Το «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ήταν η ταινία που λόγω της σκηνής του βιασμού, οι γονείς των σημερινών 40ρηδων δεν άφηναν σε καμία περίπτωση να την δουν. Οι κριτικοί της εποχής (1972) την είχαν αποθεώσει ως έργο τέχνης αλλά τελικά έμεινε στην ιστορία ως η ταινία με την σκηνή του βιασμού με το βούτυρο.Στην ταινία θρύλο του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο οποίος πέθανε σήμερα σε ηλικία 77 ετών, ο Μάρλον Μπράντο σοδομίζει την συμπρωταγωνίστρια του, Μαρία Σνάιντερ και χρησιμοποιεί βούτυρο ως… λιπαντικό. Η σκηνή ήταν και είναι σοκαριστική και ειδικά όταν αποκαλύφθηκε μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια σόκαρε ακόμα περισσότερο. Η Μαρία Σνάιντερ, ήξερε μεν ότι η σκηνή που θα γύριζε είναι σκληρή, αλλά δεν γνώριζε ότι θα χρησιμοποιούσε ο συμπρωταγωνιστής της βούτυρο.
Η εμπειρία αυτή αποδείχθηκε ιδιαίτερα τραυματική για την Μαρία Σνάιντερ που ήταν μόλις 19 ετών τότε. Ο ίδιος ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι είχε παραδεχθεί σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι η σκηνή είναι σοκαριστική και ότι δεν είχαν πει τίποτα εκείνος και ο Μάρλον Μπράντο στην Μαρία Σνάιντερ. «Η σκηνή με το βούτυρο ήταν μια ιδέα που είχαμε εκείνο το πρωί ο Μάρλον κι εγώ λίγο πριν γυρίσουμε τη σκηνή», είπε.
Και συνέχισε: «Φέρθηκα άθλια στην Μαρία που δεν της είπα τι ακριβώς θα γίνει γιατί ήθελα να αντιδράσει ως ένα κορίτσι και όχι ως ηθοποιός. Ήθελα να νιώσει εξευτελισμένη. Νομίζω ότι μίσησε κι εμένα και τον Μάρλον που δεν της είπαμε τίποτα».
Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι είπε ακόμα ότι αισθάνθηκε πολλές ενοχές αλλά στο τέλος δήλωσε ότι δεν μετανιώνει για την απόφασή του. «Για να αποτυπώσεις κάτι πρέπει να είσαι απόλυτα ελεύθερος. Δεν ήθελα η Μαρία να «ερμηνεύσει» τον εξευτελισμό και την οργή της αλλά ήθελα να την νιώσει. Μετά με μίσησε για όλη της την ζωή».
Η Μαρία Σνάιντερ πέθανε το 2011 και πριν φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο αποκάλυψε ότι η σκηνή δεν ήταν στο σενάριο και ότι ποτέ ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και ο Μάρλον Μπράντο δεν της ζήτησαν συγγνώμη. Όμως, αυτό σημάδεψε τόσο τη νεαρή πρωταγωνίστρια που έγινε ναρκομανής και αυτοκτονική. Ο σκηνοθέτης το πλήρωσε ακριβά αφού του απαγγέλθηκαν κατηγορίες και η ίδια η ταινία υπέστη λογοκρισία και όλα τα αντίγραφά της καταστράφηκαν. Επίσης του αφαιρέθηκαν τα πολιτικά δικαιώματα για πέντε χρόνια και καταδικάστηκε σε 4 μήνες με αναστολή. Το 1978 το Εφετείο της Μπολόνια διέταξε τρία αντίγραφα της ταινίας να διατηρηθούν στην Εθνική Βιβλιοθήκη Κινηματογράφου με την επισήμανση να μην γίνει ποτέ η προβολή τους.