Του Σάκη Μουμτζή
Το πιο αποτελεσματικό σύστημα είναι: Καταστρέφουμε ό,τι δεν ελέγχουμε. Όταν μια κυβέρνηση εξουδετερώνει έναν πολιτικό αντίπαλο, είτε είναι φυσικό πρόσωπο, είτε εφημερίδα, είτε τηλεοπτικός σταθμός, είναι κέρδος.
Σωπαίνει μιαν ενοχλητική φωνή. Οι υπόλοιποι παίκτες έχουν λάβει το μήνυμα. Έχουν αντιληφθεί ποιος είναι το αφεντικό. Και είτε υποτάσσονται είτε μαζεύονται.
Είναι κοινός τόπος πλέον, πως η πολιτική είναι ένα διαρκές παιχνίδι ισχύος. Μια συνεχής πάλη ανακατανομής και αναδιαμόρφωσης του συσχετισμού των δυνάμεων. Έπαθλο, η νομή της εξουσίας.
Αυτός που ελέγχει τους μηχανισμούς του κράτους, εν όλω ή εν μέρει, επιβάλλει μέσω αυτών την βούληση του. Και οι μηχανισμοί του κράτους είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και απόλυτα αναγνωρίσιμο.
Έλεγχος καίριων θέσεων στην δομή και την ιεραρχία της Δικαιοσύνης, έλεγχος των Σωμάτων Ασφαλείας και των παρακρατικών μηχανισμών τους, πλήρης έλεγχος του ΣΔΟΕ, έλεγχος της ροής του χρήματος.
Όταν την άνοιξη του 2015 ο Βαρουφάκης δήλωσε πως «είμαστε κυβέρνηση, δεν είμαστε εξουσία», αυτά είχε κατά νου.
Και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατόρθωσε μέσα σε δύο χρόνια να καθυποτάξει όλο αυτό το πλέγμα εξουσίας. Είτε το αδρανοποίησε είτε το προσεταιρίστηκε.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αντιλήφθηκε πως η μνημονιακή στροφή της θα απέβαινε καταστροφική για το κόμμα τους, αν δεν συνοδευόταν από τον έλεγχο της εξουσίας.
Όταν ένα κόμμα αντιλαμβάνεται την εκλογική νίκη του, ως εγκαθίδρυση καθεστώτος και θεωρεί την εναλλαγή στην εξουσία ως παλινόρθωση του Άλλου, του παλιού, τότε είναι επόμενο να μετέρχεται κάθε μέσο για την παραμονή του σε αυτήν.
Ένας βασικός πυλώνας εξουσίας είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα ήλεγχε. Μέσα σε δύο χρόνια άλλα εξουδετέρωσε, άλλα καθυπέταξε.
Έκανε ένα έξυπνο παιχνίδι, καθώς αντιμετώπισε τους ολιγάρχες σε όλο το πεδίο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους. Αλλού τους βρήκε αδύναμους και τους πίεσε, αλλού έταξε, αλλού ρύθμισε, αλλού προσέφερε.
Σήμερα ο χώρος του Τύπου και της τηλεόρασης, σε γενικές γραμμές, δεν αποτελεί πρόβλημα πλέον για τον Α.Τσίπρα. Έχει την δυνατότητα να κινηθεί με άνεση, διαμορφώνοντας νέες συμμαχίες και αναδεικνύοντας νέα σχήματα.
Τις περισσότερες φορές οι κινήσεις των συνεργατών του είναι άγαρμπες και προκλητικές. Αλλά νομίζω πως η επίδειξη «τσαμπουκά» είναι συνειδητή επιλογή. Είναι τακτική.
Πού αποβλέπουν; Στην διαιώνιση της εξουσίας τους. Μέσα από τον έλεγχο της πληροφορίας και της άποψης επιδιώκουν να διαμορφώσουν μια κατάσταση που θα αντιστρέψει το υπάρχον αρνητικό κλίμα.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να εισέλθει στην τελική ευθεία με τον αέρα πως μπορεί να κερδίσει τις εκλογές.
Από την άλλη την πλευρά η Νέα Δημοκρατία κινδυνεύει, το κρίσιμο χρονικό διάστημα, να κινηθεί με ελάχιστη υποστήριξη από τις εφημερίδες και τους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Ευρισκόμενη σε ένα δυσμενές επικοινωνιακό τοπίο θα πρέπει να δαπανήσει κεφάλαια και δυνάμεις για να αντεπεξέλθει στον άνισο αγώνα.
Ίσως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως εν δυνάμει πρωθυπουργός, θα πρέπει να αρχίσει να δείχνει προς πάσα κατεύθυνση—κυρίως προς τους ολιγάρχες—πως το παιχνίδι θα παίζεται με άλλους κανόνες, που απορρέουν από τον ανταγωνισμό και το Κράτος Δικαίου.
Χωρίς «διοδιούχους» και υψηλού επιπέδου μυστικές συμφωνίες.
http://www.liberal.gr/arthro/185299/apopsi/s-moumtzis/ena-skoteino-topio-gia-tin-nea-dimokratia.html