«Έλληνες ή όχι οι αθλητές που θα φέρουν το εθνόσημο θα μπορούν να μας γεμίσουν χαρά και υπερηφάνεια. Και μπράβο μας.»
Νταουρέν Κουρουγκλίεβ: Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει την ένταξη του ρώσου παλαιστή στην ελληνική αποστολή των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι.
Ο ρώσος αθλητής της πάλης Νταουρέν Κουρουγκλίεβ είχε τόση σχέση με την Ελλάδα όση έχω εγώ με την Βενεζουέλα: ξέρω ότι υπάρχει και πού περίπου βρίσκεται στον χάρτη. Αυτό σε τίποτα δεν τον εμπόδισε να αγωνιστεί στους ολυμπιακούς αγώνες με τα ελληνικά χρώματα. Αυτοπροσδιορίστηκε ως Έλληνας, η Ελλάδα αποδέχτηκε τον αυτοπροσδιορισμό, τον συμπεριέλαβε στην ελληνική αποστολή και έτσι η χώρα μας πρόσθεσε ένα χάλκινο μετάλλιο στην ολυμπιακή συγκομιδή της.
Η ωραία αυτή ιστορία, πέρα από μια συγκινητική ιστορία αυτοπροσδιορισμού και συμπερίληψης, είναι και ο φάρος που μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα να γίνει από μια μέτρια αθλητικά χώρα, μια πρωταγωνίστρια σε κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση και (γιατί όχι;) μια αθλητική υπερδύναμη.
Στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις η κάθε χώρα μπορεί να στείλει περιορισμένο αριθμό αθλητών σε κάθε αγώνισμα (νομίζω πως ο αριθμός είναι τρεις αλλά δεν παίρνω και όρκο). Αυτός ο περιορισμός σημαίνει ότι πολλοί καλοί αθλητές, οι οποίοι με τις επιδόσεις τους μπορεί να πιάνουν τα όρια για συμμετοχή στους Ολυμπιακούς ή στο Παγκόσμιο ή οπουδήποτε αλλού, μένουν έξω από τις μεγάλες αυτές διοργανώσεις συχνά για λίγα εκατοστά του μέτρου ή του δευτερολέπτου. Δεν είναι κρίμα τόσο αθλητικό ταλέντο να πηγαίνει χαμένο; Δεν θα ήταν πολύ ωραίο να μπορούσαν αυτοί οι αθλητές να αγωνιστούν ως Έλληνες; Πολύ περισσότερο όταν δεν χρειάζεται να ψάξουμε να βρούμε κάποια σχέση με την Ελλάδα και αρκεί μια απλή τους δήλωση.
Σκεφτείτε μόνο πόσο αυξημένες πιθανότητες για μετάλλια θα είχε η Ελλάδα αν, ακολουθώντας το παράδειγμα του παλαιστή Νταουρέν Κουρουγκλίεβ, αυτοπροσδιορίζονταν ως Έλληνες αποκλεισμένοι αμερικανοί και τζαμαϊκανοί σπρίντερ, κενυάτες και αιθίοπες δρομείς, ιταλοί άλτες, κινέζοι καταδύτες, ελβετοί σκιέρ κοκ. Σκεφτείτε πόσες συμμετοχές σε τελικούς θα μπορούσε να έχει Ελλάδα αν εμφάνιζε ως έλληνες, υπερταλατούχους αθλητές που ο υψηλός συναγωνισμός και πιθανόν κάποια ατυχία της στιγμής τους καταδικάζουν να δουν τους μεγάλους αγώνες από την τηλεόραση.
«Μα είναι σωστό αυτό;» μπορεί να αναρωτηθεί κανείς και κάποιος άλλος να πει «μα είναι ολοφάνερη κλεψιά». Και στους δυο η απάντηση είναι «τι σημασία έχει;». Αφού έγινε με τον Κουρουγκλίεβ, πάει να πει πως επιτρέπεται κι αν επιτρέπεται δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να μην το κάνουμε. Έλληνες ή όχι οι αθλητές που θα φέρουν το εθνόσημο θα μπορούν να μας γεμίσουν χαρά και υπερηφάνεια. Και μπράβο μας.
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/athlitismos/863518/o-kourougliev-deihnei-ton-dromo-etsi-tha-ginei-i-ellada-athlitiki-uperdunami/