Γιάννης Σιδέρης
Οι πολυήμερες ταραχές που ξέσπασαν στη Βρετανία, με αφορμή ένα ψέμα, αποτελούν εικόνα του μέλλοντος. Τα αιματηρά περιστατικά και οι βίαιες διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν σαν προσάναμμα σχεδόν παντού στην Αγγλία, μια εβδομάδα μετά τη θανάσιμη επίθεση με μαχαίρι 17χρονου, που αφαίρεσε τη ζωή τριών κοριτσιών, 6,7 και 9 ετών.
Ο Φονιάς είχε μεν καταγωγή από τη Ρουάντα αλλά είχε γεννηθεί στο Κάρντιφ και ήταν Χριστιανός. Αυτό δεν εμπόδισε να γίνει πιστευτή η «πληροφορία» πως ήταν παράνομος μετανάστης και ριζοσπάστης μουσουλμάνος, που ζητούσε άσυλο.
Ειδικά σε Λίβερπουλ, Μπρίστολ, Μάντσεστερ, Στόουκ-ον-Τρεντ, Χουλ, Μπέλφαστ, Μπλάκπουλ, Λιντς, Μπέλφαστ, και αλλού, η κατάσταση ξέφυγε. Διαδηλωτές έβαλαν φωτιές, έσπασαν βιτρίνες σε δεκάδες καταστήματα, ειδικά σε αυτά ιδιοκτησίας μουσουλμάνων, αρκετά τα λεηλάτησαν, ενώ πυρπόλησαν αυτοκίνητα. Παράλληλα επιτέθηκαν σε ξενοδοχεία που διαμένουν μετανάστες.
Η κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ προειδοποίησε ότι δεν θα ανεχθεί βιαιοπραγίες και θα στηρίξει την αστυνομία χορηγώντας της τα μέσα που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κατάστασης - τη στιγμή που πολλοί αστυνομικοί τραυματίστηκαν.
Η Ένωση Αστυνομικών Αγγλίας και Ουαλίας έκανε λόγο για «αποτρόπαιες και παράλογες πράξεις βίας» ενώ η υπουργός Εσωτερικών Ιβέτ Κούπερ ξεκαθάρισε ότι «θα πληρώσουν το τίμημα όσοι εμπλέκονται σε αυτές τις εγκληματικές ενέργειες».
Τα επεισόδια αποδόθηκαν σε αντιμεταναστευτικές και αντιισλαμικές οργανώσεις, και οι εδώ πονόψυχοι αλληλέγγυοι μιλούσαν για φασίστες, οι οποίοι το μόνο που έχουν ανάγκη να μισούν τον «διαφορετικό».
Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί. Και ευκαιρίας δοθείσης, πρωτοστατούν. Όμως το ουσιώδες πρόβλημα είναι πόσο αντέχεται το διαφορετικό, όταν έχει έλθει ως ικέτης και στη συνέχεια, όταν το αριθμητικό μέγεθος μεγαλώνει, απαιτεί να επιβάλει τις δικές του δοξασίες και τρόπους ζωής. Έφυγαν από τις πατρίδες τους πολλοί ως κατατρεγμένοι, αλλά απαιτούν οι χώρες υποδοχής να μοιάσουν στις πατρίδες από τις οποίες έφυγαν!
Κάποτε με οποιαδήποτε αληθινή ή ψευδή αφορμή, τα επεισόδια θα γίνονταν. Και θα έρθουν κι άλλα, καθώς σε αρκετά μέρη οι γηγενείς τείνουν να μετατραπούν σε μειοψηφία. Εκτιμάται π.χ. ότι στο Λονδίνο το 1981 οι λευκοί Βρετανοί ήταν περί το 80%, 12% Ασιάτες, μαύροι, κ.α. Το 2021 οι λευκοί Βρετανοί στο Λονδίνο υπολογίζονταν περίπου οι μισοί (37%) ενώ οι Ασιάτες 21% και οι μαύροι 14%! Οι υπόλοιποι είναι Ευρωπαίοι μετανάστες.
Επίσης, στο Νότιγχαμ από 80% το 2021 έπεσαν γύρω στο 57%, ενώ ο αριθμός Ασιατών και μαύρων υπερδιπλασιάστηκε. Από 10% έφτασαν αισίως το 25%. Παρόμοια ποσοστά είναι και σε άλλες πόλεις, όπως το Μέρμπιγχαμ ή το Μάτζεστερ.
Μόνο το 2022 εισήλθαν στη Βρετανία 606 χιλιάδες μετανάστες. Αύξηση 24% σε σχέση με το 20121 όπου μπήκαν 488 χιλ. Αποτελεί φυσικά ειρωνεία το γεγονός ότι ένα από τα επιχειρήματα του Brexit ήταν ο περιορισμός των μεταναστευτικών ροών.
Οι εύκολοι αλληλέγγυοι που αποδίδουν μισανθρωπισμό σε όσους αντιδρούν, δεν κατανοούν ότι δεν υπάρχει σε όλους μίσος για τον μεμονωμένο μετανάστη, με αφορμή την καταγωγή του ή το χρώμα του. Το πρόβλημα είναι οι μεγάλοι αριθμοί. Τα κύματα των ανθρώπων, που έρχονται και εμφορούνται από διαφορετικές πολιτισμικές παραστάσεις, θρησκείες, ήθη και έθιμα.
Και δεν αφομοιώνονται στις χώρες υποδοχής. Δεν αποδέχονται τα ήθη τους αλλά απαιτούν αυτές να προσαρμοστούν στα δικά τους ήθη. Όπως - μικρό παράδειγμα - οι κοινότητες των μουσουλμάνων στις χώρες της βόρειας Ευρώπης. Απαιτούν ξεχωριστά ωράρια στις πισίνες, μόνο για γυναίκες, γιατί οι μουσουλμάνες έστω και με τσαντόρ ή μπουρκίνι, δεν μπορούν να βρίσκονται στις ίδιες πισίνες με ξένους άντρες.
Φυσικά, προβάλλει η αναγκαιότητα των εργατικών χεριών. Θα μπορούσαν να επιταχυνθούν οι διακρατικές συμφωνίες για εισαγωγή εργατών. Οι άνθρωποι που θα έρχονταν θα είχαν ταυτότητα, καταγραφή, και μη προβληματικό ποινικό μητρώο.
Βέβαια, θα φτώχαιναν οι χρυσοφόρες ΜΚΟ που υπό τον μανδύα του ανθρωπισμού επιδίδονται σε πλουσιοπάροχη διακίνηση ανθρώπινων υπάρξεων.
Είναι κυρίως από κύκλους επιρροής τους που καταγγέλλεται η ορθολογική αντιμετώπιση του θέματος. Επενδύουν στην εύκολη συγκίνηση περί κατατρεγμένων, και ιδεολογικοποιούν συλλήβδην τις αντιδράσεις, εκτοξεύοντας εύκολες κατηγορίες περί ρατσισμού, φασισμού, και άλλων δαιμονίων.
liberal.gr