Η ευχαριστήρια επιστολή δύο γονιών στους επαγγελματίες του ΕΣΥ που έδωσαν μάχη με τον χρόνο για να σωθεί ο γιος τους
Ο 4χρονος Τίμος μαζί με τους γονείς του, Αναΐδα Ευρυπιώτη και Γιώργο Αθανασόπουλο, και τον νευροχειρουργό που έκανε την επέμβαση, Δημήτρη Παναγόπουλο (αριστερά). Το παιδί τραυματίστηκε στο κεφάλι πέρυσι, όταν κορμός δέντρου κύλησε και τον χτύπησε σε δασική περιοχή της ορεινής Φωκίδας. Περαστικοί, ΕΚΑΒίτες, νοσηλευτές και γιατροί συμμετείχαν σε μια αγωνιώδη «σκυταλοδρομία» με αίσιο τέλος.
Είναι από τις ιστορίες που δεν μαθαίνουμε. Λογικό. Οι γονείς που βγαίνουν από το τούνελ της αγωνίας για το παιδί τους αισθάνονται τόσο εξουθενωμένοι, τόσο ευγνώμονες που το έχουν κοντά τους, που δεν έχουν το κουράγιο για πολύ περισσότερα από κλάματα και αγκαλιές. Ακόμα και με αίσιο τέλος, ποιος θέλει να αναμοχλεύει τέτοιες αναμνήσεις; Ούτε για τον Γιώργο και την Αναΐδα είναι εύκολο να θυμούνται τι συνέβη στις 5 Σεπτεμβρίου του 2024, όταν ένας κορμός δέντρου κύλησε και τραυμάτισε σοβαρά στο κεφάλι τον 4χρονο γιο τους Τίμο. Ομως ξέρουν καλά πως ο Τίμος δεν θα ήταν σήμερα μαζί τους –και καλά στην υγεία του– αν δεν είχαν ακολουθήσει αυτά που ακολούθησαν τις επόμενες ώρες. Αν οι περαστικοί, οι ΕΚΑΒίτες, οι νοσηλευτές, οι γιατροί, που συμμετείχαν σε εκείνη τη σκυταλοδρομία για να σωθεί το παιδί, δεν είχαν δώσει ό,τι είχαν και δεν είχαν για να τα καταφέρουν. Σε αυτούς απευθύνεται η παρακάτω ευχαριστήρια επιστολή. Είκοσι επτά ανθρώπους μέτρησε στο Παίδων Αγία Σοφία να περιμένουν το ασθενοφόρο με το αναίσθητο παιδί της η Αναΐς Ευρυπιώτη, έμπλεη ακόμα αγωνίας. «Νιώσαμε ότι για όλους ήταν από την αρχή ο Τίμος και όχι ένας αριθμός πρωτοκόλλου».
Λ. Γ.
Γράφουμε τώρα… γιατί τώρα καταφέραμε να επανέλθουμε στην «κανονικότητα». Γράφουμε τώρα για ένα ατυχές περιστατικό που συνέβη πριν από περίπου ένα χρόνο και στιγμάτισε τη ζωή μας. Γράφουμε τώρα για να ευχαριστήσουμε το ΕΣΥ, το ΕΚΑΒ, τους ανθρώπους που το στελεχώνουν.
Την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024, μια παρέα φίλων κατασκηνώσαμε στη δασική περιοχή λίγο έξω από το χωριό Παύλιανη της ορεινής Φωκίδας. Είχαμε σκοπό να περάσουμε τρεις νύχτες στα πανέμορφα βουνά της περιοχής για να παρακολουθήσουμε τη διεξαγωγή του Ράλλυ Ακρόπολις με τα παιδιά μας. Ενας υλοτομημένος κορμός ελάτου όμως έμελλε να μας αλλάξει τη ζωή. Τέσσερα παιδάκια ανέβηκαν σε ένα κομμάτι κορμού μήκους τριών μέτρων και διαμέτρου ενός μέτρου για να παίξουν. Ο κορμός όμως βρισκόταν σε ένα πρανές τμήμα χωρίς κόντρες να τον συγκρατούν με αποτέλεσμα να κυλήσει. Δύο από τα παιδιά κατάφεραν να τον αποφύγουν και να τρέξουν μακριά. Τα άλλα δύο δεν ήταν τόσο τυχερά. Ο κορμός χτύπησε τον μεγάλο μας γιο Σεμπάστιαν, 6 ετών, στο πόδι, ενώ πέρασε πάνω από τον 4χρονο γιο μας Τίμο, που έμεινε αναίσθητος στο χώμα. Τότε άρχισε μια μάχη με τον χρόνο.
«Νιώσαμε ότι για όλους ήταν από την αρχή ο Τίμος και όχι ένας αριθμός πρωτοκόλλου», λέει στην «Κ» η μητέρα του.
Παίρνοντας το παιδί στην αγκαλιά του, ο πατέρας του Γιώργος άρχισε να τρέχει προς τον δασικό χωματόδρομο προς αναζήτηση βοήθειας προκειμένου να φτάσει το γρηγορότερο δυνατό στο νοσοκομείο της Λαμίας. Το πρώτο Ι.Χ. που περνούσε το οδηγούσε ο Αγγελος Γεωργόπουλος από την Πάτρα. Οταν είδε στη μέση του δρόμου το τραυματισμένο παιδί στην αγκαλιά του πατέρα του ανέλαβε να τους μεταφέρει χωρίς δεύτερη σκέψη στη Λαμία. Οταν άρχισαν να προσεγγίζουν τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που οδηγεί στην Παύλιανη και κατάφεραν να βρουν σήμα κινητής τηλεφωνίας κάλεσαν το ΕΚΑΒ.
