11 Απριλίου 2019

Κασιμάτης: Το ποντίκι που βρυχάται

[ΦΩΤΟ-Αχ, βαχ! Πώς να το πω αλλιώς; Το Ποτάμι (που ήδη μου λείπει) οδεύει προς το αναπόφευκτο τέλος του σαν κουλτουριάρικη ελληνική road movie. Δηλαδή με τον Σταύρο να γυρίζει την Ελλάδα με ένα βαν, σε αναζήτηση των φίλων του, ενώ από κάπου στο βάθος ακούγεται νοσταλγική μουσική. Εδώ τον βλέπουμε να προσπαθεί να πιάσει φιλίες με ομάδα βλοσυρών οινοπαραγωγών από τη Θεσσαλία. Οι τελευταίοι καταλαβαίνουν ότι έχουν πέσει σε παγίδα, ότι δεν έχουν οδό διαφυγής, εξ ου και η δυσθυμία που αποτυπώνεται στα πρόσωπά τους...]

Δύο σύντομες παρατηρήσεις στο αίσχος του Θανάση Θεοχαρόπουλου. Η πρώτη: Η κ. Σόνια Τσιτήλου, παλαιό* στέλεχος της λεγόμενης ανανεωτικής Αριστεράς, με δημοσίευσή της στο Facebook, σημειώνει το εξής ως προς τον αντικαταστατικό χαρακτήρα των μαζικών διαγραφών, με τις οποίες ο Θεοχαρόπουλος βούτηξε τη ΔΗΜΑΡ, για να την οδηγήσει στις αγκάλες του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαγραφή ενός μέλους της Κ.Ε., σημειώνει η κ. Τσιτήλου, «δεν είναι αυτονόητη ακόμα και αν δραστηριοποιείται σε άλλο κόμμα. Σύμφωνα με το άρθρο 4, απαιτείται πλειοψηφία 4/5 της Κ.Ε., πολύ περισσότερο όταν διαγράφονται συλλήβδην πάνω από 20 μέλη της, από τα 55 μετά βίας ενεργά μέλη της Κ.Ε.». Επομένως, ευστόχως επισήμανα χθες ότι ο Θεοχαρόπουλος διέγραψε τους συμμετέχοντες στο ΚΙΝΑΛ προκειμένου να προστατεύσει το ΚΙΝΑΛ και όχι τη ΔΗΜΑΡ! Αξιοσημείωτη επίδειξη αυταπάρνησης εκ μέρους ενός ανθρώπου του συγκεκριμένου είδους – ας μην το παραβλέπουμε.

Η δεύτερη παρατήρηση αφορά τις ανακοινώσεις που εκδίδει το γραφείο Τύπου της ΔΗΜΑΡ, μετά το πραξικόπημα Θεοχαρόπουλου. Μήπως, αναρωτιέμαι, έχει αναλάβει προσωπικώς και το γραφείο Τύπου ο ίδιος; Διότι οι ανακοινώσεις είναι καταγραφές του προφορικού ύφους του Θεοχαρόπουλου: σύντομες, θυμωμένες φράσεις ενός μπούλη, που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από αγριοφωνάρες. Είναι τόσο διάφανος και ούτε που το φαντάζεται ο φουκαράς...

*: Με τον δέοντα σεβασμό προς την κ. Τσιτήλου, να επισημάνω ότι η παλαιότητά της προδίδεται, ούτως ή άλλως, από τα άψογα ελληνικά του κειμένου της...

Γιατί όχι;

Στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη ψάχνουν τον επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου τους, καθώς ο μεν Δ. Παπαδημούλης, με το ένστικτο του ερπετού που διαθέτει, δεν δείχνει πρόθυμος να εκτεθεί, ενώ ο Πέτρος Κόκκαλης πέφτει λίγο βαρύς και ναΐφ στους Συριζαίους, που δεν μπορούν να πεισθούν για την καταλληλότητά του. Τα νεύρα τους δοκιμάζονται, καθώς κάθε μέρα έχουμε και ένα νέο επεισόδιο – χθες, λ.χ., η Ελευθερία Χατζηγεωργίου σηκώθηκε και έφυγε από δημόσια εκδήλωση επειδή θύμωσε από τις ερωτήσεις. (Παρεμπιπτόντως, η κ. Χατζηγεωργίου προφανώς δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Οπως ξέρουμε από το βιογραφικό της, πρέπει να έχασε δύο χρονιές στο σχολείο, αφού αποφοίτησε στα είκοσι, έκτοτε όμως βιάζεται στα πάντα...)

