Στάση εργασίας ανακοίνωσαν το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου σήμερα Παρασκεύη (8/7), στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, στην πρεμιέρα της παράστασης «Μήδεια» του Μποστ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση «Το Εθνικό Θέατρο στήριξε από την πρώτη στιγμή το αίτημα των εργαζομένων για αύξηση των ποσών των εκτός έδρας αποζημιώσεων, έχοντας την υποστήριξη τόσο όλου του Διοικητικού Συμβουλίου, όσο και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, Γιάννη Μόσχου. Η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ανταποκρίθηκε θετικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεσμευόμενη ρητά και δημόσια για την ικανοποίηση του αιτήματος, διασφαλίζοντας μάλιστα αναδρομική ισχύ από την 1η Ιουλίου. Παρόλα αυτά το Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών μέχρι τελευταία στιγμή επέμειναν σε στάσεις εργασίας την ημέρα της πρεμιέρας της Μήδειας, αν και το αίτημα έχει ήδη ικανοποιηθεί.
Ζητούμε συγγνώμη από το κοινό για την αναστάτωση και την ταλαιπωρία που προκαλεί αυτή η εξέλιξη, για την οποία δεν ευθύνεται το Εθνικό Θέατρο, το οποίο προσπάθησε μέχρι τελευταία στιγμή να βρεθεί λύση. Το αντίτιμο των εισιτηρίων θα επιστραφεί στους θεατές/-τριες που είχαν προμηθευτεί τα εισιτήριά τους. Θεατές/-τριες που αγόρασαν τα εισιτήρια τους από το τηλεφωνικό κέντρο ή οnline, η επιστροφή γίνεται αυτόματα στην κάρτα αγοράς. Θεατές/-τριες που αγόρασαν τα εισιτήριά τους από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου είτε με κάρτα είτε με μετρητά, η επιστροφή γίνεται με αυτοπρόσωπη παρουσία από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, προσκομίζοντας τα εισιτήρια τους. Για εισιτήρια που έχουν αγοραστεί με μετρητά σε κάποιο φυσικό σημείο του δικτύου του παρόχου ηλεκτρονικών υπηρεσιών, τα χρήματα θα επιστραφούν στους δικαιούχους με τραπεζική κατάθεση.
Η πρεμιέρα της Μήδειας του Μποστ σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου».
Μήδεια, Μποστ: «Πώς μ’ εκνευρίζει ο χορός κι αυτές οι κορασίδες, που βγαίνουν δήθεν συμπονών όλες τις ηρωίδες!»
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα έργο - σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Γραμμένη το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, η «Μήδεια» του Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ, είναι μια εκρηκτική κωμωδία για τη σύγχρονη πραγματικότητα αυτής της χώρας. Οι ήρωες του έργου ανησυχούν για τον πληθωρισμό και την ανεργία, τη λιτότητα και τη δημόσια διαφθορά, τα δάνεια και τα επιδόματα, καθυστερούν στα ραντεβού τους γιατί πέφτουν πάνω σε πορείες, και λατρεύουν τα αρχαία ελληνικά –αρκεί, βέβαια, να μη χρειαστεί να τα διαβάσουν. Στον κόσμο του Μποστ συνυπάρχουν αναπάντεχα και αρμονικά η Μήδεια, η Αντιγόνη, ένας Ψαράς, ο Ιάσονας, μια Καλόγρια, ο Οιδίποδας, ο Ευριπίδης και ένας αλλόκοτος Χορός, κατορθώνοντας να διαλύσουν κάθε μας βεβαιότητα, «να επικρίνουν τους επικριτάς, να προβληματίσουν τους κριτάς και να ελευθερώσουν τους θεατάς».
Με μια δομή που θυμίζει τόσο επιθεώρηση όσο και αρχαία τραγωδία, η Μήδεια του Μποστ είναι μια σουρεαλιστική κατασκευή φτιαγμένη από απλά υλικά που αντικατοπτρίζει το παιχνιδιάρικο πνεύμα του δημιουργού της. Αυτού του πολυπρισματικού καλλιτέχνη, που εργάστηκε ως σκιτσογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός αλλά και ζωγράφος. Αυτό που συνδέει όλες τις δημιουργίες του είναι το ανάγλυφο χιούμορ που μοιάζει να έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία της γλώσσας και της χώρας μας. Ίσως και γι’ αυτό να έβρισκε τόσο φυσικό τον δεκαπεντασύλλαβο, ίσως και γι’ αυτό, τα σκίτσα του να συγγενεύουν με τη λαϊκή ζωγραφική και τη βυζαντινή αγιογραφία.
Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ο Μποστ φέρνει κοντά ετερόκλητους χαρακτήρες, από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, με χιούμορ και τόλμη, παίζοντας απενοχοποιημένα με τους συνειρμούς που δημιουργεί η ακροβατική του γλώσσα. «Το πρώτο πράγμα που σε τραβάει στο έργο είναι η γλώσσα του. Ο λόγος του, αν και απλός, είναι έτσι φτιαγμένος που σε αιφνιδιάζει με την άρρηκτη σύνδεσή του με το παρόν, με τη δική μας ζωή μας, με τις δικές μας αγωνίες» σημειώνει ο Γιάννης Καλαβριανός.
Με έναν εκλεκτό 20μελή θίασο και μια μη αναμενόμενη ορχήστρα εγχόρδων με τέσσερις μουσικούς επί σκηνής, σε ένα σκηνικό που θυμίζει χρυσό ερειπιώνα η σκηνοθεσία με παιγνιώδη διάθεση βουτά στην ανελέητη κωμωδία του σπουδαίου συγγραφέα. Αντλώντας έμπνευση από την αισθητική του δημιουργού της και προσπαθώντας να προσεγγίσει την καθαρότητα της γελοιογραφίας, η παράσταση επιχειρεί μια κατάδυση στο καλλιτεχνικό σύμπαν του Μποστ.