Αποστολή ρώσων δυτών εντόπισε στο βυθό της Βαλτικής Θάλασσας τα απομεινάρια δύο σοβιετικών υποβρυχίων, τα οποία βυθίστηκαν από νάρκες των ναζί, στα οποία όμως υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποια μέλη των πληρωμάτων τους ενδεχομένως να κατάφεραν να σωθούν.
Η ρωσική αποστολή ειδικεύεται στην αναζήτηση των πλοίων που βυθίστηκαν κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έχει εντοπίσει στον πυθμένα του Κόλπου της Φινλανδίας κοντά στο ρωσικό νησί των Μπαλσόϊ Τίουτερς δύο σοβιετικά υποβρύχια που βυθίστηκαν από νάρκες των ναζί, καθώς προσπαθούσαν να φύγουν από τη βάση τους στα ύδατα της Κροστάνδης, σύμφωνα με το ρωσικό δίκτυο Zvezda .
Τα υποβρύχια βρίσκονται σε βάθος 45 μέτρων και σε απόσταση μεταξύ τους, μισού χιλιομέτρου. Το πρώτο υποβρύχιο είναι το SCH-320 Schuka, το οποίο απέπλευσε από τη βάση της Κρονστάνδης, τον Οκτώβριο του 1942, υπό τις διαταγές του Ιβάν Βισνιέφσκι.
Στην προσπάθειά του γερμανικό ναυτικό να μπλοκάρει το Στόλο της Βαλτικής στις βάσεις του, μαζί με την πολιορκημένη πόλη του Λένινγκραντ, τοποθέτησε ανάμεσα στα νησιά Γκόγκλαντ και Μπαλσόϊ Τιουτερς έξι χιλιάδες νάρκες θαλάσσης και ένα θαλάσσιο μεταλλικό πλέγμα που είναι γνωστό ως Seeigel ή «αχινός» . Κρίνοντας από τη ζημιά στο κύτος, το υποβρύχιο SCH-320 προσέκρουσε σε μια από αυτές τις νάρκες.
Μισό χιλιόμετρο πι πέρα εντοπίστηκε ένα άλλο υποβρύχιο της ίδιας σειράς, το SCH-406. Το καλοκαίρι του 1942 αυτό το υποβρύχιο κατάφερε να περάσει κάτω από τον «αχινός» και να βυθίσει πέντε μεταγωγικά πλοία του εχθρού στη θάλασσα του Άλαντ, ενώ κατάφερε να διαφύγει τριών επιθέσεων με βόμβες βυθού. Τον Οκτώβριο του 1942, το ίδιο υποβρύχιο, το SCH-406, εισήλθε στον Κόλπο του Γκντάσκ και τορπίλισε τρία γερμανικά φορτηγά, συλλαμβάνοντας επτά κρατουμένους που ήταν πλήρωμα σε ένα από αυτά.
Υπό την διοίκηση του Γεβγένι Οσίποφ, το SCH-406 βυθίστηκε όταν προσέκρουσε σε νάρκη τον Μάιο του 1943. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι σωλήνες των τορπιλών του βρέθηκαν ανοικτοί δεν αποκλείεται να σημαίνει ότι κάποια μέλη το πληρώματός του ίσως να κατάφεραν να το εγκαταλείψουν μετά την καταστροφή του.
Τα υποβρύχια βρίσκονται σε βάθος 45 μέτρων και σε απόσταση μεταξύ τους, μισού χιλιομέτρου. Το πρώτο υποβρύχιο είναι το SCH-320 Schuka, το οποίο απέπλευσε από τη βάση της Κρονστάνδης, τον Οκτώβριο του 1942, υπό τις διαταγές του Ιβάν Βισνιέφσκι.
Στην προσπάθειά του γερμανικό ναυτικό να μπλοκάρει το Στόλο της Βαλτικής στις βάσεις του, μαζί με την πολιορκημένη πόλη του Λένινγκραντ, τοποθέτησε ανάμεσα στα νησιά Γκόγκλαντ και Μπαλσόϊ Τιουτερς έξι χιλιάδες νάρκες θαλάσσης και ένα θαλάσσιο μεταλλικό πλέγμα που είναι γνωστό ως Seeigel ή «αχινός» . Κρίνοντας από τη ζημιά στο κύτος, το υποβρύχιο SCH-320 προσέκρουσε σε μια από αυτές τις νάρκες.
Μισό χιλιόμετρο πι πέρα εντοπίστηκε ένα άλλο υποβρύχιο της ίδιας σειράς, το SCH-406. Το καλοκαίρι του 1942 αυτό το υποβρύχιο κατάφερε να περάσει κάτω από τον «αχινός» και να βυθίσει πέντε μεταγωγικά πλοία του εχθρού στη θάλασσα του Άλαντ, ενώ κατάφερε να διαφύγει τριών επιθέσεων με βόμβες βυθού. Τον Οκτώβριο του 1942, το ίδιο υποβρύχιο, το SCH-406, εισήλθε στον Κόλπο του Γκντάσκ και τορπίλισε τρία γερμανικά φορτηγά, συλλαμβάνοντας επτά κρατουμένους που ήταν πλήρωμα σε ένα από αυτά.
Υπό την διοίκηση του Γεβγένι Οσίποφ, το SCH-406 βυθίστηκε όταν προσέκρουσε σε νάρκη τον Μάιο του 1943. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι σωλήνες των τορπιλών του βρέθηκαν ανοικτοί δεν αποκλείεται να σημαίνει ότι κάποια μέλη το πληρώματός του ίσως να κατάφεραν να το εγκαταλείψουν μετά την καταστροφή του.