Χωρίς καμία προφύλαξη, αλλά και αδιαφορώντας για τον κόσμο που τους παρατηρεί, απλώνουν τα ναρκωτικά στο πάτωμα. Με ξεθωριασμένες τηλεκάρτες μοιράζουν τις ποσότητες. Δίπλα τους όλα τα σύνεργα. Κοιτούν αδιάφοροι τους επιβάτες του τρένου και συνεχίζουν τη διαδικασία της προετοιμασίας. Λίγα λεπτά αργότερα ταξιδεύουν στον κόσμο των παραισθήσεων.
Στα σκαλιά της πεζογέφυρας ακόμα πέντε άτομα. Και αυτά μόλις έχουν αγοράσει τη δόση τους. Χωρίς να τους απασχολεί η παρουσία του κόσμου, ετοιμάζουν και αυτά τις δόσεις του θανάτου. Παντού σύριγγες, κομμένα κουτάκια αναψυκτικών, σκουπίδια.
«Ερχόμαστε για να πάρουμε το τρένο να πάμε στις δουλειές μας και κινδυνεύουμε να κολλήσουμε ηπατίτιδα. Είναι δυνατόν; Φοβόμαστε να μιλήσουμε γιατί κινδυνεύουμε», καταγγέλλει στο iefimerida επιβάτης του τρένου.
Μπορεί οι περιπολίες των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας στους δρόμους της πόλης να έχουν γίνει καθημερινές, τρεις μήνες από τον θάνατο του μικρού Μάριου στο Μενίδι από αδέσποτη σφαίρα, ωστόσο, όπως φαίνεται, εκεί υπάρχουν άλλοι νόμοι.
Τα κυκλώματα της ηρωίνης βρίσκουν πάντα τρόπους να διοχετεύουν στους χρήστες τον λευκό θάνατο. «Δεν αλλάζει τίποτα. Τις πρώτες ημέρες είχαν εξαφανιστεί οι χρήστες και οι έμποροι, αλλά τώρα ξαναήρθαν. Η αστυνομία πράγματι κάνει περιπολίες με αυτοκίνητα, αλλά οι περιπολίες θα πρέπει να είναι πεζές. Να γίνεται και καμιά σύλληψη για να φοβούνται. Φυλάνε τσίλιες. Μόλις περνά το περιπολικό κρύβονται λίγο πιο εκεί και στη συνέχεια ξαναέρχονται. Εμείς όταν περνάμε από την πεζογέφυρα βλέπουμε καθημερινά αυτές τις εικόνες. Το πρόβλημα δεν λύνεται έτσι, μεταφέρεται απλώς λίγα τετράγωνα παραπάνω ή παρακάτω», λέει στο iefimerida κάτοικος της περιοχής.
Οι κάτοικοι και οι επιβάτες ζητούν πεζές περιπολίες στην περιοχή και φύλαξη του σταθμού του τρένου ώστε να απομακρυνθούν οι έμποροι του θανάτου από την περιοχή τους. Ταυτόχρονα ζητούν να παραμείνουν οι αστυνομικές δυνάμεις στο Μενίδι, για να καθαρίσει η πόλη από τα κακοποιά στοιχεία.
iefimerida.gr