Αναρωτιέμαι πόσο εκτός πραγματικότητας πρέπει να βρίσκεσαι, πόσο χαμένος σ’ έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, ώστε κατ’ αρχάς να κάνεις φεστιβάλ πολιτικής νεολαίας εν έτει 2018 – μόνο το ΚΚΕ από όσο ξέρω ασχολείται ακόμη με τέτοια πράγματα. Και να το ονομάζεις και «Σπούτνικ» από πάνω! Να του δίνεις, δηλαδή, το όνομα του μεγάλου τεχνολογικού επιτεύγματος της Σοβιετικής Ενωσης, του πρώτου τεχνητού δορυφόρου, που εκτοξεύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1957 από τους Σοβιετικούς.Πόσο εκτός πραγματικότητας, όταν μάλιστα ο αρχηγός του κόμματος στο οποίο ανήκει η πολιτική νεολαία, δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, προσέρχεται στο «Σπούτνικ» φορώντας ένα καπιτονέ γιλέκο με το σήμα της «Gant» και από κάτω την αμερικανική σημαία σε έναν κομψό θυρεό. Το έχουμε καταλάβει, νομίζω, ότι η λεπτότητα δεν είναι από τα χαρίσματα του Τσίπρα, ούτε από τα φυσικά ούτε από τα επίκτητα. Δεν βρέθηκε κάποιος στο σπίτι του, όμως, να του πει να κρύψει τουλάχιστον την αμερικανική σημαία στο μπουφάν; Πώς να την κρύψει; Μα τόσες κονκάρδες της ΚΝΕ, του ΚΚΕ, της DDR, της ΕΣΣΔ κ.λπ. θα τους βρίσκονται στο σπίτι! Πιο πολύ στο πνεύμα του φεστιβάλ θα ήταν με έναν Λένιν στη θέση της καρδιάς παρά με την αστερόεσσα σε θυρεό και το λογότυπο της «Gant».
Θα μπορούσε καλοπροαιρέτως να παρατηρήσει κάποιος ότι η επιλογή της ονομασίας του φεστιβάλ ενδέχεται να είναι αυτοσαρκασμός. Εν τέλει, αυτοσαρκαστικά λειτουργεί η αντίθεση του «Σπούτνικ» με το «Gant» καπιτονέ μπουφανάκι. (Εξάλλου, η ιστορία του περασμένου αιώνα μάς διδάσκει πως τα «Gant» νίκησαν τα «Σπούτνικ». Ασφαλώς το καταλαβαίνει αυτό ο Τσίπρας, που είδε την Αμερική στα σαράντα του και τρελάθηκε. Από εκεί, είμαι βέβαιος, θα έχει αγοράσει το καπιτονέ μπουφανάκι...)
Πάντως, δεν ήταν αυτοσαρκαστική η πρόθεση εκείνων που το επέλεξαν. Ο αυτοσαρκασμός δεν ταιριάζει στην Αριστερά. Γνωρίζετε εσείς καμιά θρησκεία που να αυτοσαρκάζεται; Οταν η αλήθεια είναι απόλυτη, το χιούμορ είναι η πρώτη απώλεια...
ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ
Την παρατηρώ τον τελευταίο καιρό και διαπιστώνω ότι της συμβαίνουν δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι η πρόεδρος Φώφη Γεννηματά κερδίζει βάρος (όχι με την πολιτική έννοια, αλίμονο) και μάλιστα με ρυθμό μισού κιλού την εβδομάδα. Το δεύτερο είναι ότι όσο διογκώνεται η Φώφη τόσο περισσότερο την καταπίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω να πω ότι όσο η πρόεδρος επιτίθεται από τα αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο που καταφέρνει είναι να τον ενισχύει και να αποδυναμώνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ – ή, αν προτιμάτε, το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, με τον τόνο στη λήγουσα. Το κάνει πια σε βαθμό νεύρωσης, εκτιθέμενη μάλιστα, όπως σε πρόσφατη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπου κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τον αναφέρει, για πλαστή αριστερή ταυτότητα, λόγω ζήλιας επειδή οι Συριζαίοι έγιναν δεκτοί ως παρατηρητές.
Η Φώφη, είναι γνωστό, έχει περιορισμένη θέαση και μηχανιστική αντίληψη του παιχνιδιού. Νομίζει λοιπόν ότι ένα σόου οξύτητας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα προερχόμενο από αριστερά, θα φέρει πίσω στο αληθινό ΠΑΣΟΚ τους παλιούς ψηφοφόρους που είχαν μεταφερθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα τον εγκαταλείπουν. Πέραν αυτού, η κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ από τ’ αριστερά είναι και μια άμυνα της Φώφης έναντι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης των παπανδρεϊκών (Γιώργος, Ρέππας, Σαχινίδης κ.ά.), οι οποίοι ουσιαστικά πιέζουν υπέρ της συνεργασίας και αναπόφευκτα της συγχώνευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν, όμως, μηχανιστικοί αυτοματισμοί στην πολιτική συμπεριφορά των ψηφοφόρων ή, τέλος πάντων, δεν κυριαρχούν αυτοί. Κατ’ αρχάς, δεν είναι πειστική η φωνή της Φώφης όταν ακούγεται από τ’ αριστερά. Δεν προέκυψε στην πολιτική από παρθενογένεση η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, ούτε είναι η Ιωάννα της Λωρραίνης. Ηταν ανελλιπώς υπουργός στις κυβερνήσεις από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 – αναπληρώτρια πάντα και μία φορά υφυπουργός. Της αρκούσε μια διακοσμητική θέση για να σιωπά; Προφανώς. Είναι αστείο λοιπόν και να συζητούμε την αυθεντικότητα της αριστερής κριτικής όταν εκφέρεται από τη συγκεκριμένη πολιτικό. Αυτό που πετυχαίνει είναι να ενισχύει την εικόνα της γνησιότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο ΚΙΝΑΛ και πράσινα άλογα; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ και κυβερνά! Προστατεύει, συντηρεί και επεκτείνει τον δημόσιο τομέα όσο μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου (από τις γυναίκες-έκπληξη του Γιώργου) είναι η αρμόδια υπουργός.
Για να αλλάξει η Ελλάδα που ξέρουμε, πρέπει να ηττηθούν οι ιδέες της Αριστεράς στο πεδίο της πραγματικότητας. Πρέπει, δηλαδή, ο κόσμος, εμείς να καταλάβουμε ότι ανάπτυξη και άνοδος του βιοτικού επιπέδου δεν γίνεται με τις ιδέες της Αριστεράς. Μάταιο να συζητούμε οτιδήποτε άλλο. Το χρέος της αντιπολίτευσης είναι ακριβώς να προκαλέσει την ήττα αυτών των ιδεών. Με επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ από τ’ αριστερά οι ιδέες αυτές ενισχύονται. Να γιατί το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ δεν έχει στην πραγματικότητα λόγο ύπαρξης. Δεν προσφέρει τίποτε σε κανέναν, εκτός από τα στελέχη του. Είναι φυσικό παρακολούθημα του ΣΥΡΙΖΑ – απλώς δεν το έχουν καταλάβει ακόμη.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