«Και πάνω που ο κ. Ι. Σκαριώτης (κατά κόσμον Θ. Καρτερός) επαινούσε τον κ. Πολάκη τον Καταναλωτικό, ξηγιέται ο μπουνταλάς (ο κυρ-Μαχαλομαγκοπολάκης) ένα τηλεφώνημα στον κ.Στουρνάρα και παραβιάζει τον μισό ποινικό κώδικα» έγραφε χαρακτηριστικά στην αρχή της στήλης του, ενώ σε άλλο σημείο επανερχόταν με ακόμη πιο επιθετικό ύφος.
«Εκπρόσωπος του δεύτερου είδους των Συριζαίων – αυτών που πονηρέψανε – είναι ο αξιότιμος κύριος Ι. Σκαριώτης. Ο άνθρωπος που γνωρίσαμε πολλοί στη θέση αυτού του πλάσματος, ήταν ένας αγωνιστής απ’ τη Θεσσαλονίκη, νεαρός κομμουνιστής που τον φυλάκισε το κράτος και τον ξυλοκόπησε αγρίως το παρακράτος χωρίς να τον κάμψει, αλλά αντιθέτως να τον δυναμώσει. Τον γνώρισα διευθυντή του «Ριζοσπάστη», μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, έναν άνθρωπο πανέξυπνο, με χιούμορ, σεβαστόν σε όλους, που ζούσε μέσα σε μια ευγενική ολιγάρκεια, διαβάζοντας και φροντίζοντας. Τώρα υπηρετεί τους γορίλες των τραπεζών, ομνύει στις υπαγορεύσεις των Αμερικανών (στις Πρέσπες ή τη Σούδα) και έχει κάνει τις παρακαταθήκες του ΕΑΜ, Σόρος, ΜΚΟ και Έλενα Κουντουρά – δικαίωμά του. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και απολογείται στην ψυχή του. Και ίσως το ψευδώνυμο Ι. Σκαριώτης να αποτυπώνει μια τελευταία σπίθα, δεν θα πω ενός Σουσλώφ που έγινε Μπέρια (είναι σκληρό), αλλά ενός κομμουνιστή που σεβάστηκε τον εαυτό του και αγάπησε τον λαό. Κάποτε».
Ο λόγος που μνημονεύουμε το άρθρο του Στάθη Σταυρόπουλου, είναι αφενός για να καταδείξουμε το «μουσαντεντιο» άδειασμα που έκανε ο Α. Τσίπρας στον πρώην προϊστάμενο του Γραφείου Τύπου του Μεγάρου Μαξίμου με αφορμή τα όσα δηλητηριώδη έγραψε στην εφημερίδα «Αυγή» του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του καθηγητή Σ. Τσιοδρα, αφετέρου γιατί ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έκρυψε την αλήθεια από τον ελληνικό λαό αναφορικά με τον στενό του συνεργάτη. Διότι ο Θ. Καρτερός, παραμένει άτυπος σύμβουλος του μέχρι και σήμερα και μόνο εκτός περιβάλλοντος του δεν είναι.
Και δεν είπε την αλήθεια διότι ισχυρίστηκε πως όσο ο Θ. Καρτερός «είχε θεσμικό ρόλο» στο Μέγαρο Μαξίμου «είχε σταματήσει την αρθρογραφία». Πρώτον αν ανατρέξει κανείς στο διαδίκτυο θα εντοπίσει άρθρα του κ. Καρτερού, ακόμη και την περίοδο που ήταν διευθυντής του πρωθυπουργικού του γραφείου του κ. Τσίπρα. Δεύτερο, και εδώ αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα η αποκάλυψη του Σ. Σταυρόπουλου το 2019, πως είναι δυνατόν εν ενεργεία θεσμικός παράγοντας του πρωθυπουργικού γραφείου να «αρθρογραφεί» με ψευδώνυμο ή να ενδεχομένως να φτιάχνει και «πρωτοσέλιδα» για λογαριασμό μιας εφημερίδας, όποια και αν είναι αυτή. Την απάντηση στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να τη δώσει ο ίδιος ο κ. Καρτερός στον Σ. Σταυρόπουλο που τον «μαρτύρησε» ως «κουκουλοφόρο» της δημοσιογραφίας.
Γιώργος Κατσίγιαννης
ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