρνηση και άλλαξαν πολιτική γραμμή και πλέον στηρίζουν τον Μαδούρο, είτε λόγω των διώξεων έχουν επιβάλει αυτολογοκρισία. Επιπλέον η κυβέρνηση στερεί το χαρτί από τις ελάχιστες εφημερίδες που έχουν απομείνει να ασκούν κριτική, για να μη μπορούν να τυπωθούν. Περισσότερες από 20 εφημερίδες τα τελευταία 2 χρόνια έχουν αναγκαστεί να κλείσουν στη Βενεζουέλα λόγω των διώξεων, των απειλών και της έλλειψης χαρτιού για να τυπωθούν. Πολλές μεγάλες εφημερίδες, όπως η ιστορική El Universal, άλλαξαν ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλάζοντας και την πολιτική τους γραμμή στηρίζοντας πλέον την κυβέρνηση. Το καθεστώς της Βενεζουέλας πριν από λίγους μήνες έκοψε και το καλωδιακό σήμα του ισπανικού CNN, με την κατηγορία ότι συνωμοτούσε εναντίον του Μαδούρο, ενώ έκοψε και το σήμα του στο διαδίκτυο. Το ίδιο έπραξε και με άλλα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, όπως το κολομβιανό NTN24, τα οποία δεν μπορεί πλέον να παρακολουθήσει κανένας πολίτης στη Βενεζουέλα με κανέναν τρόπο. Ο Μαδούρο τελευταία προσπαθεί να πλήξει και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία χαρακτηρίζει «εργαλεία προπαγάνδας» που «βλάπτουν το έθνος».
ΙΑΣΩΝ ΠΙΠΙΝΗΣ
iefimerida.gr