Άρης Πορτοσάλτε
Ποια οικογένεια θα αρνιόταν στον Πρωθυπουργό να διαβεί την πόρτα του σπιτιού της; Ο Κ. Μητσοτάκης ήθελε να βγει από τη μονοθεματική ατζέντα που περιστρέφεται γύρω από τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και επέλεξε να επισκεφθεί ένα άλλο ζευγάρι νέων ανθρώπων στο διαμέρισμα τους.
Η αναζήτηση και αγορά διαμερίσματος είναι πιο δύσκολη περιπέτεια από τον γάμο. Κάνει καλό και στον ίδιο του τον εαυτό του ο Πρωθυπουργός όταν ζει έστω και για μισή ώρα στη «φωλιά» μιας οικογένειας στο Γαλάτσι. Το ζευγάρι, η Ραφαέλλα και ο Σπύρος, ωφελήθηκαν από το πρόγραμμα «Σπίτι μου» και καταβάλλουν για τη δόση του δανείου που έλαβαν το μισό ενός ενοικίου στην περιοχή.
Η πρόθεση του Πρωθυπουργού να ακούσει από πρώτο χέρι τις συνθήκες διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας είναι προφανώς θετική. Αρκεί να μην έγινε για το θεαθήναι και να έχει συνέχεια. Εννοείται πως προσεχώς, γιατί όχι, να επιλέξει κι ένα ομόφυλο ζευγάρι. Σε επόμενη φάση να προγραμματίσει επίσκεψη στην ενοικιαζόμενη κατοικία ενός άλλου ζευγαριού, να ακούσει την αγωνία της έξωσης και των υψηλών ενοικίων ή και μιας μονογονεϊκής οικογένειας. Και να πάει για ψώνια στο σούπερ μάρκετ μαζί τους.
Ο Κ. Μητσοτάκης διανύει τη χρυσή εποχή της πολιτικής του καριέρας. Απολαμβάνει ποσοστό 42,2% στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός (δημοσκόπηση Opinion Poll) πάνω από το εκλογικό ποσοστό του κόμματος του. Μπήκε στον όγδοο χρόνο της προσωπικής του δημοσκοπικής ηγεμονίας. Δεν καταγράφουν πολλοί πολιτικοί αυτό το ρεκόρ!
Έχει, συνεπώς, λυμένα χέρια για να κάνει πολιτική εκτός πεπατημένης. Έτσι κι αλλιώς, αδυνατούν να τον ακολουθήσουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Ανδρουλάκης, Κασσελάκης και λοιποί της μικρής αντιπολίτευσης παλεύουν με τον «Κανένα». Ακόμη και στο αντικειμενικά δύσκολο για το κοινό του θέμα, όπως ο γάμος μεταξύ ανθρώπων ίδιου φύλου, ο Μητσοτάκης διατηρεί στέρεη περπατησιά έναντι της ανασφάλειας που σάρωσε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Για να αποδειχθεί αστικός μύθος το δήθεν «προοδευτικό» επίχρισμα αυτών των κομμάτων και η υποτιθέμενη αντανάκλαση του στην κοινωνία. Μία μούφα καλλιέργεια δεκαετιών…
Είχε την ευκαιρία ο Μητσοτάκης να ακούσει πόσο δύσκολη περιπέτεια είναι να ψάχνεις για σπίτι. Έμαθε πως το ποσό των 150.000 Ευρώ που χορηγείται δεν επαρκεί για την αγορά ενός κατοικήσιμου σπιτιού. Πληροφορήθηκε από το ζευγάρι ότι για τη διευκόλυνση κι άλλων ενδιαφερόμενων οικογενειών πρέπει να αυξηθεί το πλαφόν και να δίνεται συμπληρωματικό δάνειο.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διαμορφούμενη ήδη «φούσκα» στα ακίνητα που στρεβλώνει την αγορά ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα αξιοποιηθεί η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου για κοινωνική κατοικία από κατασκευαστικές εταιρείες.
Επιτέλους! Να συναντήσει και η Ελλάδα την κανονικότητα. Να αρκεί ο προϋπολογισμός νέων ζευγαριών, με δύο μισθούς και ευνοϊκούς όρους δανειοδότησης για την αγορά μιας κατοικίας, ανακαινισμένης, σύγχρονης και αξιοπρεπούς.
Η ενασχόληση με την καθημερινότητα και την απτή πραγματικότητα να γίνει το ατού του Πρωθυπουργού. Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τη γενική διάθεση του κοινού, όμως η κοντινή επαφή με τους πολίτες δεν έχει απλώς συμβολική αξία, αντιθέτως ουσιαστική. Ο πολίτης θέλει την έμπρακτη στήριξη με πολιτικές που θα βελτιώσουν το βιοτικό του επίπεδο.
Υπάρχει καλύτερος πολιτικός στόχος για την Κυβέρνηση από την ευημερία των πολιτών;…
liberal.gr