Την «κοπτορραπτική» των κουτσουρεμένων πρακτικών της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, την επομένη του κατάπτυστου δημοψηφίσματος του 2015, που ωραιοποιεί την kolotoumba του Α. Τσίπρα, η οποία προσέλαβε την ήπια εκδοχή του «μύθου της οπίσθιας κυβίστησης», είναι γνωστό ποιο μεγάλο μιντιακό συγκρότημα την ανέλαβε. Οπως γνωστός και προφανής είναι και ο στόχος της όψιμης προσπάθειας να αποτινάξει από πάνω του το μεγαλύτερο πολιτικό όνειδος που κουβαλάει ο τέως πρωθυπουργός, ο οποίος είναι ανεξίτηλα «σημαδεμένος» από τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό με τον οποίο πήρε και διαχειρίστηκε την εξουσία. Να αποδειχθεί, δηλαδή, ότι είναι «καθαρός», άσπιλος και αμόλυντος από τη μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση που έχει γίνει σε βάρος ολόκληρου του ελληνικού λαού. Και πρώτα απ’ όλους, απ’ τους αφελείς ψηφοφόρους του.
Καθαρό είναι πλέον και γιατί πήρε μπροστά τώρα το πλυντήριο. Ο Α. Τσίπρας και θέλει και πιέζεται να εμφανιστεί ως το αντίπαλον δέος του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, για προφανείς λόγους, έχει γίνει «κόκκινο πανί» γι’ αυτό το μιντιακό-επιχειρηματικό-πολιτικό σύστημα. Με αποτέλεσμα, τη μία να «πέφτει» με τις υποκλοπές, την άλλη με τα Τέμπη και τώρα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Εδώ και ενάμιση χρόνο όλο «πέφτει», αλλά δεν έχει πέσει. Και αντιθέτως, παρά τα υπαρκτά προβλήματα της κυβέρνησης, συνεχίζει να παίζει χωρίς αντίπαλο. Οι εναλλασσόμενοι δεύτεροι τον κοιτούν πάντα από την αποκαρδιωτική απόσταση του 15%.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν όταν το ίδιο σύστημα πόνταρε και απέτυχε στον Ν. Ανδρουλάκη, μετά έδωσε τα ρέστα του στην ακόμα πιο φαιδρή, πολιτικά, «λύση» του Στ. Κασσελάκη και τώρα τα δίνει όλα ίσως για το πιο φθαρμένο πολιτικό προϊόν που υπάρχει στην πολιτική ζωή της χώρας και ακούει στο όνομα του πολιτικά πολυτραυματία Α. Τσίπρα.
Εχοντας μιλήσει από τότε με τους 4 από τους 6 πολιτικούς αρχηγούς που πήραν μέρος στην περίφημη σύσκεψη υπό τον Πρ. Παυλόπουλο, έχω μία αρκετά καθαρή εικόνα για το τι συζητήθηκε τότε. Το πιο δραματικό πρόσωπο ήταν ο Α. Τσίπρας, ο οποίος ενώ πίστευε και ήθελε να βγει το «ναι» (δεν τον ρώτησε τυχαία τότε ο Β. Μεϊμαράκης…), είχε μείνει με 120 βουλευτές και ουσιαστικά έσπευσε στη σύσκεψη επαίτης, δεσμευόμενος ότι αν έβαζαν πλάτη η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι για περάσει το τρίτο επαχθέστερο και εντελώς αχρείαστο Μνημόνιο, δεν θα πήγαινε σε εκλογές. Απλώς, όπως εξαπάτησε τον λαό, εξαπάτησε και τους πολιτικούς αρχηγούς, εκτός του Π. Καμμένου και πιθανώς του Πρ. Παυλόπουλου, οι οποίοι δεν ήταν ανυποψίαστοι. Και μετά πήγε σε εκλογές νωρίς τον Σεπτέμβριο με τον ύμνο της τοξικότητας και της εχθροπάθειας «Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»…
Για μία ακόμα φορά το σχέδιο του «μεγάλου τακτικιστή» ήταν παιδικό και κουτοπόνηρο. Ξεκούδουνα ζήτησε να δοθούν τα πρακτικά, ενώ ήξερε: 1. Οτι δεν μπορούν να δοθούν, όπως δεν είχαν δοθεί κι έναν χρόνο πριν στη Ζ. Κωνσταντοπούλου. 2. Οτι τα πρακτικά μίας πεντάωρης σύσκεψης δεν μπορεί να ήταν μόνο 112 σελίδες, αφού, με τη σύμφωνη γνώμη του, από ένα σημείο και μετά έφυγαν οι πρακτικογράφοι. (Ξέρω ότι τα όποια πρακτικά υπάρχουν -το μέρος που δεν είχαν αποχωρήσει οι πρακτικογράφοι- δεν έχουν τη μονογραφή κανενός από τους πολιτικούς αρχηγούς που συμμετείχαν στη σύσκεψη). Γίνεται ένας προαποφασισμένος ντόρος και «αιφνιδίως» εμφανίζεται «κάτι σαν πρακτικά», που προσπαθεί να βγάλει λάδι τον νταουλιέρη του 2015.
Μια προσπάθεια που έκανε και χθες το βράδυ, με την εμφάνισή του στον ΑΝΤ1, ο τότε ΠτΔ, Πρ. Παυλόπουλος, ο οποίος, τυπικά, ήταν ο μόνος που είχε τα όποια πρακτικά υπήρχαν. Καθόλου τυχαία, στην ίδια εκπομπή έκαναν «παρεμβάσεις» τόσο ο Α. Τσίπρας όσο και ο Κ. Καραμανλής. Και υπάρχει και ο Π. Καμμένος, που «απείλησε» ότι θα δώσει ο ίδιος στη δημοσιότητα τα πρακτικά. Ο κραυγάζων «στα τέσσερα» και ο αμίλητος κρυφός συμβουλάτορας του «άγουρου», τότε, Α. Τσίπρα.
