Σήμερα η Νέα Αριστερά δεν αναγνωρίζει τον...εαυτό της στο κάδρο του τοξικού ΣΥΡΙΖΑ, της απο κοινού περιόδου. Δεν πείθει...
Έκρυψαν την αμηχανία τους οι 11 του ΣΥΡΙΖΑ πίσω από τον επιθετικό προσδιορισμό «Νέα» που προσφέρει μια κάποια ασφάλεια. Φοβήθηκαν το «εμπρός» και το απέφυγαν, διότι κατά μία εκδοχή δεν ήθελαν να ταυτιστούν με τον Μακρόν.
Πέταξαν, έτσι, την ευκαιρία να δείξουν ότι ενεργούν, ότι κινούνται για να πάρουν μαζί τους την κοινωνία. Με την επιλογή «εμπρός» θα υποδήλωναν και τη διακριτή απόσταση τους από τον «βαλτωμένο» ΣΥΡΙΖΑ τον οποίο άλλωστε εγκατέλειψαν για να μην τελματώσουν.
Προτίμησαν κάτι λιγότερο επισφαλές και τολμηρό. Ο επικεφαλής της κίνησης Α. Χαρίτσης έκανε αναφορά στον...συντηρητικό «ριζοσπαστικό ρεαλισμό» που έχει τη θέληση να αλλάξει τη ζωή των πολιτών. Πρόταση περισσότερο γενικόλογη και σε τίποτε ουσιαστική μέσω της οποίας σχεδίασε ένα περίγραμμα ιδεολογικό για να ξεχωρίσουν από τον εσωτερικό αντίπαλο.
Κατέφυγε στην παντελώς αδιάφορη θέση, περί μιας πολιτικής που επιθυμούν να την ασκήσουν «αλλιώς», τόσο χρησιμοποιημένη έκφραση, που πλέον ακούγεται κενή. Χρησιμοποίησε την ισότητα, τη δικαιοσύνη, τη δουλειά, το κοινωνικό κράτος και τη δημοκρατία που θα «βαθαίνει» σαν εργαλεία άσκησης της πολιτικής τους στην ίδια αντίληψη. Να πει για να πει, όσα επαναλαμβάνει ένας Αριστερός μηχανιστικά.
Προσπάθησε να ξεχωρίσει από τον Κασσελάκη και τη νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που «κατασκευάζει εσωτερικούς εχθρούς, παράγει σκανδαλολογικό λαϊκισμό και έχει συντηρητικές θέσεις». Δεν πείθει ούτε κι εδώ ο λόγος «των 11» δια μέσω Χαρίτση. Ο λαϊκισμός χρησιμοποιήθηκε από τον Τσίπρα, έγινε η σημαία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με Καμμένο, χωρίς εκείνη την περίοδο να τολμήσει κάποιος από τη σημερινή «Νέα Αριστερά» να εκφράσει την αντίρρηση του, πόσο μάλλον διαμαρτυρία.
Σιωπή των αριστερών αμνών επικρατούσε κι όταν οι τοξικοί καβγάδες κατείχαν τα πρωτεία στη γραμμή παραγωγής του πολιτικού λόγου ΣΥΡΙΖΑ προς τους αντιπάλους, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και προς την κοινωνία. Την παραγωγή υπέγραφε ο Πολάκης, υπό την προστασία Τσίπρα, χωρίς κανείς εκ των επιφανών κυβέρνησης παλαιότερα, αξ. Αντιπολίτευσης αργότερα να έχει το θάρρος να αρθρώσει κουβέντα.
Σήμερα η Νέα Αριστερά δεν αναγνωρίζει τον...εαυτό της στο κάδρο του τοξικού ΣΥΡΙΖΑ, της απο κοινού περιόδου. Δεν πείθει...
Φυσικά, οι «11» προκαλούν ζημιά στον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη και Πολάκη. Τις ενέσεις τόνωσης ηθικού που επιχειρεί ο Κασσελάκης με δηλώσεις ότι έρχεται η νίκη στις Ευρωεκλογές, για να συνεγείρει κομματικούς και οπαδούς, μόνο χιουμοριστικά τις αντιλαμβάνεται κανείς.
Καθώς τα πράγματα πήραν μη αναστρέψιμη τροπή, η προτροπή Τσίπρα να σταματήσει την κατηφόρα μοιάζει με φωνή απελπισίας. Οι εχθροί είπε απευθυνόμενος στους «απέναντι» πρώην συντρόφους του δεν βρίσκονται εντός των τειχών. Θα ήταν μια καλή συμβουλή στον Κασσελάκη προτού ξεκινήσει να εξοντώνει τους εσωκομματικούς αντιπάλους του.
Άλλωστε, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με «καθαρή συνείδηση» λέει ότι κινήθηκε! Οι άλλοι δεν κατάλαβαν τις αγαθές του προθέσεις.
Κι όταν τις προάλλες, σε συνεδρίαση κομματικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, παράτησε σύξυλους τους δικούς του επειδή μιλούσε ο Τεμπονέρας, εκτός από αγένεια ο Κασσελάκης, επέδειξε πάνω απ΄όλα διάθεση «ενότητας»!
Το έργο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, μόλις άρχισε.
Θα διαγκωνίζονται για το 3%...
Άρης Πορτοσάλτε
skai.gr