Η θλιβερή βεβαιότητα σε όλους ότι για ακόμη μία φορά η αρχική απόφαση δεν θα ίσχυε
Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για την απόφαση να λειτουργήσει ξανά το κλαμπ που σέρβιρε αλκοόλ σε ανήλικους
Όταν οι υπάλληλοι του δήμου Αθηναίων, παρουσία του δημάρχου, σφράγιζαν το κλαμπ από το οποίο έβγαιναν λιπόθυμοι και ημιλιπόθυμοι ανήλικοι επειδή είχαν καταναλώσει αλκοόλ έκανα εκπομπή στο ραδιόφωνο. Και το πρώτο που σκέφτηκα να κάνω ήταν να καθησυχάσω όσους από τους θαμώνες μπορεί να άκουγαν την εκπομπή λέγοντας τους ότι σύντομα το αγαπημένο τους κλαμπ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα είναι ανοιχτό. Τελικά, όπως ήταν αναμενόμενο, ο τρόπος ήταν η απόφαση του πονόψυχου Διοικητικού Πρωτοδικείου το οποίο μπροστά στο δράμα του μαγαζάτορα που έχανε τα έσοδα από το κλαμπ του έδωσε την άδεια να το ξανανοίξει «μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή του».
Δεν ξέρω αν η απόφαση συνοδεύτηκε από την προτροπή «Δώστε τη βότκα στα παιδιά» ή αν επικράτησε η λογική του «τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται» αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι άλλο ένα νυχτερινό κέντρο που «σφραγίστηκε οριστικά» χρειάστηκε μόλις λίγες εβδομάδες για να ξαναπάρει το πράσινο φως να λειτουργήσει.
Διαβάζω ότι μπορεί να φταίει η επιπολαιότητα με την οποία στοιχειοθέτησε την απόφαση ο δήμος και το ότι η «οριστική σφράγιση» δεν έγινε για το αλκοόλ σε ανήλικους αλλά για την παράνομη μεταβίβαση άδειας αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω τη σπουδή του διοικητικού πρωτοδικείου να δικαιώσει τον μαγαζάτορα. Τι πιστεύουν δηλαδή οι δικαστές; Ότι μπορεί όλα να είναι μια σκευωρία κάποιας σκοτεινής δύναμης που θέλει να αμαυρώσει την άψογη εικόνα των επιχειρηματιών της νύχτας και την φανατική προσήλωση τους στη νομιμότητα;
Σε κάθε περίπτωση, πιο θλιβερή από την ίδια την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου είναι η βεβαιότητα που οι περισσότεροι ότι αυτό το κλαμπ θα ξαναλειτουργήσει και μάλιστα σύντομα. Γιατί είναι αυτή η βεβαιότητα που δείχνει πόσο πολύ έχει εμπεδωθεί το ότι για την ελληνική πολιτεία προτεραιότητα έχουν τα συμφέροντα των μαγαζατόρων της νύχτας και όχι των πολιτών.
Βλέπετε, είτε με τη νομοθεσία της είτε με τις δικαστικές της αποφάσεις, είτε με την ανεπάρκεια (ή την απροθυμία για να μην αφήνουμε έξω κανένα ενδεχόμενο) των νομικών υπηρεσιών των δήμων της να στοιχειοθετήσουν επαρκώς τις αποφάσεις σφράγισης, είναι η ελληνική πολιτεία αυτή που στην πραγματικότητα φωνάζει «Δώστε τη Βότκα στα παιδιά». Γιατί αν η ελληνική πολιτεία δεν ήθελε οι ανήλικοι να γίνονται σταφίδα στα νυχτερινά κέντρα θα τιμωρούσε παραδειγματικά όσους τους σερβίρουν τα ποτά για να γίνουν σταφίδα. Χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς παραθυράκια, χωρίς δυνατότητα νομικών ελιγμών. Στο κάτω-κάτω είναι πολύ εύκολο για οποιοδήποτε μαγαζί να μην σερβίρει αλκοόλ σε ανήλικο. Αρκεί οι υπάλληλοι του να ζητούν ταυτότητα και να πράττουν αναλόγως. Αλλά, όπως φαίνεται, είναι ακόμα πιο εύκολο να μη ζητούν ταυτότητα, να σερβίρουν αλκοόλ σε όποιον να ‘ναι και αν ο διάολος σπάσει το ποδάρι του και δημιουργηθεί θέμα, να αναλαμβάνει η ελληνική πολιτεία (είτε μέσω της νομοθεσίας, είτε μέσω της δικαιοσύνης είτε μέσω των δήμων) να διευκολύνει την νυχτερινή επιχειρηματικότητα. Και μπράβο της.
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/ellada/881914/doste-ti-votka-sta-paidia-manos-voularinos/