Κάποιοι το λένε rebranding, αλλά ουσιαστικά είναι reminding. Θύμισε σε όλους τους Ελληνες -μεταξύ άλλων- τις κλειστές τράπεζες, τα capital controls, το στήσιμο στις ουρές των ΑΤΜ, τη σφαγή των συντάξεων και τη δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια στο Υπερταμείο που δέχθηκε ο «σκληρός διαπραγματευτής». Το δημοψήφισμα δεν έδωσε κανένα νέο διαπραγματευτικό χαρτί στην Ελλάδα. Απλώς την εξέθεσε ακόμα περισσότερο, αφήνοντάς τη γυμνή στις ορέξεις των σκληρών της Ε.Ε. που ήθελαν Grexit.
Θα ήταν μόνο για γέλια όλο αυτό, το οποίο ο ελληνικός λαός το γνωρίζει βιωματικά και όχι από διηγήσεις, αν δεν είχε μέσα του τόση τραγωδία, πόνο και κλάματα και για τους πιο ευάλωτους και για τη μεσαία τάξη. Είναι, όμως, για γέλια ότι αυτό το στημένο σκηνικό έγινε μόνο και μόνο για να γίνει ένα «κρας τεστ» αν ο Α. Τσίπρας μπορεί να ηγηθεί του «αντιμητσοτακικού μετώπου». Με δεδομένο το αρνητικό αποτέλεσμα όποιου -εκτός του ίδιου- είχε τη φαεινή ιδέα…
ΤΙ ΨΗΦΙΣΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ;
Πριν και μετά τις εκλογές του 2015 και το δημοψήφισμα-«μαϊμού» του Ιουλίου, υπάρχουν πάρα πολλά γεγονότα-ανέκδοτα τα οποία είναι το υλικό βιβλίων που έχουν γραφτεί και όσων θα γραφτούν. Απ’ όλα αυτά απομονώνω μία στιγμή, αμέσως πριν και αμέσως μετά τον εμπαιγμό του δημοψηφίσματος.
Τότε είχα έναν φίλο, ο οποίος ήταν στον πολύ στενό κύκλο του Α. Τσίπρα και γνώριζε πολλά. Αν και νέος, ήταν επιτυχημένος επιχειρηματίας και τον είχε ψηφίσει τον φίλο του με ενθουσιασμό στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Οταν, όμως, ήρθε η ώρα του δημοψηφίσματος, ανησύχησε πολύ. Και δεν το έκρυβε στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες μας. Το αντίθετο μάλιστα. Παραμονή του δημοψηφίσματος τον συναντώ σε ένα σπίτι. Εμφανώς πιο ήρεμο και σχεδόν καθόλου ανήσυχο. «Τι έγινε βρε;», τον ρωτάω. «Εντάξει», μου απαντάει, «δεν θα γίνει τίποτα με το ευρώ». Ολίγον ξαφνιασμένος με την καινούργια σιγουριά του, τον ρωτάω ξανά «Γιατί; Τι άλλαξε;». Γυάλισαν τα μάτια του και μου λέει: «Ξέρεις τι θα ψηφίσει ο Αλέξης;». Περισσότερο για να τον πειράξω, του λέω «”ναι” θα ψηφίσει. Eχει άλλη επιλογή, παρότι θα βγει το “όχι”;». Με ανάμικτα συναισθήματα μου λέει: «Δαγκωτό “ναι” θα ψηφίσει, κάνοντας την προσευχή του να βγει “ναι”. Αλλά και το “όχι” να βγει, θα το κάνει “ναι”».
Μόλις είχε φύγει από το σπίτι του Α. Τσίπρα.
Μόνο «γρατζουνιές» από τον ΟΠΕΚΕΠΕ
Κάτι η εμπεδωμένη αντίληψη της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας ότι οι αγροτικές επιδοτήσεις είναι ένα διαχρονικό και διακομματικό σκάνδαλο. Κάτι η στάση του Κ. Μητσοτάκη, που αναγνώρισε την αποτυχία της κυβέρνησής του να λύσει το πρόβλημα, παίρνοντας την πολιτική ευθύνη, αλλά δημιουργώντας έναν νέο μηχανισμό, μαζί με την έναρξη των ελέγχων για την επιστροφή των «κλεμμένων», και η δημοσκοπική εικόνα δείχνει μόνο «γρατζουνιές» για την κυβέρνηση, χωρίς να κερδίζει ουσιαστικά κανένα κόμμα. Μετά την Pulse για τον ΣΚΑΪ, ήρθε χθες και μέτρηση της Opinion Poll για το Action24. Η Ν.Δ. έχει μια ανεπαίσθητη πτώση 0,6% (από 30,4% στις 21/5/2025 πάει στο 29,8% στις 7 Ιουλίου). Ενώ στη δεύτερη θέση ισοψηφούν με 13,9% το ΠΑΣΟΚ (με άνοδο 0,5%) και η Πλεύση Ελευθερίας (με πτώση 2,1%). Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει 6ο κόμμα με 6,1% από 6%…
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Υπάρχει περίπτωση να έγινε υποκλοπή στο Προεδρικό Μέγαρο τον Ιούλιο του 2015;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Μήπως αρχίζει και εξηγείται η εκκωφαντική σιωπή τού συνήθως «φωνακλά» Π. Πολάκη για τον ΟΠΕΚΕΠΕ;
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/avtogkol-tsipra-me-ta-praktika