Σήμερα στο Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας θα συζητηθεί η έφεση που έχει ασκήσει το Ελληνικό Δημόσιο, επιχειρώντας να μην καταβάλει το ποσό των 490 χιλιάδων ευρώ που έχει επιδικαστεί στην χαροκαμένη οικογένεια από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Οι γονείς του άτυχου μαθητή μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Θεόδωρου Μαντά είχαν απευθυνθεί στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, υποβάλλοντας αίτηση να υπάρξει συμβιβασμός. Συγκεκριμένα, ζητούσαν από το Δημόσιο να αποσύρει την έφεση και εκείνοι να παραιτηθούν από την καταβολή των τόκων και επιπλέον ένα 10% του συνολικού ποσού που επιδικάστηκε. Τελικά τα μέλη του ΝΣΚ με οριακή πλειοψηφία απέρριψαν το αίτημα και έτσι η υπόθεση οδηγείται εκ νέου στις δικαστικές αίθουσες.
Το χρονικό
Το βράδυ της 7ης Ιουνίου 2017 στο 6ο δημοτικό σχολείο Αχαρνών μαθητές, δάσκαλοι και γονείς παρακολουθούσαν μία θεατρική εκδήλωση του σχολείου. Ξαφνικά ο 11χρονος Μάριος έπεσε αναίσθητος στο προαύλιο και άρχισε να αιμορραγεί από το κεφάλι. Διακομίστηκε στο Νοσοκομείο Παίδων και λίγη ώρα μετά κατέληξε. Η νεκροψία-νεκροτομή έδειξε πως το παιδί είχε τραυματιστεί θανάσιμα από βολίδα. Ο δράστης δεν εντοπίστηκε ποτέ για να λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη, ενώ οι κάτοικοι ξεκίνησαν διαμαρτυρίες για την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα στην περιοχή και για τα συχνά φαινόμενα άσκοπων πυροβολισμών στον αέρα.
Η οικογένεια του Μάριου τον Απρίλιο του 2018 κατέθεσε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης. Στην αγωγή επέρριπτε ευθύνες στο Δημόσιο για τη μη αποτελεσματική πάταξη της εγκληματικότητας και της παράνομης οπλοκατοχής- οπλοχρησίας στην περιοχή από τα αστυνομικά όργανα.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο το 2020 επιδίκασε το ποσό των 490 χιλιάδων ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση στην οικογένεια. Μεταξύ άλλων στο σκεπτικό τους οι δικαστές ανέφεραν ότι:
«Το εναγόμενο παρανόμως παρέλειψε να λάβει διά των αστυνομικών οργάνων του τα προσήκοντα μέτρα προστασίας της σχολικής εκδήλωσης της 7.6.2017, συνιστάμενα συγκεκριμένα στην εγκαθίδρυση, διακριτικού έστω, μηχανισμού επιτήρησης των σχολείων της επίμαχης περιοχής, ιδίως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων ως η επίμαχη.
Η παράλειψη αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το ένδικο συμβάν, καθότι ένας τέτοιος μηχανισμός, συνιστάμενος, κατά βάση, στη διακριτική έστω παρουσία αστυνομικού οργάνου, θα ήταν ικανός και πρόσφορος, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας και τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, να αποθαρρύνει την εκδήλωση εγκληματικών ενεργειών, μεταξύ των οποίων και την παράνομη και άσκοπη χρήση όπλων, πλησίον των σχολείων της επίμαχης περιοχής , και επομένως να αποτρέψει το ένδικο τραγικό συμβάν.
Το ένδικο περιστατικό αποτέλεσε το επισφράγισμα μιας μακρόχρονης περιόδου έξαρσης της εγκληματικότητας στην επίμαχη περιοχή».