Είναι κανόνας πως ο πλέον σίγουρος τρόπος για να διεκδικήσει κάποιος τα ελάχιστα λεπτά δημοσιότητας που του ανήκουν, είναι να βρίσει έναν επώνυμο. Αυτομάτως γίνεται γνωστό το όνομά του, ο κόσμος διερωτάται ποιος είναι αυτός που ήρθε από το πουθενά. Αυτό το σκηνικό κρατά ελάχιστα και ο υβριστής επιστρέφει στο πουθενά. Την εποχή του Διαδικτύου είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, αν και σχεδόν πάντα οι «πουθενάδες» τελικά αποσύρουν τα όσα έγραψαν ή είπαν υπό τον φόβο των νομικών συνεπειών. Δεν τους ενδιαφέρει πως ρεζιλεύονται. Ο στόχος της δημοσιότητας επιτεύχθηκε.
Προχθές ένας προερχόμενος από το πουθενά, επιτέθηκε στον Άρη Πορτοσάλτε. Δεν είναι η πρώτη ούτε θα είναι η τελευταία επίθεση εναντίον του Άρη. Ο εν λόγω τύπος, με αναξιοπρεπείς δικαιολογίες, απέσυρε το υβριστικό βίντεο, όταν ο Πορτοσάλτε τον κάλεσε να αποδείξει τους ισχυρισμούς του για τη διαπλοκή στην οποία ενέπλεκε ο υβριστής και το δικό του το όνομα.
Είπαμε οι βρισιές - βρισιές, αλλά και ένα εξώδικο είναι βαρύ πράγμα. Τελικά, ο «πουθενάς» ακολούθησε την κλασσική διαδρομή όλων των «πουθενάδων». Επέστρεψε από εκεί που ήρθε.
Το ερώτημα είναι γιατί στοχοποιούν συνεχώς τον Άρη Πορτοσάλτε; Και δεν αναφέρομαι στα σκουπίδια του twitter που κρύβονται πίσω από δεκάδες ψευδώνυμα. Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που επώνυμα τον υβρίζουν και του επιτίθενται. Λόγοι υπάρχουν πολλοί.
1.Ο Άρης ήταν και είναι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι κρατικοδίαιτος ώστε να του προσάψουν την κατηγορία πως εξαγοράζει τα όσα υποστηρίζει. Δίνει καθημερινά εξετάσεις και αξιολογείται πρωτίστως από τους πολίτες και ακολούθως από την εργοδοσία του. Η αμοιβή του δεν επιβαρύνει το δημόσιο ταμείο.
2. Ο Άρης έχει άποψη και τη διατυπώνει καθημερινά χωρίς εκπτώσεις, με λόγο αιχμηρό που πονά. Δεν κάνει δημόσιες σχέσεις μιλώντας τη γλώσσα του «γιαμαμότο», όπως κάνουν αρκετοί επώνυμοι σχολιαστές, που επιδιώκουν να τα έχουν με όλους καλά. Να είναι αποδεκτοί, μέσα στην αφωνία τους. Ο Άρης επέλεξε χαράκωμα και αυτό ενοχλεί.
3. Το σπουδαιότερο όλων είναι πως λέει αυτά που λέει, όπως τα λέει, και η ραδιοφωνική του εκπομπή είναι πρώτη σε ακροαματικότητα στη συγκεκριμένη ζώνη. Τον ακούνε χιλιάδες ακροατές, έχει ένα μεγάλο κοινό που τον ακολουθεί και έτσι είναι ένας ισχυρός διαμορφωτής της κοινής γνώμης. Συνεπώς, οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον του στοχεύουν να πλήξουν πρωτίστως τον ίδιο, ώστε στη συνέχεια να απονομιμοποιηθούν και οι απόψεις του.
Υπάρχει και ένας ακόμα επικουρικός λόγος. Η τηλεοπτική εικόνα του Άρη τσακίζει την αισθητική μιζέρια των υβριστών του. Φρεσκοξυρισμένος, με το καλοσιδερωμένο πουκάμισό του, πάντα με γραβάτα και σακάκι, αποτελεί ένα πρότυπο ευπρέπειας για αυτούς που αποκαλούμε «κανονικούς» ανθρώπους.
Συνεπώς, με όλο αυτό το «βαρύ ιστορικό», θα ήταν έκπληξη αν ο Πορτοσάλτε έμενε στο απυρόβλητο από τους «πουθενάδες». Άλλωστε υπάρχει εκτός από τον κανόνα που αναφέρω στην αρχή του άρθρου μου, και ένας άλλος κανόνας: «πες μου ποιος σε βρίζει, για να σου πω ποιος είσαι!»
liberal.gr