«Οι λεγόμενες ουρές πείνας είναι όλο και πιο συχνές στους δρόμους μας, στην πόρτα των σπιτιών μας», διαπιστώνει ρεπορτάζ της εφημερίδας «El Pais» για την ισπανική πρωτεύουσα, αλλά αυτό το φαινόμενο σίγουρα αγγίζει και άλλες περιοχές της χώρας.Λιγότεροι από δύο μήνες «έκτακτης ανάγκης» και «κλεισίματος» της οικονομίας εξαιτίας της πανδημίας στάθηκαν αρκετοί για να φτάσουν στα όρια της λιμοκτονίας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μέσα στην καρδιά της Μαδρίτης, αποκαλύπτοντας τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Εν έτει 2020, χιλιάδες οικογένειες πεινούν, όχι επειδή δεν παράγονται αρκετά τρόφιμα για να καλυφθούν οι ανάγκες όλου του ισπανικού λαού, αλλά επειδή παράγονται με σκοπό το κέρδος, επειδή βασικές ανάγκες όπως η τροφή, η στέγη, η υγεία, η μόρφωση κ.ά. είναι εμπορεύματα στα χέρια μονοπωλιακών ομίλων.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τουλάχιστον 101.942 άτομα λαμβάνουν φαγητό αυτές τις μέρες στην πόλη της Μαδρίτης. «Ανθρωποι να περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να πάρουν γάλα, ρύζι, μπισκότα, πατάτες, είναι κάτι που μέχρι τώρα βλέπαμε κυρίως στα δελτία ειδήσεων.
Το βάρος του στίγματος και της ντροπής στη Μαδρίτη του 2020 ξεπερνιέται μόνο από την ηχώ ενός κενού στομάχου», σχολιάζει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, προσθέτοντας ότι οι περισσότερες από τις οικογένειες αυτές αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά την ανάγκη να λαμβάνουν τροφή από υπηρεσίες πρόνοιας και δίκτυα πολιτών. «Πρόκειται για μια εντελώς νέα πραγματικότητα», τονίζεται.
Ο ισπανικός λαός, ενώ έχει ήδη πληρώσει βαρύ τίμημα, με το θάνατο τουλάχιστον 27.000 ανθρώπων στην πανδημία (επίσημα καταγεγραμμένων), αρχίζει ήδη να νιώθει στο πετσί του και τις κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις της πανδημίας, που προκύπτουν από την ίδια τη φύση του καπιταλισμού.
