«Για έναν περίεργο λόγο είναι σχεδόν εγκληματικό και σίγουρα ομοφοβικό το να γελάσει κανείς ή να κοροϊδέψει την αμφίεση του νικητή της Γιουροβίζιον επειδή ο ίδιος δηλώνει non-binary»
Μπορεί η σεξουαλικότητα να χρησιμοποιείται ως ασπίδα απέναντι στην κοροϊδία; Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου με αφορμή τα όσα είπε ο Μάρκος Σεφερλής για το Nemo
Ηαπάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι: Όχι, αλλά πολλοί συμπολίτες θα ήθελαν να είναι έτσι. Είναι οι συμπολίτες που ξεσηκώθηκαν εναντίον του Μάρκου του Σεφερλή επειδή κορόιδεψε τον νικητή της Γιουροβίζιον και τη non-binary αντίληψη σύμφωνα με την οποία από άποψη φύλου είσαι ό,τι δηλώσεις ανά πάσα στιγμή ή ακόμα και τίποτα. Πρόκειται για τους συμπολίτες που δεν καταλαβαίνουν ότι το δικαίωμα κάποιου να ντύνεται όπως θέλει και να δηλώνει ό,τι θέλει δεν μπορεί να αναιρεί το δικαίωμα άλλων να κρίνουν ή να κοροϊδέψουν την αμφίεση και τις δηλώσεις του.
Ποτέ δεν άκουσα (και ευτυχώς) κανέναν να διαμαρτύρεται επειδή όλοι όσοι ασχολούνται με τη σάτιρα κορόιδεψαν την αμφίεση του Μιχάλη του Ρακιντζή όταν εκπροσώπησε την Ελλάδα με το S’ AGAPO. Ούτε καν ο ίδιος ο Μιχάλης ο Ρακιντζής ο οποίος, ακόμα κι αν στεναχωρήθηκε με το δούλεμα, καταλαβαίνει ότι είναι κομμάτι της δημόσιας προβολής. Για έναν περίεργο λόγο είναι σχεδόν εγκληματικό και σίγουρα ομοφοβικό το να γελάσει κανείς ή να κοροϊδέψει την αμφίεση του φετινού νικητή επειδή ο ίδιος δηλώνει non-binary, λες και μια τέτοια δήλωση απαγορεύει αυτομάτως τη σάτιρα και το δούλεμα. Λες και η ένταξη στην LGBTQ κοινότητα σε καθιστά υπεράνω γραφικότητας και καθαγιάζει οτιδήποτε πεις, κάνεις ή φορέσεις. Δεν ξέρω γιατί κάποιοι άνθρωποι θέλουν σώνει και καλά να κάνουν το κακό γούστο συνώνυμο της ομοφυλοφιλίας αλλά δεν μου φαίνεται και πολύ καλή ιδέα.
Όπως δεν μου φαίνεται καθόλου καλή ιδέα η επίθεση σε όποιον του φαίνεται αστεία η non binary φιλολογία. Αν δω ένα μελαχρινό να μιλάει για το ξανθό του μαλλί ή έναν κατάξανθο Σουηδό να ισχυρίζεται ότι είναι μαύρος, θα γελάσω. Δεν θα ήθελα κανείς και τίποτα να απαγορεύει στους δύο αυτούς ανθρώπους να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν για τον εαυτό τους αλλά θα μου φαινόταν τρομακτικό να ήμουν υποχρεωμένος να αποδεχτώ το παραμύθι τους ως μιας πραγματικότητα της οποίας η άρνηση θα απαγορευόταν. Με τον ίδιο τρόπο που υπερασπίζομαι το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να ισχυρίζεται ότι είναι άντρας, γυναίκα, αεροπλάνο ή πατίνι, υπερασπίζομαι και το δικαίωμά του να μπορεί κανείς να πει ότι το να βάλεις μια αλυσίδα στον λαιμό σου και να κρατάς δύο ρόδες δεν σε κάνει ποδήλατο.
Καταλαβαίνω ότι δεν είναι πολύ ωραίο να κοροϊδεύουμε κάποιον για τη σεξουαλικότητά του αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η σεξουαλικότητα να χρησιμοποιείται ως ασπίδα απέναντι στην κοροϊδία οποιασδήποτε γραφικότητας. Ας πούμε, αν ένας στρέιτ συμπολίτης φορέσει ένα αμάνικο μπλουζάκι που θα γράφει «ΓΝΗΣΙΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ» και το συνδυάσει με καουμπόικες μπότες (ναι, ξέρω ότι το αμάνικο φτάνει αλλά κάνω πιο ωραία την εικόνα) θα γελάσω μαζί του και κανείς (πλην ίσως του ίδιου) δεν θα ενοχληθεί και θέλω με την ίδια ευκολία να μπορώ να γελάσω και με έναν τραγουδιστή που φοράει φουστίτσα και εμπριμέ φλοκάτη.
Οι συμπολίτες των οποίων η σεξουαλικότητα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα έχουν καταπιεστεί πολύ και έχουν υποφέρει εξαιτίας των διαχωρισμών που τους επιβλήθηκαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγάλουν τα απωθημένα τους μετατρέποντας τη σεξουαλικότητά τους σε ιερό ραβδί που καθαγιάζει οτιδήποτε αγγίζει. Γιατί η πεποίθηση ότι υπάρχουν ομάδες του πληθυσμού υπεράνω κριτικής (άρα και υπεράνω σάτιρας ή κοροϊδίας) είναι η βάση του διαχωρισμού. Εκτός αν σε κάποιους αρέσουν οι διαχωρισμοί και το μόνο που θέλουν να αλλάξουν είναι το ποιος τους επιβάλλει. Και μπράβο τους.
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/ellada/867042/uparhoun-omades-uperano-satiras-kai-kritikis-manos-voularinos/