Άγριες φάπες Δοξιάδη σε Καμίνη που λέει ότι είναι ο ηγέτης της παράταξης του «Ναι» στο δημοψήφισμα

Αντιδράσεις προκάλεσε, κυρίως στα social media, η φράση του Γιώργου Καμίνη, ο οποίος διεκδικεί την ηγεσία του νέου φορέα στην κεντροαριστερά, ότι είναι «ο ηγέτης της παράταξης του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα», αναφερόμενος στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2016 για το «ναι» ή «όχι» στο ευρώ -στο οποίο κέρδισε το «όχι» αλλά ο πρωθυπουργός μετέτρεψε σε «ναι» υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο.

«Οι πολίτες με γνωρίζουν ως νικητή ηγέτη της παράταξης στον δήμο τόσο το 2010 με αντίπαλο τη Ν.Δ., όσο και το 2014 απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, ως δήμαρχο της αλληλεγγύης και του προσφυγικού, ως ηγέτη της παράταξης του “Ναι” στο δημοψήφισμα, ως δημοκράτη, ως αμετακίνητο Ευρωπαίο, σταθερό υπερασπιστή των δικαιωμάτων και της νομιμότητας» δήλωσε ο Γιώργος Καμίνης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα».

Στον Γιώργο Καμίνη απάντησε ο Απόστολος Δοξιάδης, ο οποίος αμφισβητεί τα λεγόμενα του δημάρχου Αθηναίων.

Εγραψε στο facebook:

TO ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο ΚΑΜΙΝΗΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ "ΝΑΙ".
Υπάρχουν λογιών-λογιών χυδαιότητες, αλλά μια από τις χειρότερες είναι να καπηλεύεσαι, εκ των υστέρων, τους αγώνες των άλλων, και να τους παρουσιάζεις ως δικούς σου, για να καρπωθείς πολιτικό όφελος.
Όλοι όσοι γνωρίζουμε ποιοι ξεκίνησαν το "Μένουμε Ευρώπη", χωρίς καμία διάθεση αυτοπροβολής, εγωισμού, ή υστεροβουλίας, καθώς και ποιοι έκαναν τον σκληρό και άχαρο αγώνα για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, δε μπορούμε παρά να νιώθουμε αποστροφή με τη δήλωση του Γιώργου Καμίνη ότι "ο κόσμος με ξέρει ως τον ηγέτη της παράταξης του ΝΑΙ".
Όχι, Γιώργο Καμίνη, ο κόσμος δεν σε ξέρει ως "τον ηγέτη της παράταξης του ΝΑΙ", γιατί απλούστατα δεν ήσουν. Κατ᾽ αρχήν, η παράταξη του ΝΑΙ δεν είχε ηγέτη. Γεννήθηκε μέσα από τους ανθρώπους που έφτιαξαν το "Μένουμε Ευρώπη", ανθρώπους σεμνούς και ανώνυμους, στους οποίους δεν ανήκες. Ως υποστηρικτής του ΝΑΙ εμφανίστηκαν αφού είχε ξεκινήσει ο αγώνας και είχαν όλοι οι άλλοι εκτεθεί, την τελευταία στιγμή, με μια δήλωση και μια ομιλία σε έτοιμο κοινό.
Αλλά το χειρότερο ήταν ότι ήσουν ο πρώτος που ουσιαστικά αποκήρυξε τον αγώνα μόλις κέρδισε το ΟΧΙ, ειρωνευόμενος για "το αλάνθαστο πολιτικό τους ένστικτο" τους υποστηρικτές του ΝΑΙ στο Δημοτικό Συμβούλιο, που σε είχαν χιλιοπαρακαλέσει να στηρίξεις. (Οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν, ξέρουν, και θυμούνται). Mε άλλα λόγια, τους είπες ότι το μόνος λόγος που υποστήριξες το ΝΑΙ ήταν γιατί νόμιζες πως θα κερδίσει. Και όταν έχασε κάκιζες αυτούς που σε... παρέσυραν.
Τέτοιοι "ηγέτες" να μας λείπουν.