Του Σάκη ΜουμτζήΕπειδή είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος, αποδέχομαι τα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων, όσο και αν αυτά αντίκεινται στην κοινή λογική.
Γιατί πώς συμβαίνει ένα κόμμα που βαρύνεται με εκατό νεκρούς, που εξαιτίας της συμφωνίας των Πρεσπών βρίσκεται σε ολόκληρη την Β.Ελλάδα λίγο πάνω από το 10%, πώς συμβαίνει λοιπόν να παρουσιάζει αύξηση της δημοσκοπικής του δύναμης κατά 2,5 μονάδες;
Θα τα δεχτώ όλα αυτά και θα προσπαθήσω να βρω τα γιατί.
1.Είναι γεγονός πως όταν ένα κόμμα βάλλεται πανταχόθεν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το καλοκαίρι, οι επιθέσεις αυτές επανασυσπειρώνουν ένα μέρος αυτών που είχαν αρχίσει να απομακρύνονται. Είναι μια κλασσική αντίδραση που την είδαμε και το 1989 με το ΠΑΣΟΚ. Βαλλόμενο από παντού, κατόρθωσε στις πρώτες εκλογές να λάβει, πέραν πάσης προσδοκίας, ένα 39% και στις εκλογές του Νοεμβρίου, αφού είχε μεσολαβήσει η παραπομπή του Α.Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, να αυξήσει αυτό το ποσοστό ξεπερνώντας το 40%.
2.Ένα σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας διακατέχεται από αντιδεξιό σύνδρομο. Το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», μπορεί να έχει ξεθωριάσει, εξακολουθεί όμως και καθοδηγεί την ψήφο χιλιάδων πολιτών. Στον βαθμό λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αντίπαλο δέος της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ λογικό να εισπράττει αυτές τις ψήφους.
3. Άμεσα συναρτημένο με το παραπάνω, είναι το γεγονός της πλήρους αδυναμίας του ΚΙΝΑΛ να διαμορφώσει έναν αξιόπιστο πόλο για να υποδεχθεί όλους όσοι νιώθουν πως εξαπατήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, όλοι αυτοί παραμένουν εγκλωβισμένοι στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, επειδή δεν έχουν πού αλλού να πάνε.
4.Από αβελτηρίες της Νέας Δημοκρατίας εξακολουθεί και ένα μέρος του εκλογικού σώματος να ανταποκρίνεται θετικά στην προτροπή του ΣΥΡΙΖΑ «να μην επιστρέψουν αυτοί που μας κατέστρεψαν». Δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε η Νέα Δημοκρατία να αποδείξει πως οι «προηγούμενοι» ήταν πολύ καλύτεροι από τους σημερινούς κυβερνώντες.
5. Τα μνημόνια αποτέλεσαν ένα τεκτονικό σεισμό για την Ελληνική κοινωνία. Οι μετασεισμικές δονήσεις συνεχίζονται και πραγματικά δεν γνωρίζουμε τι θα προκύψει τελικά από όλην αυτήν την σεισμική ακολουθία. Δεν γνωρίζουμε τι μορφής θα είναι η κανονικότητα που όλοι επικαλούμαστε και όλοι επιζητούμε. Γιατί υπάρχει και το ενδεχόμενο οι ανακολουθίες, οι ρήξεις και οι τομές να είναι η νέα κανονικότητα. Μας είναι άγνωστες οι διεργασίες που γίνονται στο υπέδαφος της Ελληνικής κοινωνίας. Μια πρόγευση όλων αυτών είναι και η απρόσμενη αντοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως να διαμορφώνεται σε έναν μεγάλο αριθμό πολιτών μια συνείδηση που δεν αντιδρά και δεν ευαισθητοποιείται σε γεγονότα σαν αυτά που ζήσαμε το καλοκαίρι. Τελικά μπορεί το «νέο» να είναι πολύ πιο τρομακτικό από το «παλιό».
6. Άγνωστο γιατί, διαμορφώθηκε σε ένα σημαντικό τμήμα πολιτών που ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο η πεποίθηση πως, οσονούπω, ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στο 4%. Μια αδικαιολόγητη πεποίθηση, καθώς αγνοεί το γεγονός πως δεν έχει δημιουργηθεί ο χώρος που θα υποδεχθεί όλους αυτούς που θέλουν μαζικά να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Κανένα πολιτικό κόμμα δεν καταρρέει προτού σχηματισθεί ο πόλος που θα το διαδεχθεί. Η ΕΔΗΚ εξαερώθηκε όταν το ΠΑΣΟΚ πήγε στο 25% που ήταν ο προθάλαμος του 48%.
Δια ταύτα, για να είμαστε ρεαλιστές και, κυρίως, για να διατηρήσουμε την ψυχική μας γαλήνη, ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί στις επόμενες εκλογές μεταξύ 25-28%.
https://www.liberal.gr/arthro/220932/apopsi/arthra/giati-antechei-o-syriza-.html