Ποινή σε Μουσουλμάνο που αρνήθηκε να ξυρίσει τη γενειάδα του κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης για δουλειά – Το δικαστήριο θεώρησε ότι για το επάγγελμά του, ήταν απαραίτητο να ξυριστείΑπαραίτητη έκρινε ολλανδικό δικαστήριο την επιβολή ποινής σε έναν Μουσουλμάνο, που αρνήθηκε λόγω θρησκείας να ξυρίσει τη γενειάδα του κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης για να μάθει να αφαιρεί αμίαντο.
Μάλιστα το δικαστήριο στήριξε την ποινή της αναστολής των προνομίων του Μουσουλμάνου και της συζύγου του για ένα μήνα, στο πλαίσιο του Participatiewet, το οποίο παρέχει ένα ελάχιστο εισόδημα για κάθε νόμιμο κάτοικο στην Ολλανδία, επικυρώνοντας την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Amersfoort.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο άνδρας αρνήθηκε να ξυρίσει τη γενειάδα του, κάτι που κρίθηκε απαραίτητο για να εκπαιδευτεί στην αφαίρεση αμιάντου. Ο άντρας άσκησε έφεση κατά της απόφασης στο δικαστήριο της Ολλανδίας και ισχυρίστηκε ότι η άρση των παροχών του συνιστά παραβίαση του άρθρου 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που προστατεύει το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας.
Αντίθετα, ο δήμος ισχυρίστηκε ότι υπήρχε κίνδυνος να καταλήξουν σωματίδια αμιάντου στη γενειάδα του, κάτι επιβλαβές για την υγεία του, ενώ σημείωσαν ότι η γενειάδα θα επηρέαζε την αποτελεσματικότητα της μάσκας που θα έπρεπε να φοράει.
Οι δικηγόροι του συμβουλίου υποστήριξαν ότι ο άνδρας, που ήταν άνεργος για δύο χρόνια, θα έβρισκε αυτόματα εργασία με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης και ως εκ τούτου, θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα για το συμφέρον του φορολογούμενου.
Ο άνδρας απάντησε ότι θα ήταν πρόθυμος να φορέσει μια εναλλακτική μάσκα, κατάλληλη για όσους έχουν γένια, αλλά το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκπαίδευση απαιτούσε τη χρήση μίας συγκεκριμένης μάσκας.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, η απόφαση συνιστά «αδιαμφισβήτητα παραβίαση του δικαιώματος στη θρησκευτική ελευθερία», ωστόσο η παραβίαση ήταν ανεκτή από τη στιγμή που υπάρχει νομική βάση. Οι δικαστές έλαβαν υπ' όψιν την έλλειψη προοπτικής για άλλη απασχόληση, δεδομένου του ιστορικού του άνδρα, που είχε περάσει χρόνο στη φυλακή, είχε ψυχολογικά προβλήματα και εθισμό στα τυχερά παιχνίδια.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, ο άνδρας δεν λάμβανε μόνον εκπαίδευση, αλλά μαζί με αυτή είχε και εξασφάλιση ότι θα βρει δουλειά. «Για τον αναιρεσείοντα, η εκπαίδευση ήταν μια εξαιρετική, συγκεκριμένη ευκαιρία για κανονική εργασία», αναφέρουν οι δικαστές, που θεωρούν ότι λόγω της άρνησης συμμετοχής του άνδρα στην άσκηση, δεν απέκτησε την εγγυημένη πρόσβαση που του προσφερόταν στην αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα να αυξήσει υπερβολική πίεση στα δημόσια κονδύλια, εις βάρος όσων πληρώνουν για το πρόγραμμα Participatiewet.
Ως εκ τούτου, οι δικαστές αποφάσισαν ότι η αναστολή των πληρωμών «κρίθηκε απαραίτητη για την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων».