Ο Εμανουέλ Μακρόν, στη δήλωσή του πριν από τη Σύνοδο, τόνισε ότι «πρέπει να είμαστε συνεπείς απέναντι στις αποφάσεις που ελήφθησαν τον Οκτώβριο» και να «υπερασπιστούμε την κυριαρχία των κρατών-μελών της Ε.Ε. και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο». Ωστόσο στις κρίσιμες στιγμές, δεν πίεσε για πιο αυστηρές διατυπώσεις, σε κανένα από τα θέματα που έκαιγαν την Αθήνα.
Ο κ. Μακρόν φαίνεται να πείστηκε από τα επιχειρήματα της καγκελαρίου ότι η νέα αμερικανική διοίκηση που θα αναλάβει στις 20 Ιανουαρίου θα οδηγήσει σε μία πιο μετριοπαθή πολιτική από την πλευρά της Αγκυρας. Η Ισπανία και η Ιταλία συνέπλευσαν σε αυτή τη γραμμή, τονίζοντας για πολλοστή φορά τη σημασία της Τουρκίας για την Ε.Ε. και την ανάγκη «να δοθεί μία ακόμα ευκαιρία στη διπλωματία».
Επιπλέον, παρά την εντονότατη ενόχληση στο Παρίσι για την πολιτική και τη ρητορική του Ταγίπ Ερντογάν τους τελευταίους μήνες, ο Γάλλος πρόεδρος συμμερίζεται τις ανησυχίες του Βερολίνου ότι μία συγκρουσιακή στροφή απέναντι στην Τουρκία θα τη σπρώξει ακόμα πιο κοντά στη Μόσχα και στο Πεκίνο.
Τέλος, τίθεται το ερώτημα αν υπήρξε κάποια άτυπη συνεννόηση μεταξύ της Αγκελα Μέρκελ και του Εμανουέλ Μακρόν, για ευθυγράμμιση του Βερολίνου με τη σκληρή στάση του Παρισιού απέναντι στο Ηνωμένο Βασίλειο σε αντάλλαγμα για μία ήπια στάση των Γάλλων απέναντι στην Αγκυρα.