14 Νοεμβρίου 2019

Ανοιχτή πληγή: Αρμενική Γενοκτονία – Οι μαρτυρίες - Το φιλμ με τον Κρίστιαν Μπέιλ-BINTEO

«Ανοιχτή πληγή» παραμένει η Αρμενική γενοκτονία για τους ίδιους τους Αρμένιους, αλλά και το τουρκικό κράτος που επιμένει να την αρνείται παρά τα ιστορικά τεκμήρια. Ένα και πλέον αιώνα μετά για την Άγκυρα το Αρμενικό παραμένει σημαντικό πολιτικό πρόβλημα, ενώ αποδείχθηκε και πεδίο σύγκρουσης με τις ΗΠΑ, έως ότου Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής προσκείμενος στον Τραμπ να «μπλοκάρει» στη Γερουσία το επίμαχο ψήφισμα.

Οθωμανοί - Νεότουρκοι 

Ως γενοκτονία των Αρμενίων (Αρμενικά: Հայոց Ցեղասպանություն) αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σφαγές Αρμενίων είχαν γίνει και νωρίτερα επί Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ, το 1894-96, με τον αριθμό των νεκρών να εκτιμάται μεταξύ 80 και 300 χιλιάδων και τον αριθμό των ορφανών παιδιών σε 50.000. Ωστόσο, οι πλέον εκτεταμένες σφαγές Αρμενίων αποδίδονται στο κίνημα των Νεότουρκων (1908-18). Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν. Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.

Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων και στους 1.500.000.

Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι δεν υπήρχε εξόντωση αλλά εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού. Το επίσημο τουρκικό κράτος υποστηρίζει πως οι Αρμένιοι αντάρτες υποστήριζαν τα ρωσικά στρατεύματα κατά την εισβολή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Άλλοι αρνητές, υποστηρίζουν πως δεν υπήρξαν ενέργειες οι οποίες έχουν σκοπό την εξολόθρευση, άρα δεν είναι γενοκτονία. Σύμφωνα με τον Mustafa Akyol, η γενοκτονία (την αποκαλεί «εθνοκάθαρση») συνέβη εξ αιτίας της κατάρρευσης της «ανεκτικής» Οθωμανικής αυτοκρατορίας και της ανάδυσης του εθνικισμού.



Εκτός από τη δολοφονία ανθρώπων, η γενοκτονία περιλάμβανε και την απαγωγή γυναικών και παιδιών τα οποία εξισλαμίζονταν, άλλαζαν ονόματα και ενσωματώνονταν σε νοικοκυριά μουσουλμάνων (Τούρκων, Κούρδων, Αράβων κ.ά.) ως σύζυγοι ή σκλάβοι. Σύμφωνα με τα έθιμα των τοπικών φυλών, για να αποφεύγονται οι αποδράσεις, οι σκλάβοι μαρκάρονταν με τατουάζ στο πρόσωπο ή το λαιμό. Πόλεις όπως η Χαρπούτ (Δυτική Αρμενία) και η Μεζρέ (Αν. Τουρκία) είχαν γίνει κέντρα εμπορίας Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων σκλάβων. Εκεί "οι πλέον επιθυμητές γυναίκες, κυρίως αυτές από πλούσιες οικογένειες, ζητούνταν από τοπικούς μουσουλμάνους και ελέγχονταν από γιατρούς για αρρώστιες κτλ."

Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατέλαβαν οι σύμμαχοι απελευθερώθηκαν πάνω από 90.000 ορφανά Αρμενίων από την Τουρκία, τη Συρία, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Αρμενία και τη Γεωργία.



Οι μαρτυρίες 

Ο Semen Ivanovic Aralov, πρώην στρατιωτικός, ήταν πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Τουρκία από τον Ιανουάριο 1922 ως τον Απρίλιο 1923. Στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα ενός σοβιετικού διπλωμάτη, 1922-1923» (1960) αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η Σοβιετική Ένωση στήριξε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά την Τουρκία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, καθώς και σε ορισμένα περιστατικά από τις βιαιότητες των Τούρκων κατά Αρμενίων και Ελλήνων:
«Τα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία διοικούσε ο αντιδραστικός στρατηγός Κιαζίμ Καραμπεκίρ πασάς, προέβαιναν σε ομαδικές σφαγές Αρμενίων, ύστερα από προγραφές. Σφάχτηκαν περισσότερο από 69.000 άνθρωποι».

Ο Ελληνοαυστραλός μελετητής γενοκτονιών Παναγιώτης Διαμαντής έχει φέρει στη δημοσιότητα τις μαρτυρίες των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτικών που υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της γενοκτονίας. Ο δημοσιογράφος Robert Fisk, έκανε λόγο για «ολοκαύτωμα των Αρμενίων».

Η ταινία 

Η Γενοκτονία μεταφέρθηκε μάλιστα το 2017 και στους κινηματογράφους με τίτλο «Η Μεγάλη Υπόσχεση» (The Promise ο πρωτότυπος τίτλος) και πρωταγωνιστές τους Κρίστιαν Μπέιλ, Όσκαρ Άιζακ, Σαρλότ Λε Μπον και Σορέ Αγκντάσλου.

Η υπόθεση του φιλμ: Το 1914 ο νεαρός Αρμένης Μίκαελ Μπογκοσιάν φτάνει στην Κωνσταντινούπολη για να σπουδάσει στην Ιατρική. Εκεί θα γνωρίσει την όμορφη Άννα, σύντροφο ενός Αμερικανού φωτορεπόρτερ, την οποία ερωτεύεται. Τότε όμως θα ξεσπάσει ο Μεγάλος Πόλεμος και η καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία θα ξεκινήσει τις απηνείς διώξεις εναντίον των Αρμενίων.



Με πληροφορίες από Wikipedia