Ο Θοδωρής Αθερίδης βρέθηκε καλεσμένος το απόγευμα της Παρασκευής 19 Σεπτεμβρίου στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, όπου μίλησε για την επαγγελματική του πορεία, το μυθιστόρημα που γράφει, τη συνεργασία του με τον Μανούσο Μανουσάκη, αλλά και για την πίστη του στον Θεό και την περιπέτεια υγείας που βίωσε.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε αρχικά στη συγγραφή του πρώτου του βιβλίου, το οποίο, όπως είπε, βρίσκεται περίπου στη μέση. «Γράφω ένα μυθιστόρημα. Δεν έχω ξαναγράψει ποτέ, τώρα είμαι κοντά στη μέση περίπου για το πού θα πάω και τι θα κάνω. Όλο το καλοκαίρι στην Αίγινα έγραφα. Δεν μπορεί να μην έχει βιογραφικά στοιχεία. Ο βασικός ήρωας είναι stand up comedian, είναι 35 χρονών, πολύ πετυχημένος, έχει μεγάλη αγωνία γιατί συμβαίνουν πράγματα που δεν θέλω να πω».
Όπως πρόσθεσε, είχε πάντα την επιθυμία να γράψει, όμως η δουλειά δεν του το επέτρεπε, ενώ αυτή τη φορά δεν έχει «dead line».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην προσωπική του ζωή και δήλωσε ότι, αν είχε τη δυνατότητα να ξαναζήσει τη ζωή του, δεν θα άλλαζε τίποτα. «Ίδια θα την έκανα. Στρίμωξα πολλά πράγματα από νωρίς στη ζωή μου, τα οποία δεν τα μετάνιωσα. Δηλαδή ο γάμος, το παιδί. Μετά όλη η ζωή που μου ήρθε είναι πολύ καλύτερη από αυτή που φανταζόμουν. Εκεί στα 23 περίμενα να θεωρηθώ ηθοποιός».
Ο ηθοποιός μίλησε και για τη σειρά «Το δίχτυ», στην οποία πρωταγωνιστεί και επιστρέφει στην ΕΡΤ1. Αναφερόμενος στη συνεργασία του με τον Μανούσο Μανουσάκη είπε: «Επειδή ο Μανούσος είχε όλη τη σειρά στο κεφάλι του και ήξερε πάρα πολύ καλά τι ήθελε. Όταν τον χάσαμε έπρεπε να παρθεί μία απόφαση αν θα συνεχιστεί ή όχι η σειρά. Προσφέρθηκα εγώ όταν μου ζητήθηκε αν χρειαζόταν βοήθεια ο Γρηγόρης Καραντινάκης να αναλάβει ένα μέρος της σειράς. Δεσμεύτηκα να το κάνω σε περίπτωση που το χρειαζόταν, αλλά δεν το χρειάστηκε ο άνθρωπος. Υπήρχε ένα plan b γιατί ήταν δύσκολη δουλειά».
Αναφερόμενος στην απώλεια του σκηνοθέτη συγκινήθηκε: «Αφού τελειώσαμε την πρώτη σεζόν ένιωσε μία αδιαθεσία, πήγε στο νοσοκομείο, διαγνώστηκε… Ένα τίποτα είμαστε… Πρέπει να ζούμε το τώρα. Κάνω επιλογή και πηγαίνει το μυαλό μου πάντα στο καλό».
Ο ίδιος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην περιπέτεια υγείας που πέρασε. «Όταν έπαθα το εγκεφαλικό έγινε σε κλάσματα δευτερολέπτου», είπε χαρακτηριστικά, περιγράφοντάς το σαν «μπαμ, σαν να τον πυροβόλησε κάποιος». «Εγώ από χαρακτήρα θέλω να είμαι καλά. Δεν θέλω να είμαι άσχημα. Δεν είναι θέμα αισιοδοξίας ακριβώς, νομίζω με βοηθάει και η πίστη μου».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην πίστη του στον Θεό, που, όπως εξήγησε, τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. «Εγώ πιστεύω στο Θεούλη, από παιδί. Απλά μεγαλώνοντας έγινε πιο δυνατό. Έχει αντίκρισμα στην προσευχούλα μου, με ζεσταίνει. Είναι βίωμα. Παλιά ήταν ανάγκη μου να υπάρχει, τώρα πια είναι βίωμα. Προσεύχομαι κάθε νύχτα».
Ο ηθοποιός μοιράστηκε και προσωπικές αναμνήσεις από την οικογένειά του: «Ο μπαμπάς μου ήταν κομμουνιστής, δεν ήθελε τέτοια. Η μαμά μου πίστευε αλλά δεν ήταν καμία θεούσα». Θυμήθηκε μάλιστα ένα περιστατικό: «Είχα πάει μια φορά κατηχητικό και το έμαθε ο μπαμπάς μου και μου είπε “θα σου σπάσω τα πόδια”. Δεν ήθελε, με άφηνε, πίστευε ότι θα μου κάνουν κακό οι παπάδες», είπε γελώντας.
Στη διάρκεια της συζήτησης αποκάλυψε και μια περίοδο απομάκρυνσής του από την πίστη: «Εγώ στα 16 μου, επειδή είχα μπει στην ΚΝΕ για 5 μήνες, πήρα την απόφαση να είμαι σοβαρός, να μην ασχολούμαι με τον Θεό και με τον κομμουνισμό και για 5 μήνες δεν ασχολήθηκα, “ορφάνεψα” και έχασα όλες τις “κεραίες” με το υπερπέραν. Είχα πανικούς, είχα ανάγκη τον Θεό. Δεν καταλάβαινα τι νόημα έχει η ζωή χωρίς Θεό».