Ο καθηγητής του Χάρβαρντ ειδικός στις διαπραγματεύσεις για διευθέτηση διενέξεων παρουσίασε το 1981 ένα σχέδιο με το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος. Η συνεχώς κλιμακούμενη ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας το επανέφεραν στην επικαιρότητα.Ο καθηγητής του Χάρβαρντ, Ρότζερ Ντ. Φίσερ, γνωστός για τις θεωρίες του για την διαπραγμάτευση και επίλυση των διαφορών, πρότεινε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ένα πρωτότυπο σχέδιο για την αποτροπή πυρηνικών επιθέσεων. Ωστόσο, η απάντηση που έλαβε από τους επικεφαλής του Πενταγώνου δεν ήταν η αναμενόμενη.
Παρά το γεγονός ότι η πρωτοβουλία αναφερόταν στην πυρηνική ένταση της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, έχει έρθει στην επικαιρότητα, λόγω της κλιμάκωσης των απειλών μεταξύ ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας.
Δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1981 στο Ενημερωτικό Δελτίο των Ατομικών Επιστημόνων, η ιδέα που ενέπλεκε άμεσα τον πρόεδρο της χώρας του με την «απόφαση για ένα πυρηνικό πόλεμο», αναφέρει η ιστοσελίδα Economía Digital.
«Φανταζόμαστε ότι υπάρχει ένας νεαρός άνδρας, πιθανότατα αξιωματούχος, που συνοδεύει τον πρόεδρο. Μαζί του πάει και ο περίφημος χαρτοφύλακας που περιέχει τους κωδικούς που απαιτούνται για την πυροδότηση των πυρηνικών όπλων. Φαντάζομαι τον πρόεδρο σε μια συνάντηση με την ανώτατη διοίκηση να θεωρεί την επίθεση ως θέμα αφηρημένο. Θα μπορούσε να το δικαιολογήσει ως εξής: «Σύμφωνα με το Σχέδιο 1 της Στρατηγικής Πρωτοβουλίας, η απόφαση είναι καταφατική. Επικοινωνήστε με τον Άλφα στη γραμμή XYZ μπλα μπλα. Αυτή η ορολογία επιδέχεται απόκλισης», άρχιζε το κείμενό του ο Φίσερ.
Αμέσως ανακοίνωσε την «πρότασή» του, την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει ως «πολύ απλή»: να μπει «ο κωδικός σε μια μικρή κάψουλα και αυτή να εμφυτευτεί στην καρδιά ενός εθελοντή».
Αυτό το πρόσωπο, συνέχισε, θα πρέπει να φέρει μαζί του «ένα μεγάλο μαχαίρι του χασάπη» και θα πρέπει να ακολουθεί «παντού τον πρόεδρο». Έτσι, αν ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου «θα ήθελε να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων, προηγουμένως θα πρέπει να σκοτώσει με τα χέρια του έναν άνθρωπο».
«Τζορτζ, λυπάμαι, αλλά θα πεθάνουν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι», θα ήταν για παράδειγμα ο υποτιθέμενος διάλογος, τονίζοντας ότι ο πρόεδρος που θα αποφασίσει να εξαπολύσει έναν πυρηνικό πόλεμο «θα πρέπει πρώτα να δει και να δικαιολογήσει σε κάποιον τι σημαίνει ο θάνατος ενός αθώου».
«Αίμα στο χαλί του Λευκού Οίκου. Θα ήταν σαν να ερχόταν αντιμέτωπος με την πραγματικότητα», κατέληξε.
Αυτή η ιδέα έφτασε ως την ανώτατη ηγεσία του Πενταγώνου, αλλά η απάντηση που έλαβε δεν ήταν θετική: «Ο Χριστός και η Παναγία! Είναι φοβερό! Αν ο πρόεδρος επρόκειτο να σκοτώσει κάποιον, αυτό θα είχε αποτέλεσμα τη στρέβλωση της απόφασής του. Ίσως ποτέ δεν θα πατούσε το κουμπί».
Δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1981 στο Ενημερωτικό Δελτίο των Ατομικών Επιστημόνων, η ιδέα που ενέπλεκε άμεσα τον πρόεδρο της χώρας του με την «απόφαση για ένα πυρηνικό πόλεμο», αναφέρει η ιστοσελίδα Economía Digital.
«Φανταζόμαστε ότι υπάρχει ένας νεαρός άνδρας, πιθανότατα αξιωματούχος, που συνοδεύει τον πρόεδρο. Μαζί του πάει και ο περίφημος χαρτοφύλακας που περιέχει τους κωδικούς που απαιτούνται για την πυροδότηση των πυρηνικών όπλων. Φαντάζομαι τον πρόεδρο σε μια συνάντηση με την ανώτατη διοίκηση να θεωρεί την επίθεση ως θέμα αφηρημένο. Θα μπορούσε να το δικαιολογήσει ως εξής: «Σύμφωνα με το Σχέδιο 1 της Στρατηγικής Πρωτοβουλίας, η απόφαση είναι καταφατική. Επικοινωνήστε με τον Άλφα στη γραμμή XYZ μπλα μπλα. Αυτή η ορολογία επιδέχεται απόκλισης», άρχιζε το κείμενό του ο Φίσερ.
Αμέσως ανακοίνωσε την «πρότασή» του, την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει ως «πολύ απλή»: να μπει «ο κωδικός σε μια μικρή κάψουλα και αυτή να εμφυτευτεί στην καρδιά ενός εθελοντή».
Αυτό το πρόσωπο, συνέχισε, θα πρέπει να φέρει μαζί του «ένα μεγάλο μαχαίρι του χασάπη» και θα πρέπει να ακολουθεί «παντού τον πρόεδρο». Έτσι, αν ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου «θα ήθελε να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων, προηγουμένως θα πρέπει να σκοτώσει με τα χέρια του έναν άνθρωπο».
«Τζορτζ, λυπάμαι, αλλά θα πεθάνουν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι», θα ήταν για παράδειγμα ο υποτιθέμενος διάλογος, τονίζοντας ότι ο πρόεδρος που θα αποφασίσει να εξαπολύσει έναν πυρηνικό πόλεμο «θα πρέπει πρώτα να δει και να δικαιολογήσει σε κάποιον τι σημαίνει ο θάνατος ενός αθώου».
«Αίμα στο χαλί του Λευκού Οίκου. Θα ήταν σαν να ερχόταν αντιμέτωπος με την πραγματικότητα», κατέληξε.
Αυτή η ιδέα έφτασε ως την ανώτατη ηγεσία του Πενταγώνου, αλλά η απάντηση που έλαβε δεν ήταν θετική: «Ο Χριστός και η Παναγία! Είναι φοβερό! Αν ο πρόεδρος επρόκειτο να σκοτώσει κάποιον, αυτό θα είχε αποτέλεσμα τη στρέβλωση της απόφασής του. Ίσως ποτέ δεν θα πατούσε το κουμπί».