Στην απαισιοδοξία του ΔΝΤ για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους, τους αστερίσκους που βάζει στο αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης και τις αμφιβολίες για το αν θα τηρηθούν τα υπεσχημένα από Αθήνα και Ευρωπαίους εταίρους εστιάζει ο ξένος Τύπος.
To πρακτορείο Bloomberg επισημαίνει ότι το Ταμείο αμφισβητεί κατά πόσον είναι ρεαλιστικοί οι στόχοι του αναπτυξιακού σχεδίου της ελληνικής κυβέρνησης, διατυπώνει ανησυχία για τις τράπεζες, που δεν αποκλείει να χρειαστούν νέες ενέσεις στο μέλλον, αλλά κυρίως για το κατά πόσον το χρέος θα είναι βιώσιμο μακροπρόθεσμα επηρεάζοντας αρνητικά την εμπιστοσύνη των αγορών.
«To ΔΝΤ προειδοποιεί την Ευρωζώνη ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους», σημειώνουν από την πλευρά τους οι Financial Times, τονίζοντας ότι κατά το Ταμείο το ελληνικο χρέος δεν θα είναι βιώσιμο σε μια εικοσαετία και οι ευρωπαίοι εταίροι «θα πρέπει να προβούν σε νέα ελάφρυνση ώστε να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών και να μη χρειαστεί ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης».
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και η Ηandelsblatt: «Το ΔΝΤ φοβάται νέα αύξηση του χρέους στην Ελλάδα», αναφέρει στον τίτλο του άρθρου της η γερμανική οικονομική εφημερίδα. Και σημειώνει:
«Από την ανάλυση προκύπτει ξεκάθαρα πόσο κρίσιμη παραμένει η κατάσταση έστω κι αν λήγει στις 20 Αυγούστου το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης κι η Ελλάδα θα σταθεί για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια στα πόδια της. Και μπορεί και το ΔΝΤ να διαπιστώνει προόδους: "ΗΓ Ελλάδα άφησε πίσω της την κρίση", λέει ο ειδικός του ΔΝΤ, Πέτερ Ντόλμαν. Βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα η χώρα είναι σταθερή λόγω της ανάπτυξης της οικονομίας, των πλεονασμάτων των προϋπολογισμών και του μαξιλαριού ρευστότητας, με τα οποία εφοδίασαν οι πιστωτές την Αθήνα. Έτσι το χρέος από 177% του ΑΕΠ σήμερα αναμένεται να πέσει κάτω από το 140% το 2027. Αλλά από το 2028 το ΔΝΤ υπολογίζει ότι θα αυξηθεί αφού η Αθήνα θα πρέπει από εκείνη τη χρονιά να εξοφλεί παλιά χρέη με νέα, για τα οποία θα πληρώνει υψηλότερους τόκους από ό,τι σήμερα. "Το μακροπρόθεσμο outlook παραμένει αβέβαιο", λέει ο Ντόλμαν, και γι’ αυτό είναι “καλοδεχούμενες” νέες ελαφρύνσεις χρέους πέρα από τις ήδη συμφωνηθείσες».
«Το ΔΝΤ αμφισβητεί τους στόχους λιτότητας για την Ελλάδα» γράφει το Spiegel επισημαίνοντας ότι το Ταμείο είναι λίαν απαισιόδοξο στις προβολές του για το μέλλον, καθώς αναμένει χαμηλότερη ανάπτυξη και πλεονάσματα σε σχέση με την Κομισιόν. Και σημειώνει επίσης το καμπανάκι που κρούει το ΔΝΤ και προς την Αθήνα: «Στην έκθεση το ΔΝΤ δεν εξαιρεί από την κριτική και την ελληνική κυβέρνηση. Παρά τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις το Δημόσιο πρέπει να γίνει αποτελεσματικότερο, πράγμα που ισχύει ιδίως για "τις ελλείψεις στη συλλογή των φόρων". Υπάρχει επίσης ανάγκη δράσης για περαιτέρω μείωση των επισφαλών δανείων των ελληνικών τραπεζών και για πρόσθετες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στις αγορές προϊόντων. Αλλά στο ΔΝΤ φαίνεται ότι αμφιβάλλουν κατά πόσο η ελληνική κυβέρνηση θα ακολουθήσει τέτοιες συστάσεις μετά τη λήξη των δανειακών προγραμμάτων. Σύμφωνα με την έκθεση η Ελλάδα απειλείται από “μεταρρυθμιστική κόπωση” -και επειδή επίκεινται το 2019 εκλογές κι οι πολιτικοί δεν θα ήθελαν να επιβαρύνουν τους πολίτες με νέα βάρη».
