Από το βήμα της βουλής ο Πάνος Καμμένος διάλεξε να πει μία ιστορία που τον βόλευεΚατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή ο επικεφαλής της μειωμένης πλέον κοινοβουλευτικής ομάδας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνος Καμμένος αναφέρθηκε στο λόγο που επιλέχτηκε το χωριό Ψαράδες στις Πρέσπες, προκειμένου να υπογραφεί η συμφωνία με την οποία παραδόθηκε το όνομα της Μακεδονίας, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να χαϊδέψει τα αυτιά του συντηρητικού ακροατηρίου, το οποίο του έχει γυρίσει προ πολλού την πλάτη.
Ειδικότερα, ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας για να βγει από τη δύσκολη θέση στην οποία ήρθε, καθώς με την πολιτική που ακολούθησε τον άφησαν σχεδόν όλοι του οι βουλευτές, επικαλέστηκε το γεγονός πως στην εκκλησία του χωριού στις 25 και 26 Μαρτίου του 1949 συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), που ήταν διάδοχος του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), με τη συμμετοχή 700 αντιπροσώπων και στο οποίο απήθυνε λόγο ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Για το συνέδριο το ΝΟΦ είχε βγάλει ανακοίνωση όπου ανέφερε: «Το δεύτερο συνέδριο του ΝΟΦ θα είναι συνέδριο διακήρυξης των νέων προγραμματικών αρχών του ΝΟΦ. Αρχών που είναι ο προαιώνιος πόθος του λαού μας. Θα διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του». Στο τέλος, το συνέδριο διακήρυξε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού.
Είχε προηγηθεί η απόφαση της 5ης ολομέλειας του ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Ιανουαρίου του 1949 στο Γράμμο και άλλαξε τη θέση του κόμματος για τους σλαβόφωνους Έλληνες από «πλέρια ισοτιμία στις μειονότητες που ζούσαν στην Ελλάδα» σε αυτοδιάθεση των σλαβόφωνων, συγκεκριμένα η απόφαση ανέφερε: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα ‘δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος». Μετά όμως τις θέσεις του 2ου συνεδρίου του ΝΟΦ που ακολούθησαν, το ΚΚΕ αποσύρθηκε από τη θέση αυτή και για να μπορέσει να ελέγξει το ΝΟΦ δημιούργησε στις 27 Μαρτίου του 1949 την Κομμουνιστική Οργάνωση της Μακεδονίας του Αιγαίου (ΚΟΕΜ).
Αυτό όμως που ξέχασε να μας πει ο κ. Καμμένος είναι πως στη λίμνη Πρεσπών και ειδικότερα στο χωριό Ψαράδες, που αποτελεί και το ακροτελεύτιο γεωγραφικό όριο της Ελλάδας, εκείνη την ημέρα της υπογραφής, οι κάτοικοι του χωριού δεν ένιωθαν μόνο προδομένοι από την υπογραφή της συμφωνίας και τη παράδοση του όρου Μακεδονία, ένιωθαν παράλληλα και προσβεβλημένοι, καθώς είχαν μία θλιβερή επέτειο την οποία αγνόησε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Ειδικότερα και όπως είχε πει στο οδοιπορικό της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο εφημέριος του ιερού ναού του χωριού π. Κωνσταντίνος Σταυρίδης «την ώρα της υπογραφής χτυπούσαμε πένθιμα τις καμπάνες γιατί τελούσαμε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των 24 ιερέων που σφαγιάστηκαν στο βωμό του απελευθερωτικού αγώνα στις 16 Ιουνίου του 1906 ή 1907, αν θυμάμαι καλά, δηλαδή την ίδια ημέρα με την υπογραφή της συμφωνίας και γι’ αυτό το λόγο, είπα στους αστυνομικούς του πρωθυπουργού που ήρθαν και με ρώτησαν πως η καμπάνα θα συνεχίσει να χτυπάει με αυτό τον πένθιμο τόνο», δήλωσε συγκινημένος και πρόσθεσε πως «είμαι βαθιά θλιμμένος γιατί την ημέρα αυτή που υπογράφτηκε η συμφωνία και τελούσαμε το μνημόσυνο υπογράφηκε η θανατική καταδίκη της Μακεδονίας. Είμαστε σε περίοδο πένθους» κατέληξε.
Παναγιώτης Φωτεινός
Πηγή: https://www.parapolitika.gr/article/istoria-pou-xechase-na-mas-pi-panos-kammenos