Υπενθυμίζεται πως τον Οκτώβριο του 2011 λίγο πριν την παρέλαση της
Θεσσαλονίκης διαδηλωτές φώναζαν «προδότη» τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
Κάρολο Παπούλια με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η παρέλαση. Τότε ο Κάρολος
Παπούλιας είχε δηλώσει εμφανώς απογοητευμένος: «Λυπάμαι για τους υβριστές.
Διάλεξαν μια μέρα που είναι ντροπής τους. Και είναι και νέοι. Εμείς πολεμήσαμε
για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών και πολεμούσα το ναζισμό και τους Γερμανούς,
μη μου λένε τώρα ”Παπούλια προδότη”. Ποιος είναι προδότης; Να ντρέπονται. Να
ντρέπονται. Τιμάω την πόλη, την τιμούσα χρόνια. Έρχομαι εδώ για να τιμήσω αυτή
την ημέρα εδώ στη Θεσσαλονίκη, σε αυτή την ιστορική πόλη».
Η Νέα Δημοκρατία αναφέρει στην ανακοίνωση-απάντηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ: «H μέρα
πένθους για την απώλεια μιας σημαντικής προσωπικότητας όπως ο Κάρολος
Παπούλιας δεν προσφέρεται για κομματική αντιπαράθεση. Προσφέρεται όμως για
αναστοχασμό για τη στάση που κράτησε ο καθένας σε κρίσιμα γεγονότα που
σημάδεψαν την πολιτική πορεία του.
Θα περιμέναμε λοιπόν από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τον κ.Τσίπρα, παράλληλα με τα
φιλόφρονα λόγια για τον εκλιπόντα και μια στοιχειώδη αυτοκριτική για μελανά
περιστατικά όπως εκείνο τον Οκτώβριο του 2011 όταν τραμπούκοι ματαίωσαν την
παρέλαση στη Θεσσαλονίκη αποκαλώντας προδότη τον Κάρολο Παπούλια.
Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε στις απαράδεκτες ενέργειές τους “μια αυθόρμητη λαϊκή
εκδήλωση ιερής αγανάκτησης και οργής αντάξια των καλύτερων αγωνιστικών
παραδόσεων του λαού μας για εθνική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και
δημοκρατία”. Τα λόγια αυτοκριτικής δεν αποτελούν μόνο μια οφειλή σε εκείνον
που έφυγε. Θα ήταν και μια δέσμευση ότι μαύρες σελίδες του παρελθόντος δεν θα
επαναληφθούν».
Η ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο του Κάρολου Παπούλια
Νωρίτερα το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ είχε εκδώσει ανακοίνωση για τον θάνατο
του Κάρολου Παπούλια λέγοντας πως: «Η ισχυρή παρακαταθήκη που παρέδωσε στην
πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελεί σημείο μελέτης και έμπνευσης για τις
επόμενες γενιές».
Στην ανακοίνωση ανέφερε: «Ο Κάρολος Παπούλιας υπήρξε από τις πιο επιδραστικές
πολιτικές μορφές των τελευταίων δεκαετιών τόσο για την πολιτική ζωή της
Ελλάδας ευρύτερα, όσο και για τη Δημοκρατική Παράταξη ειδικότερα.
Υπήρξε άνθρωπος ηπίων τόνων, πολιτικός που γνώριζε τη σημασία των ισορροπιών
μπροστά στο εθνικό συμφέρον και επί σειρά ετών στενός συνεργάτης υψηλής
εμπιστοσύνης και εχεμύθειας του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του Αγώνα κατά της Δικτατορίας από μικρός
ταύτισε την προσωπική του πορεία με την πορεία του ελληνικού λαού για ένα
καλύτερο μέλλον στη βάση πανανθρώπινων αξιών.
Ως επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας υπηρέτησε σε πολιτικές θέσεις το
Υπουργείο Εξωτερικών από το 1984 που ορκίστηκε Υφυπουργός. Το 1996 μαζί με την
παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από Πρωθυπουργός παραιτήθηκε κι εκείνος από
Υπουργός Εξωτερικών.
Κορυφαία στιγμή και προσφορά του ήταν όταν λίγους μήνες πριν από την παραίτησή
του με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον υπέγραψε την Ενδιάμεση Συμφωνία Ελλάδας
και, σημερινής, Βόρειας Μακεδονίας με την οποία ήρθη το αδιέξοδο των
προηγούμενων ετών δημιουργώντας τις βάσεις για μια νέα εποχή στις σχέσεις των
δύο χωρών, αλλά και για τον ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια.
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπήρξε εγκρατής, ισορροπημένος και σοφός. Απέφευγε
τις προκλήσεις και καθώς ήταν βαθύς γνώστης των ελληνικών και διεθνών
ισορροπιών ο λόγος του είχε πάντα ειδικό βάρος για όλους».