Είναι οι τελευταίες ημέρες του 1999 και στην Βουλή γίνεται συζήτηση για τον προϋπολογισμό που καταθέτει η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, λίγους μήνες πριν ανανεώσει την θητεία της στις περιπετειώδεις εκλογές του 2000. Επικρατεί το συνηθισμένο για την Ελλάδα και την εποχή κλίμα πόλωσης, μέχρι την ώρα που ένα τραγικό περιστατικό σκεπάζει τα πάντα.
Βρισκόμαστε στις 20 Δεκεμβρίου 1999 και στο βήμα του ρήτορα ανεβαίνει ένας από
τους κυβερνητικούς εισηγητές. Είναι ο Δημήτρης Τσετινές. Ένας πολιτικός ο
οποίος είχε διακριθεί επί σειρά ετών στην τοπική αυτοδιοίκηση του δήμου
Κομοτηνής ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, ενώ παράλληλα με την
επαγγελματική πορεία του, υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Τεχνικού
Επιμελητηρίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και μέλος της αντιπροσωπείας
του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ήταν, δηλαδή, ένας άνθρωπος με παρουσία
και έργο τα οποία στη συνέχεια τον βοήθησαν προκειμένου να μεταπηδήσει στην
κεντρική πολιτική σκηνή, με την τοπική κοινωνία του νομού Ροδόπης να τον τιμά
επανειλημμένως με την ψήφο της.
Ακόμη και την περίοδο 1990-1993 είχε λάβει μεγάλο μέρος υποστηρικτών και έχασε
την θέση του στο κοινοβούλιο μόνο και μόνο εξαιτίας της εκλογικής καθίζησης
του ΠΑΣΟΚ, πριν την επάνοδο του σοσιαλιστικού κόμματος στην εξουσία. Ακόμη και
μετά την Ανδρέα Παπανδρέου εποχή, εκείνος στήριξε το Κίνημα και ήταν από τους
πλέον αγαπητούς βουλευτές, έχοντας φίλους τόσο εντός όσο και εκτός κόμματος.
Εκείνη την αποφράδα –όπως αποδείχτηκε- ημέρα δεν είχαν περάσει παρά μόνο λίγα
λεπτά από την στιγμή που ο Δημήτρης Τσετινές στεκόταν στο βήμα και αγόρευε. Σε
ένα σημείο της ομιλίας του το γεγονός ότι χάνει για λίγο τα λόγια του και
σταματά μαρτυρά κάτι πολύ χειρότερο από το ότι απλά μπέρδεψε το χαρτί το οποίο
είχε μπροστά του. Ακόμη κι αν υπήρχαν αμφιβολίες για το τι είχε συμβεί, αυτές
διαλύθηκαν όταν ο γεννημένος στις 19 Σεπτεμβρίου 1937 στην Μάνδρα της Ξάνθης
βουλευτής σωριάζεται στο έδαφος…
Ο πρώτος που αντιλαμβάνεται την τραγικότητα των στιγμών είναι ο προεδρεύων Β’
αντιπρόεδρος της Βουλής, Παναγιώτης Κρητικός. Σηκώνεται από την θέση του και
σπεύδει να βοηθήσει, όπως κάνει και η Ροδούλα Ζήση. Ξεκάθαρα σοκαρισμένοι και
οι δύο δεν μπορούν να κάνουν πολλά, αφού δεν διαθέτουν τις απαραίτητες
γνώσεις.
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους βουλευτές υπήρχε και γιατρός (πράγμα όχι πολύ
παράξενο για την ελληνική βουλή), με τον Παναγιώτη Καραγκούνη της Νέας
Δημοκρατίας να προσπαθεί να δώσει τις πρώτες βοήθειες και να κρατήσει στην ζωή
τον συνάδελφο και κυρίως συνάνθρωπό του.
Το ασθενοφόρο τον μεταφέρει εσπευσμένα στο κοντινό νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» όπου
του γίνεται εισαγωγή στην εντατική. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες γιατρών και
νοσηλευτικού προσωπικού, ο Δημήτρης Τσετινές αφήνει την τελευταία πνοή του κι
έτσι γίνεται ο πολιτικός με την θλιβερή πρωτιά του να είναι ο πρώτος βουλευτής
που καταρρέει έτσι μέσα στο κοινοβούλιο και μάλιστα ενώ αγόρευε…
Στην κηδεία του, αν και ο καιρός ήταν πολύ κακός με δριμύ ψύχος αλλά και
χιονόπτωση, επικράτησε το αδιαχώρητο, με ανθρώπους να συρρέουν όχι μόνο από
κάθε γωνιά της Βορείου Ελλάδας, αλλά και από το εξωτερικό για το ύστατο χαίρε.
Τραγικές φιγούρες η σύζυγός του Φρειδερίκη και οι τρεις κόρες του.
Τιμώντας την μνήμη του ο δήμος Κομοτηνής κήρυξε τριήμερο πένθος κι έδωσε το
όνομά του σε οδό της πόλης, ενώ ο δήμος Σαπών έπραξε ομοίως σε θέατρο της
περιφέρειάς του.