Ουσιαστικά πρόκειται για μία σειρά από νησιά σκέτο «θαύμα» που παρότι ως τοπίο μοιάζουν πάρα πολύ στις Μαλδίβες, για την ώρα δε συγκεντρώνουν τόσο μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον. Παρόλο αυτά, ακριβώς επειδή εξασφαλίζει περισσότερη «ηρεμία» συμπεριλαμβάνονται στους δημοφιλέστερους εξωτικούς προορισμούς, σύμφωνα με το «National Geographic Traveler».
Στα φυσικά του πλεονεκτήματα του Παλαουάν και της «παρέας» του, συμπεριλαμβάνονται η εξωπραγματική του ομορφιά, οι εξαιρετικά φιλόξενοι άνθρωποί του, καθώς και η ενδιαφέρουσα κουζίνα του που τελευταία αποσπά την προσοχή των απανταχού foodies. Στα τοπικά εδέσματα θα βρει κανείς από αστακό μέχρι κροκόδειλο και μωβ γλυκοπατάτα, ενώ αν βαρεθεί στο μακρόστενο Παλαουάν υπάρχουν ένα σωρό ακόμη θησαυροί για να ανακαλύψει τριγύρω στα νησάκια. Σμαραγδένια νερά, καραλλιογενείς ύφαλοι και απόκρημνοι βράχοι, λευκές αμμουδιές, σπάνια θαλάσσια είδη και ο υπόγειος ποταμός Πουέρτο Πρινσέσα (ο μεγαλύτερος στην Ασία και δεύτερος παγκοσμίως) σίγουρα αποτελούν μερικούς από τους λόγους για τους οποίους συγκαταλέγεται στη λίστα της Unesco με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Για να έχει βέβαια κανείς καλύτερη εικόνα, αξίζει να κάνει μία μίνι βόλτα με φέρι μποτ από νησί σε νησί, καθώς τα περισσότερα αξιόλογα σημεία δεν είναι προσβάσιμα μέσω δρόμου, όπως επίσης οι απέραντες λίμνες και οι κρυμμένες σπηλιές. Πίσω στο 2013 στο μεταξύ, οι κάτοικοι της περιοχής αντιμετώπισαν σοβαρές φυσικές καταστροφές και προβλήματα εξαιτίας του φονικού τυφώνα Χαϊγιάν που έπληξε τις Φιλιππίνες.
Η ξηρά περίοδος στο Παλαουάν διαρκεί από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάιο, τη στιγμή που οι βροχές συνήθως ξεκινούν Ιούνιο και σταματούν τον Οκτώβριο.
Δείτε βίντεο και φωτογραφίες: