[ΦΩΤΟ-Σοβαρά τώρα, αυτό το κακόμοιρο θέλει να γίνει δήμαρχος Αθηναίων;]Από εκεί που ήταν στα αζήτητα, τώρα έχει γίνει περιζήτητος. Τα λαμπρότερα μυαλά της Αριστεράς (Δούρου, Μπαλάφας και άλλοι που ντρέπονται να βγουν από το ντουλάπι...) θα έβλεπαν θετικά την πρόοδο στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Γιώργο. Επίσης, προκαλείται θόρυβος, εξυφαίνονται σενάρια και υποθέσεις, γύρω από την πιθανότητα παρουσίας του σε εκδήλωση, μαζί με τον πρόεδρο των Σοσιαλιστών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τον Τσίπρα. Τι συμβαίνει ξαφνικά με τον πρόεδρο; (Παραμένει πάντα πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θυμίζω...) Με τον Γιώργο;
Η αλήθεια είναι ότι η σχέση υπήρχε, όλοι το γνώριζαν αυτό, αλλά στο επίπεδο του φλερτ σε ένα μπαρ, ας πούμε. (Αλλωστε, ένα από τα γνωρίσματα του Γιώργου είναι ότι εύκολα πιάνει κουβέντα με αγνώστους και –λυπάμαι που θα το πω, αλλά θα το πω– συχνά παρασύρεται...) Τώρα όμως ο ΣΥΡΙΖΑ άναψε και κόρωσε με τον Γιώργο. Ζητεί ολοκλήρωση της σχέσης (με την έννοια του λατινικού consummatio) και υπόσχεται επισημοποίηση.
Τα πράγματα είναι σοβαρά, διότι η τύχη έφερε τον Γιώργο, για μία ακόμη φορά, στο κέντρο μιας μάχης που τον ξεπερνά. Η εκλογική στρατηγική του Τσίπρα έχει στόχο την άλωση της Σαχλοαριστεράς (τέως Κεντροαριστεράς), η οποία έχει ούτως ή άλλως κλονισθεί από τις αποχωρήσεις του πρόσφατου παρελθόντος. Μαζεύει ό,τι περιτρίμματα διαθέτει ο χώρος, Μαριλίζες, Τόλκες, Μωραΐτες, Ραγκούσηδες, Μπίστηδες κ.ά., αλλά δεν φθάνουν. Το πετράδι του στέμματος είναι ο Γιώργος. Και για το όνομά του και για ό,τι συμβολίζει το πρόσωπο στον κόσμο που ακούει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για τη συγκεκριμένη κατηγορία ψηφοφόρων, ο Γιώργος συμβολίζει τη χρεοκοπία και τα μνημόνια που ακολούθησαν. Εν πολλοίς, αδίκως. Διότι η βόμβα ενεργοποιήθηκε από την οικονομική πολιτική της Μικροκαραμανλικής περιόδου και έσκασε στα χέρια του αθώου Γιωργάκη. Ο τελευταίος ευθύνεται κυρίως επειδή του πήρε έναν ολόκληρο χρόνο για να αρχίσει να καταλαβαίνει τι γίνεται. Πάντως, αυτό πιστεύει το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και φαντασθείτε τι θα σημαίνει γι’ αυτόν τον κόσμο μια κομψή, αλλά σαφής προσχώρηση του Γιώργου στον ΣΥΡΙΖΑ. Πιο τρανή απόδειξη, με σάρκα και οστά, του μύθου περί επιστροφής στην κανονικότητα δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ρωμαϊκό θρίαμβο θα έκανε ο Τσίπρας, αν τον είχε μαζί του.
