Tου Γιάννη Τρουπή
Κανείς επίσης δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να βγει κερδισμένη από την επίσκεψη Macron, χωρίς αστερίσκους, γκρίνιες και μικροκομματικές προσεγγίσεις.
Κάπου εδώ όμως σταματούν «τα προφανή» και αρχίζουν οι δεύτερες αναγνώσεις και τα ερωτήματα.
Ερώτημα πρώτο: Πόσο κοντά μπορεί να αισθάνεσαι σε έναν ευρωπαϊκό ηγέτη, όταν μέχρι τις παραμονές του πρώτου γύρου των εκλογών από τις οποίες εξελέγη ο συγκεκριμένος ηγέτης, είχες ταχθεί ανοιχτά ενός άλλου υποψηφίου;
Ερώτημα δεύτερο: Πραγματικά πόσο μπορείς να πιστεύεις ότι ο ευρωπαίος αυτός ηγέτης θα σου προσφέρει απλόχερα τη βοήθεια και την υποστήριξη του μέχρι τέλους, όταν ο χαρακτηρισμός «νεοφιλελεύθερος», βρισκόταν πάντα δίπλα στο όνομά του, σε επίσημα κείμενα του κόμματος, στο οποίο είσαι ο αρχηγός;
Τα παραπάνω ερωτήματα διατυπώνονται εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή την επίσκεψη του Προέδρου της Γαλλικής δημοκρατίας, την οποία στελέχη της Πειραιώς χαρακτηρίζουν ιδιαιτέρως σημαντική για τη χώρα.
Τα ίδια στελέχη αφού επισημαίνουν την ανάγκη η επίσκεψη να είναι αποτελεσματική για τα εθνικά συμφέροντα, υπενθυμίζουν την ένταση με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ταχθεί εναντίον του Emmanuel Macron κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στη Γαλλία.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ό,τι να’ναι» σημειώνει με δηκτικό τρόπο συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη συμπληρώνοντας με νόημα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ αρχικά ήταν ανοιχτά υπέρ του Mélenchon, κατηγορώντας τον Macron ως νεοφιλελεύθερο.
Μέσα σε μερικά 24ωρα όλα άλλαξαν και στράφηκαν υπέρ του, όταν αντιλήφθηκαν ότι τελικώς ο κ. Macron θα κέρδιζε. Όλα γίνονται για την εξουσία και την καρέκλα».
Στις 21 Απριλίου 2017, μερικές μέρες δηλαδή πριν από τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ έστειλε επιστολή προς το Γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα, με την οποία εξέφραζε την στήριξή του στον Jean-Luc Mélenchon.
Στην επιστολή αφού χαρακτήριζαν την εκλογική αναμέτρηση «κρίσιμη όχι μόνο για τη Γαλλία, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη», τόνιζαν ότι «η καταστροφική λιτότητα των τελευταίων χρόνων σε συνδυασμό με τις τρομοκρατικές επιθέσεις του τελευταίου έτους από εξτρεμιστές εναντίον αθώων πολιτών, έχουν συνεισφέρει στην ενδυνάμωση υπερσυντηρητικών και εθνικιστικών ιδεών και επιλογών.
Η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου, Marine Le Pen ηγείται αυτής της επικίνδυνης εκστρατείας».
Στην επιστολή, την οποία υπέγραφαν ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Ρήγας και ο Γιάννης Μπουρνούς υπεύθυνος Ευρωπαϊκών & Διεθνών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκαθαριζόταν ότι ο Emmanuel Macron για το κυβερνών κόμμα ήταν ένας «νεοφιλελεύθερος» υποψήφιος, σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
«Για τον ΣΥΡΙΖΑ η υποψηφιότητα του ανεξάρτητου κεντρώου υποψήφιου Emmanuel Macron δεν μπορεί να είναι το αντίπαλο δέος στην Marine Le Pen , αφού, σύμφωνα με τις προγραμματικές του διακηρύξεις, θα σημάνει τη συνέχιση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που γνωρίσαμε ως σήμερα στη Γαλλία και την Ευρώπη» αναφέρει η επιστολή. Λίγο παρακάτω ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζε την ανοιχτή υποστήριξή του στο πρόσωπο του κ.Mélenchon .«Για μας λοιπόν η πραγματική εναλλακτική επιλογή απέναντι στον εφιάλτη της Λεπέν είναι ο προεδρικός υποψήφιος της Αριστεράς, Jean-Luc Mélenchon, που στηρίζεται, μεταξύ άλλων, τόσο από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, όσο και από το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς».
Όλα αυτά γράφονταν όχι στο μακρινό παρελθόν αλλά μόλις πέντε μήνες πριν.
Μέσα σε αυτές τις 159 μέρες που μεσολάβησαν, ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και άλλαξε γνώμη και άποψη για τον κ.Macron, στοιχείο που δεν είναι απαραίτητα κακό.
Η μετατόπιση απόψεων και θέσεων άλλωστε είναι απόδειξη «πολιτικής» υγείας.
Πηγή: Liberal.gr