Ακούγονται σχετικώς διάφορα ονόματα, που καλύπτουν όλο το φάσμα των ειδών, από την κωμωδία μέχρι την τραγωδία: Δραγασάκης, Αχτσιόγλου, Φίλης, Χριστοδουλοπούλου κ.ά. Ακούστηκε μέχρι και το όνομα του Νίκου Παππά! (Ενδεικτικό, νομίζω, του βαθμού της απελπισίας...) Αν μέχρι τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές δεν έχει βρεθεί λύση, να προτείνω εγώ μια ιδέα – που τις έχω εύκολες και δεν χρεώνω ποτέ τίποτα: Να προτείνουν στον Σωκράτη Κόκκαλη τη θέση του επικεφαλής. Εκπροσωπεί πολύ καλύτερα από τον γιο του την «κανονικότητα» όπως τη φαντάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και, επιπλέον, είναι γιος του εμπνευστή του Παιδομαζώματος, όχι εγγονός. Θα τον ψηφίσουν και οι «αντιστασιακοί»...

Λυπηρό

Ο Γιάννης ο Ραγκούσης έδωσε χθες την απάντηση στο φλέγον ερώτημα γιατί στην εκλογή προέδρου του ΚΙΝΑΛ έλαβε μόλις το 2,48% των ψήφων. Ακουσίως απάντησε, διότι περί άλλου είχε ερωτηθεί. Ωστόσο, η απάντησή του εξηγεί επαρκώς γιατί ο ίδιος πάτωσε στις εσωκομματικές εκλογές: «Εάν εγώ ήμουν πρόεδρος, το κόμμα δεν θα έφερε το όνομα ΚΙΝΑΛ. Θα είχε ψηφιστεί η συμφωνία των Πρεσπών και από εμάς, δεν θα είχαμε ποτέ χαρακτηρίσει τη Novartis σκευωρία και θα είχαμε συνεργαστεί με την κυβέρνηση μετά την αποχώρηση Καμμένου». Εν ολίγοις, θα είχε παίξει τον ρόλο του Θεοχαρόπουλου. Προσέθεσε και κάτι ακόμη, ίσως ακόμη πιο εξωφρενικό από τα προηγούμενα, σχετικά με την υπόθεση της Novartis: «Οι Μητσοτάκης και Γεννηματά διαπράττουν μέγα ολίσθημα όταν μιλούν για σκευωρία. Και όσοι επιμένουν από χθες, διαπράττουν υπονόμευση του κράτους δικαίου».

Αφού συζητήσαμε παραπάνω τα συμπτώματα, ας περάσουμε τώρα στη διάγνωση: Ο πρώην υπουργός ψάχνει απελπισμένα για δουλειά και είναι πρόθυμος να πει οτιδήποτε για να τον προσλάβουν κάπου. Very sad...

Επανόρθωση

Σχετικά με τις συναντήσεις που είχε ο Τσίπρας το περασμένο Σάββατο στο Μαξίμου, ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, που ήταν εκεί μαζί με τους Θ. Μωραΐτη και Κ. Παϊπουτλίδη, με ενημερώνει ότι ουδεμία σχέση έχει με τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι προσεκλήθη ως πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου. Ούτε πήγε στο πάρτι στο Γαλάτσι ούτε προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Επανορθώνω αληθώς συντετριμμένος, διότι, αν κάποιος αντιλαμβάνεται πόσο βαριά είναι η μομφή του Συριζαίου, αυτός είμαι εγώ...

Ανακούφιση

Ο Κώστας «Τουρνεσόλ» Γαβρόγλου ανακοίνωσε χθες ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές. Τεράστια ανακούφιση για τη φοράδα στο αλώνι!

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