Αυτή την ώρα, λοιπόν, ο Γιώργος είναι το αδύνατο σημείο των οχυρώσεων της Σαχλοαριστεράς. Εκεί είναι που θα συγκεντρώσει τη μεγαλύτερη πίεση ο αντίπαλος. Γι’ αυτό και οι τροχιοδεικτικές του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζονται, παρά τη γραπτή δήλωση με την οποία ο Γιώργος προσπάθησε να κλείσει το θέμα. Ο μοναδικός τρόπος για να δελεάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον Παπανδρέου είναι να του εξασφαλίσει μια θέση στην Ευρώπη. Ειδάλλως, ο ίδιος είναι πολύ καλά με το deal που έχει κάνει με τη Φώφη: την πατρογονική έδρα της Αχαΐας για τον εαυτό του και μία έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον αδελφό του. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει διαθέσιμη μια τέτοια θέση, ούτε το έχω ψάξει, αλλά αυτό είναι το μόνο σοβαρό δέλεαρ.
Αν ο Τσίπρας έχει πράγματι σοβαρούς σκοπούς έναντι του παιδιού αυτού, ας αρχίσει να ψάχνει για τη θέση, όσο ακόμη έχει τις άκρες στην Ευρώπη. Μπορεί θαυμάσια να το αναθέσει σε εκείνο το φαλακρό, πρόθυμο και πάντα χαμογελαστό παιδί, που το έχει ως porte-parole στην Κομισιόν, αλλά και για άλλες δουλειές. Μοσκοβισί δεν τον λένε;
Κωμικοτραγωδία
Ο Τσαλακώτος είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση θα στήριζε την πολιτική Μητσοτάκη για μείωση των πλεονασμάτων και προκλήθηκε ο σχετικός θόρυβος. Κακώς τον πήραν σοβαρά ορισμένοι, διότι ο Τσαλακώτος μίλησε στο CNBC. Το γεγονός, δηλαδή, ήταν κάτι που συνέβη στον αγγλοσαξονικό κόσμο, μεταξύ ενός Αγγλου και κάποιων Αμερικανών. Δεν αφορά τον Υπαρκτό Ελληνισμό. Αλλωστε, στη δήλωση που έκανε αργότερα ο Γιούκλιντ ειρωνευόμενος τη Ν.Δ., χρησιμοποίησε τον αδόκιμο όρο «τραγικωμικές». Ηθελε να πει «κωμικοτραγικές», έτσι το λέμε στα ελληνικά. Στα αγγλικά, όμως, η κωμικοτραγωδία λέγεται «tragicomedy».
Panzer με γλυκάνισο
Και το διάβασα και άκουσα τον ίδιο τον Π. Καμμένο πως είπε ότι, για μια ίλη τεθωρακισμένων, τα Σκόπια είναι υπόθεση είκοσι λεπτών. Εχει σημασία να τον ακούσετε πώς ακριβώς το λέει, μιλώντας στο κανάλι της Θεσσαλίας TRT. Μόνο αν ακούσετε τη χροιά και τον τόνο της φωνής, ίσως τότε κάνετε και εσείς την ίδια σκέψη που έκανα εγώ: ότι η Θεσσαλία φημίζεται για τα τσίπουρά της – για όσους τουλάχιστον το ανέχονται μαγαρισμένο με γλυκάνισο.
Επειτα είναι και ένα άλλο στοιχείο που θα πρέπει να συνυπολογισθεί. Πώς λέγεται ο σύζυγος, που τον παράτησε και του άρπαξε τα παιδιά μέσα από το σπίτι, για τον οποίο τόσο καιρό σπαράζει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ; Τσίπρας, λέγεται. Δηλαδή ένας Τσίπουρας, από τον οποίο με το χρόνο εξέπεσε το «ου». Θέλω να πω με τούτα και με κείνα ότι η φόρτιση, ψυχολογική και συναισθηματική, πρέπει κάποιες φορές να είναι αφόρητη για τον πρόεδρο...
Απογοήτευση
Μην περιμένετε να πρωτοτυπήσω – θα πω ό,τι λέει ο καθένας μας. Είναι μεγάλη απογοήτευση, πράγματι, να είναι η Ελλάδα δεύτερη στον απολυταρχικό λαϊκισμό στην Ευρώπη, βάσει της κατάταξης που συνέταξε το σουηδικό ινστιτούτο Timbro. Σε αυτό τουλάχιστον, εμείς οφείλαμε να είμαστε πρώτοι. Στο κάτω κάτω, διανύουμε Ετος Ανδρέα Παπανδρέου...
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