Ο Κολοκοτρώνης το έχει διατυπώσει παραστατικά: «Το ασκέρι έκοβε και σκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άνδρες. Ένας Υδραίος έσφαξε 90. Το άλογο μου από τα τείχη έως τα σαράγια δεν επάτησε γη»! Οι Τούρκοι και Εβραίοι που σφαγιάστηκαν υπολογίζονται σε 32.000!
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου του 1821, όταν ο Μανώλης Δούνιας από τον Πραστό Κυνουρίας, ένας άσημος στρατιώτης μαζί με δύο συντρόφους του, αναρριχήθηκαν στα τείχη της πόλης που υψώνονταν πέντε μέτρα πάνω από τη γη και μπήκαν στην Τριπολιτσά. Ο Δούνιας άνοιξε την Πύλη του Μυστρά και οι Έλληνες μπήκαν στην πόλη. Η Τριπολιτσά μόλις είχε πέσει! Η ένοπλη τουρκική αντίσταση κράτησε περίπου δύο ώρες. Αφού κάμφθηκε, ακούστηκε το γνωστό σύνθημα: «Τούρκος μη μείνει στο Μοριά, μηδέ στον κόσμον όλο».
Η έκρηξη μίσους απέναντι στους προαιώνιους δυνάστες ήταν τέτοιας έντασης, που επί τρεις ημέρες οι Έλληνες επιδόθηκαν σε ένα όργιο σφαγής των πάντων.
Εντός των τειχών βρίσκονταν συγκεντρωμένοι περισσότεροι από 30.000 Τούρκοι, Εβραίοι καθώς και αρκετές χιλιάδες ενόπλων. Η Τριπολιτσά ήταν το σύμβολο της τουρκικής τυραννίας επί έναν αιώνα. Με αυτήν είχαν συνδεθεί οι χειρότερες αναμνήσεις της σκλαβιάς του πελοποννησιακού λαού. Από εκεί αναχωρούσαν οι εισπράκτορες των τουρκικών φόρων και εκεί υπήρχε ο πλάτανος του μαρτυρίου, στον οποίο είχαν απαγχονιστεί εκατοντάδες χριστιανοί για παραδειγματισμό.
Χάρη στην επιμονή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, οι Έλληνες απέφυγαν την πολυδιάσπαση που είχε προταθεί από άλλους οπλαρχηγούς που στόχευαν στα μικρά μεσσηνιακά κάστρα και επικεντρώθηκαν σε έναν μεγάλο και κεντρικό στόχο: την Τριπολιτσά. Η πολιορκία είχε αρχίσει τον Μάιο και τέλειωσε δραματικά μια μέρα σαν σήμερα.