Καυστικό -κυρίως προς τους ευρωπαίους εταίρους και δη το Βερολίνο- είναι το ύφος του άρθρου της La Stampa με τίτλο: «Μη βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας- ΔΝΤ: Οι πιστωτές πρέπει να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια για να τη βοηθήσουν»
Η ιταλική εφημερίδα σημειώνει: «Πιθανώς στην Ελλάδα δεν θα ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν με τον νιοστό χρησμό για το οικονομικό τους πεπρωμένο. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναφέρει ότι σε 20 χρόνια το κόστος καταβολής τόκων για το δημόσιο χρέος της Αθήνας θα καταστεί μη βιώσιμο . Αν το διαβάσει κανείς θετικά, η νέα αυτή ετυμηγορία θα μπορούσε να ηχεί ως εξής: “Για 20 χρόνια θα είστε καλά. Ζήτω. Αλλά όχι. Το νόημά της είναι ότι η επόμενη εικοσαετία θα είναι γεμάτη δάκρυα και αίμα και θα υπάρξουν (καθώς θα περνούν τα χρόνια) περισσότερα δάκρυα και περισσότερο αίμα, για να αποκαλυφθεί τελικά ότι κάθε θυσία ήταν ανώφελη και όλα θα τελειώσουν εκ νέου σε μια τραγωδία και όχι σε εξυγίανση μέσω της λιτότητας. Το Ταμείο λέει ότι οι στόχοι του πλεονάσματος του προϋπολογισμού που επιβλήθηκαν στην Αθήνα για την καταβολή τόκων επί του χρέους θα πνίξουν την ελληνική οικονομία (...). Ως εκ τούτου, η προειδοποίηση του ΔΝΤ προς τους διεθνείς πιστωτές: "Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερη βοήθεια για το χρέος"».
Les Echos «To ΔΝΤ αμφισβητεί την αισιοδοξία των Ευρωπαίων για την Ελλάδα»
Η γαλλική οικονομική εφημερίδα σημειώνει: «[Το ΔΝΤ] δεν αμφιβάλλει ότι θα χρειαστεί νέα ελάφρυνση του χρέους τα επόμενα χρόνια. Πιθανότητα που έχουν προβλέψει, εξάλλου, οι Ευρωπαίοι υπό ορισμένους όρους στη συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 22 του περασμένου Ιουνίου. Αλλά όχι πριν από το 2032. Το ΔΝΤ ανησυχεί για το πόσο στέρεες είναι οι δεσμεύσεις αυτές. Αν οι Έλληνες δεν σεβαστούν τις υποσχέσεις τους για μεταρρυθμίσεις ή αν μια αλλαγή της πολιτικής πλειοψηφίας σε ένα από τα κράτι μέλη της ευρωζώνης οδηγήσει σε αμφισβήτηση αυτής της υπόσχεσης για ελάφρυνση χρέους, το σενάριο θα πρέπει να ξαναγραφεί...»
Στις επικρίσεις του ΔΝΤ για το μίγμα πολιτικής στην Ελλάδα και τις αμφιβολίες για το αν η οικονομία της μπορεί να επανέλθει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης στέκονται οι Τάιμς της Νέας Υόρκης σε άρθρο με τίτλο: «Η Ευρώπη λέει πως η Ελλάδα είναι comeback story. To ΔΝΤ, όμως, δεν έχει πειστεί». Η αμερικανική εφημερίδα τονίζει ότι «η Ελλάδα είναι το πρόβλημα από το οποίο ποτέ δεν μπορεί να γλιτώσει η Ευρώπη και οι κίνδυνοι στο μεταμνημονιακό της μέλλον είναι σαν λίστα αντιξοοτήτων: Εξακολουθεί να έχει αδύναμους ισολογισμούς τραπεζών και ιδιωτικών επιχειρήσεων, επεσήμανε το ταμείο, παραμένουν σε ισχύ κάποια capital controls και το Δημόσιο έχει μεγάλες οφειλές. Ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού θεωρείται ότι “απειλείται” από φτώχεια, κι όλα αυτά επιβαρύνουν τις προοπτικές μιας βιώσιμης ανάπτυξης. Και η Ελλάδα δεν έχει ακόμη σημειώσει επαρκή πρόοδο σε δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις στην αγορά. Το πιο ανησυχητικό είναι το βουνό χρέους της χώρας...»
Σε ανάλογο ύφος και η βρετανική Telegraph επισημαίνει ότι το Ταμείο καλεί την ελληνική κυβέρνηση να αυξήσει τις δαπάνες και να μειώσει τους φόρους, αφού η υπερβολική λιτότητα υπονομεύει τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας.