Χτιζόταν μεθοδικά, με «χορηγίες» και μεγαλεπήβολους πολιτικούς στόχους. Από την αρχή φάνηκε ότι η ετερόκλητη «συμμαχία των Τεμπών» το πήγαινε αλλού. Βλέποντας την τραγωδία των Τεμπών σαν τη χρυσή ευκαιρία να κάνουν αυτό που δεν μπορούσαν να κάνουν με πολιτικά μέσα. Να «ρίξουν» δηλαδή τον Μητσοτάκη», που ήταν ο «ενορχηστρωτής της συγκάλυψης» και ο απώτερος «ένοχος» για τη «δολοφονία».
Φάνηκε από την ευκολία που «ξέχασαν» ή και αθώωσαν τον καθ’ ομολογίαν ένοχο σταθμάρχη, ο οποίος είχε αφήσει τα δύο τρένα να κινούνται επί πολλά λεπτά στην ίδια γραμμή, με την προφανή τραγική κατάληξη, χωρίς να κάνει τίποτα. Φάνηκε από την ευκολία με την οποία «απάλλαξαν» τους άλλους δύο σιδηροδρομικούς που εγκατέλειψαν πρόωρα τη βάρδιά τους. Φάνηκε από τις «εξ ουρανού» τερατολογίες που άρχισε να λέει -χωρίς στοιχειώδη αντίλογο- ο «βασιλιάς των ψεκ». Φάνηκε από την αιφνίδια εισβολή στον δημόσιο διάλογο «τεχνικών συμβούλων», οι οποίοι όχι μόνο δεν είχαν την επιστημονική επάρκεια που απαιτείται, αλλά αποδείχθηκαν και αδίστακτοι «σκιτζήδες», ικανοί να πουν οποιαδήποτε μπαρούφα εξυπηρετούσε το «αφήγημα».
Όμως δεν αρκούσε το «φαίνεται», όταν τόσοι πολλοί ποδοπάτησαν τόσο πολύ τα 57 αδικοχαμένα παιδιά που επέβαιναν στην αμαξοστοιχία-νεκροφόρα. Παρότι δεν υπήρξε ποτέ ένα στοιχειωδώς σοβαρό και επιστημονικό πόρισμα που να στηρίζει τις θεωρίες του ξυλολίου, του λαθραίου εμπορεύματος και των όπλων του ΝΑΤΟ, χρειαζόταν η απόδειξη του αντιθέτου. Οτι δηλαδή η πυρόσφαιρα, η οποία τροφοδότησε το πλαστό ηχητικό του «οξυγόνου», το οποίο με τη σειρά του άγγιξε τις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων, μπορούσε να προκληθεί από τον συνδυασμό των ελαίων σιλικόνης, των μετασχηματιστών που εξερράγησαν και το ηλεκτρικό τόξο που δημιουργήθηκε.
Τα πορίσματα άρχισαν να έρχονται ένα ένα: Από το Γενικό Χημείο του Κράτους, από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. (για τη γνησιότητα των 3+1 βίντεο με τα άδεια βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας). Από τα Πανεπιστήμια της Γάνδης και της Πίζα, τα οποία δολίως προσπάθησαν να εμπλέξουν στις συνομωσιολογικές θεωρίες τους. Και από αναγνωρισμένης επιστημονικής επάρκειας καθηγητές, οι οποίοι -μαζί με ελάχιστους από τους γονείς και τους δικηγόρους τους- έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά, στο όνομα της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Δέχθηκαν μηνύσεις, δημόσιο προπηλακισμό και στοχοποίηση από τον στρατό των 50.000 μποτ που εμφανίστηκαν την περίοδο των Χριστουγέννων, όταν και είχε παρθεί η απόφαση για την τελική επίθεση.
Μέχρι που ήρθε χθες το πολυαναμενόμενο πόρισμα του ΕΜΠ και των καθηγητών κ.κ. Καρώνη και Τσακιρίδη, που οδήγησε στην παταγώδη και ολική κατάρρευση της διετούς προσπάθειας πολιτικής καπηλείας της τραγωδίας. Κάποιοι από τους πραγματικούς ενορχηστρωτές της καπηλείας, που είχαν… προεξοφλήσει μάλιστα το βολικό περιεχόμενο του πορίσματος του κ. Καρώνη, έμειναν ουσιαστικά «αγάλματα». Κάποια στιγμή έπρεπε να πουν κάτι. Και είπαν. Για την ακρίβεια ψέλλισαν. Η πασιονάρια των Τεμπών και αρχηγός κόμματος κατέφυγε στην ύπουλη, αλλά βολική τακτική των υπαινιγμών. «Οργιάζουν οι μεθοδεύσεις, οργιάζουν οι πιέσεις, οργιάζουν οι εκβιασμοί και οι μέθοδοι εξαγοράς». Λάσπη κι άλλη λάσπη στον ανεμιστήρα. Αποσβολωμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ, εξέδωσε μια ανακοίνωση, παίζοντας ερασιτεχνικά με τις λέξεις, σε ένα κείμενο που δεν λέει τίποτα σοβαρό και συγκροτημένο. Το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε ουσιαστικά μόνο αφότου ο Π. Μαρινάκης είχε κατηγορήσει ευθέως τον Ν. Ανδρουλάκη ότι είναι «βαρύτατα εκτεθειμένος», γιατί είχε υιοθετήσει μια υπόθεση ως βεβαιότητα, προκειμένου να στηρίξει το αφήγημα της «συγκάλυψης». Και η αντίδρασή του δεν είχε κάτι για την ταμπακιέρα. Ο πιο συνεπής ήταν ο πρώτος διδάξας τι εστί παραμύθα και fake news, Κ. Βελόπουλος, ο οποίος, μιλώντας στη γλώσσα του, είπε ότι «το πόρισμα Καρώνη και όχι το ΕΜΠ έκοψε την καρωτίδα της Δικαιοσύνης»…
Τα πράγματα γίνονται αρκετά απλά, με τη Δικαιοσύνη να έχει τον τελευταίο λόγο: Αν δεν υπάρχει ξυλόλιο, δεν υπάρχει και «μπάζωμα». Αν δεν υπάρχει «μπάζωμα», δεν υπάρχει και «συγκάλυψη». Αν δεν υπάρχει παράνομο φορτίο, υπάρχει οξυγόνο, εκτός από το βαγόνι της επιβατικής αμαξοστοιχίας που έπιασε φωτιά, σε αντίθεση με την «ύποπτη» εμπορική, στην οποία δεν κάηκε απολύτως τίποτα…
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΙΝΙΕΣ
Είναι ποτέ δυνατόν κάποιος/α, που νιώθει ασφάλεια για το συμπαγές των επιχειρημάτων του, να καταφεύγει σε ψεύδη και παιδιαρίσματα; Είναι δυνατόν κάποιος/α, που ξέρει και είναι σίγουρος/η γι’ αυτό που λέει, να καταφεύγει σε πολιτικές κατινιές;
Προφανώς όχι. Οι πραγματικά δυνατοί είναι αυτοί που έχουν γνώση, παραφράζοντας τον Φρ. Μπέικον, τον θεμελιωτή ουσιαστικά της έννοιας της επιστήμης και πρωτεργάτη στην προσπάθεια της Ευρώπης να βγει από τον Μεσαίωνα. Αυτοί γράφουν Ιστορία κι αυτοί δεν δειλιάζουν, όσο λίγοι κι αν είναι.
Αντιθέτως, οι πολιτικές κατινιές χαρακτηρίζουν ανθρώπους με χαμηλή αυτοεκτίμηση, που θα ήθελαν να είναι δημοφιλείς και αποδεκτοί, αλλά ξέρουν μέσα τους ότι τα πραγματικά εφόδιά τους είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Γι’ αυτό και η πολιτική κατινιά (υπονοούμενα, γενικές κατηγορίες ή δεσμεύσεις, ακατάσχετος βερμπαλισμός, δανεισμένα «τσιτάτα», εύκολοι χαρακτηρισμοί, «επιχειρήματα» από κλειδαρότρυπες και γνώσεις τύπου «κάπου άκουσα-κάποιος είπε») είναι μεσοτοιχία με τον λαϊκισμό.
Αυτά τα χαρακτηριστικά, δυστυχώς, τα έχουν πολλά κόμματα στην Ελλάδα. «Δεξιά» και «αριστερά». Κι αυτό εξηγεί γιατί υπάρχει αυτό το πολιτικό αλαλούμ στην αντιπολίτευση, καθώς, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, πρακτικά διεκδικούν το ίδιο κοινό. Το οποίο δεν έχει κομματικά συρματοπλέγματα, όπως είχε παλαιότερα. Είναι μια αλάνα, στην οποία «παίζουν» όλοι. Πλεύση Ελευθερίας, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση, Νίκη, Νέα Αριστερά, Φωνή Λογικής, ΜέΡΑ25, ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο τελευταίος που μπήκε σε αυτή την αλάνα είναι το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη. Αλλά μπήκε ανακατεύοντας κι άλλο την ανακατεμένη τράπουλα.
Αποτέλεσμα: Ολα αυτά τα κόμματα εναλλάσσουν οπαδούς και δημοσκοπικούς ψηφοφόρους. Τα παραδείγματα πολλά. Το τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, η δημοσκόπηση της Interview για την Political. Η οποία είναι ίσως η πρώτη μέτρηση που «πιάνει» το πολιτικό ξεφούσκωμα της Ζ. Κωνσταντοπούλου. Η Πλεύση Ελευθερίας από δεύτερη που είχε καθιερωθεί για έναν μήνα βρίσκεται τέταρτη, πίσω και από το ΠΑΣΟΚ και από τον Κ. Βελόπουλο.
Η αλάνα είναι πανταχόθεν ανοιχτή. Τη χτυπούν όλοι οι αέρηδες, ανατολικοί, νότιοι, βόρειοι, δυτικοί. Οσο πιο αδύναμοι είναι οι παίκτες αυτής της αλάνας τόσο πιο εύκολα θα αλλάζουν ομάδα. Και πάλι από την αρχή…
«Εξω πάμε καλά»
«Μέσα», το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση αισθάνεται πως πάει καλύτερα. Η εμφανής ικανοποίηση που υπάρχει στο Μ. Μαξίμου τα τελευταία 24ωρα είναι πως και «έξω πάμε καλά». Η αλήθεια είναι ότι εντός 30 ωρών ο Κ. Μητσοτάκης είχε μια πολύ καλή συνάντηση με την Τζ. Μελόνι κι αμέσως μετά ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που συνάντησε τον νέο Γερμανό καγκελάριο Φρ. Μερτς, σε μια επίσης καλή συνάντηση, όπως λένε οι πληροφορίες. Η Κοινή Ευρωπαϊκή Αμυνα, το Μεταναστευτικό, οι ενεργειακές διασυνδέσεις και η ανταγωνιστικότητα της Ε.Ε. ήταν τα κοινά στοιχεία των δύο συναντήσεων, οι οποίες έγιναν στον απόηχο του νομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στο αμερικανικό Κογκρέσο και ενισχύει την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ ΗΠΑ, Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου στο πλαίσιο της IMEC. Το πιο λεπτό σημείο της συνάντησης Μητσοτάκη-Μερτς ήταν η ενδεχόμενη πώληση Eurofighter στην Τουρκία. Κι όπως φαίνεται, το θέμα δεν έχει κλείσει ακόμα.
ΑΠΟΡΙΑ
Φωτογραφία του καθηγητή Καρώνη, μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματός του, ανήρτησε ο Πολάκης στα μέσα κοινωνικλης δικτύωσης. Δεν είναι ο ορισμός του άντρακλα;
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/patagodis-ptosi-tis-kapileias