Ειδικότερα, η Ντ. Μπακογιάννη «χρεώνει» στο υπουργείο ότι ακολουθεί μια ιδιότυπη τακτική στον ορισμό χρονικών περιθωρίων παρατάσεων ολοκλήρωσης των υπαχθέντων έργων. Αντί, όπως λέει, να καθορίσει μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ολοκλήρωσης του 100% του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου των υπαγωγών, έχει διαιρέσει το εν λόγω χρονικό διάστημα σε δύο επιμέρους χρονικές περιόδους:
Σε μία αρχική βραχύβια περίοδο, στην οποία πρέπει ο επενδυτής να έχει ολοκληρώσει το 50% του έργου, με ποινή αποκλεισμού, αν δεν το πράξει.
Σε μια μεταγενέστερη περίοδο, στην οποία πρέπει να έχει ολοκληρώσει το 100% του έργου.
Σύμφωνα με τη βουλευτή της Ν.Δ., με αυτό το σύστημα το 95% των έργων αδυνατούν να εκτελεσθούν και οι επενδυτές υπαναχωρούν. Επιπρόσθετα, λίγο πριν από την εκπνοή των αρχικών βραχύβιων χρονοδιαγραμμάτων, δίδονται ξαφνικά από το Υπουργείο Οικονομίας παρατάσεις με αυθαίρετα κριτήρια και όρους, που έχουν ως αποτέλεσμα να ευνοούνται ορισμένοι «ημέτεροι» και «εκλεκτοί» της κυβέρνησης.
Κατά συνέπεια η τομεάρχης Οικονομίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ρώτησε τον υπουργό Οικονομίας:
Γιατί το Υπουργείο δεν ανακοινώνει ξεκάθαρα από την αρχή τους συνολικούς χρόνους ολοκλήρωσης των έργων;
Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί η κυβέρνηση, προκειμένου να άρει την ανασφάλεια χρονικής ολοκλήρωσης των επενδυτικών έργων και να στηρίξει έτσι περισσότερες ιδιωτικές επενδύσεις με τη χρήση των αναπτυξιακών νόμων;