Δύο φορές έδειξε να δυσφορεί ο ηλιοκαμένος Πιερ Μοσκοβισί στον καταιγισμό ερωτήσεων που δέχθηκε για το κατά πόσο είναι η πραγματική η έξοδος της Ελλάδας από τα Μνημόνια.Και αυτό την ώρα που οι αγορές όχι απλώς έμεναν παγερά αδιάφορες στο πανηγύρι που στήθηκε στις Βρυξέλλες, αλλά φρόντιζαν να «σπρώξουν» λίγο παραπάνω την τιμή των ελληνικών ομολόγων.
Η πρώτη φορά που εκνευρίστηκε ο Γάλλος ήταν όταν ερώτηθηκε για το αν το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έμαθε το μάθημά του μετά από την οκταετή περιπέτεια των Μνημονίων. Επιστρατεύοντας ένα χαμόγελο με σφικτά δόντια, ο Μοσκοβισί προσπάθησε να αστειευτεί λέγοντας ότι θα απαντήσει off the record αργότερα, αλλά όσοι παρακολουθούσαν τη συνέντευξη Τύπου αντιλήφθηκαν στο πρόσωπο του Μοσκοβισί την ανησυχία και τον προβληματισμό των Ευρωπαίων αξιωματούχων για το πώς θα πορευτεί η Ελλάδα τους επόμενους κρίσιμους μήνες στο δρόμο για τις κάλπες.
Οι Ευρωπαίοι δεν ανησυχούν για το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών, γιατί πολύ απλά- όπως επισημαίνουν ευρωπαϊκές πηγές στο iefimerida- δεν υπάρχει πλέον το λεγόμενο «αντισυστημικό μπλοκ», το στοιχείο του απρόβλεπτου για το αποτέλεσμα της κάλπης, όπως συνέβαινε το 2014. Οι Ευρωπαίοι δεν ανησυχούν ούτε καν για τις εξαγγελίες περί μερισμάτων από το υπερπλεόνασμα, καθώς μετά από τις ανάλογες κινήσεις το 2016 και 2017 θεωρούν ότι η διαδικασία είναι απολύτως ελεγχόμενη.
Αυτό που ανησυχεί, αυτό που «καίει» τους Ευρωπαίους είναι η παροχολογία, δηλαδή αυτή η άκρατη σεναριολογία που σέρνεται και αναπαράγεται ακόμα κι από τον τελευταίο βουλευτή, καλλιεργώντας ένα κλίμα «τώρα θα μοιράσουμε χρήμα» και πολύ περισσότερο την αίσθηση ότι «τώρα θα τα μπουρδουκλώσουμε όλα», με ένα πονηρό κλείσιμο ματιού στους ταλαιπωρημένους πολίτες. Σενάρια για μικρή ή μεγαλύτερη μείωση του ΕΝΦΙΑ, για μείωση του φορολογικού βάρους στα χαμηλά εισοδήματα, για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, όλα μαζί ή σταδιακά κι όλα αυτά πασπαλισμένα με ολίγη αύξηση του κατώτατου μισθού, με «πάγωμα» των περικοπών στις συντάξεις και πάει λέγοντας.
Αυτό ακριβώς το κλίμα χαλάρωσης και υπαναχώρησης από τις πολύ συγκεκριμένες δεσμεύσεις, είναι που τρέμουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, αφού οι ούτως ή άλλως αδυσώπητες αγορές, θα κινηθούν τιμωρητικά αν μυριστούν «αίμα». Χθες, κατά τους πανηγυρισμούς, το ταμπλό δεν έδειξε να συγκινείται και η τιμή του 10ετούς σκαρφάλωσε στο 4,397%, πριν κλείσει στο 4,363%, χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος.
Τη δεύτερη φορά που εκνευρίστηκε ο Γάλλος, έβγαλε τα γυαλιά του, ξεκίνησε να απαντά στα αγγλικά και τελικά το γύρισε στα γαλλικά, γιατί όπως είπε ήταν μια δύσκολη και περίπλοκη ερώτηση. Ποιά ήταν αυτή; Πώς είναι δυνατόν να γίνεται κουβέντα για επιστροφή στην κανονικότητα, με τόσες πληγές ανοικτές στην ελληνική κοινωνία;
Ο Επίτροπος επιχείρησε να επαναλάβει τα περί αλληλεγγύης, ωστόσο βλέποντας κανείς τους ψυχρούς αριθμούς και τους δείκτες, αντιλαμβάνεται πως εκτός του ότι οι Ευρωπαίοι έκλεισαν κακήν κακώς το 3ο χρηματοδοτικό πρόγραμμα αφήνοντας δεκάδες «ουρές» προς εφαρμογήν, για να μη χρεωθούν ένα ακόμα αποτυχημένο Μνημόνιο, δεν έδειξαν εμπράκτως να συγκινούνται από το ότι η Ελλάδα γίνεται μια «κανονική» χώρα, όπως αναφέρουν, αλλά με το μισό σχεδόν πληθυσμό στα όρια της φτώχειας, με γκρεμισμένο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε επίπεδα Βαλτικών χωρών, έχοντας απωλέσει τον ανθό του εργατικού της δυναμικού και «απασχολώντας» χιλιάδες άλλους νέους με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα, διαιωνίζοντας έτσι το φαύλο κύκλο.
Υπενθυμίζεται ότι το καλοκαίρι του 2015, όταν η κυβέρνηση υπέγραφε το 3ο Μνημόνιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε εκπονήσει ένα ειδικό κείμενο- σχέδιο για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, ως αποτέλεσμα και σε συνάρτηση με το νέο «πακέτο» μέτρων. Οι τεχνοκράτες που το συνέταξαν μάλλον θα πρέπει να του ξαναρίξουν μια ματιά...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ
iefimerida.gr