Πρώτα έφτασαν οι διασώστες Κωνσταντίνος Γκιώνης και Απόστολος Φίλων από το ΕΚΑΒ Αμφίκλειας μαζί με τη γιατρό Μικαέλα Γάκη. Ανέλαβαν τη μεταφορά του Τίμου από το χωριό Οίτη στο νοσοκομείο Λαμίας. Στη διαδρομή και συγκεκριμένα στο ύψος της Ιεράς Μονής Παναγίας Δαμάστας, το ασθενοφόρο κινούμενο με ταχύτητα άνω των 150 χλμ./ώρα έχασε τελείως το λάστιχο από τον εμπρός δεξιά τροχό και ευτυχώς κατάφερε να ακινητοποιηθεί στην άκρη του δρόμου χωρίς να χάσει ο οδηγός τον έλεγχο του οχήματος. Χωρίς να χαθεί χρόνος, η γιατρός μαζί με τον αναίσθητο Τίμο επιβιβάστηκαν στο Ι.Χ. του Αγγελου Γεωργόπουλου που ακολουθούσε μαζί με τον πατέρα του παιδιού. Ολοι μαζί έφτασαν στον πλευρικό σταθμό διοδίων Θερμοπυλών όπου το πλήρωμα έτερου ασθενοφόρου από τη Λαμία είχε ήδη φτάσει για να παραλάβει τον Τίμο, τον πατέρα του και τη γιατρό του πρώτου ασθενοφόρου και να φύγουν άμεσα για το νοσοκομείο Λαμίας. Το πλήρωμα με τους διασώστες Ταξιάρχη Μαντζάνα, Τάσο Γρηγοριάδη και τον γιατρό Κωνσταντίνο Μπερκέτη παρέδωσαν τον μικρό στα έμπειρα χέρια των γιατρών στο νοσοκομείο Λαμίας. Ο Διευθυντής Νευροχειρουργός του νοσοκομείου, Κωνσταντίνος Παπαπέτρου, ύστερα από την αξονική τομογραφία που αποκάλυψε εκτεταμένες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και εσωτερικό αιμάτωμα, σε επικοινωνία με τον διευθυντή Νευροχειρουργό του Παίδων Αγία Σοφία, Δημήτρη Παναγόπουλο, αποφάσισε τη διακομιδή του μικρού στην Αθήνα προκειμένου να υποβληθεί σε κρανιεκτομή. Στη συνέχεια και αφού έγινε διασωλήνωση του Τίμου, ο Διευθυντής Νευροχειρουργικής του Νοσοκομείου Λαμίας Τριαντάφυλλος Τριανταφύλλου και ο αναισθησιολόγος, επιμελητής Β΄ του Νοσοκομείου Λαμίας Ευάγγελος Καλούσης, συνόδευσαν εντός του ειδικά διαμορφωμένου ασθενοφόρου τον τραυματία μέχρι την Αθήνα.
Η μητέρα του Τίμου, Αναΐς, ενημερώθηκε για το συμβάν ενώ βρισκόταν σε επαγγελματικό ταξίδι στη Σύρο. Εντός δύο ωρών είχε φτάσει στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία και ανέμενε το ασθενοφόρο που μετέφερε τον γιο της. Το πλήρωμα κατάφερε να φτάσει σε χρόνο-ρεκόρ στο Παίδων και εκεί η ομάδα των νευροχειρουργών με επικεφαλής τον κ. Δημήτρη Παναγόπουλο και τους συναδέλφους του κ. Αικατερίνη Αποστολοπούλου (Νευροχειρουργό, Επιμελήτρια Β΄ Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία) και κ. Σάββα Μελισσάρη (Νευροχειρουργό, Επιμελητή Β΄ – Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία) ανέλαβαν την κρίσιμη επέμβαση για τη σωτηρία του Τίμου. Η κ. Ειρήνη Γαζελοπούλου (Συντονίστρια Διευθύντρια Αναισθησιολόγος) και η κ. Σαββίνα Γεωργούση (Διευθύντρια Αναισθησιολόγος) μαζί με την κ. Ελένη Ανυφαντή (Προϊσταμένη Νευροχειρουργικής Κλινικής) και την ομάδα τους έδωσαν μάχη για να κρατηθεί ο Τίμος στη ζωή.
Μετά το επιτυχές χειρουργείο, ο Τίμος έμεινε για τρεις μέρες στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Κατάφερε να βγει νικητής από μια δύσκολη επέμβαση. Περίπου δύο μήνες αργότερα έγινε η αποκατάσταση του κρανιακού ελλείμματος από την ίδια ομάδα ιατρών με τεχνητό μόσχευμα. Και αυτό το χειρουργείο στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Η αποκατάστασή του διήρκεσε περίπου 6 μήνες και σήμερα είναι ένα πλήρως αυτοεξυπηρετούμενο άτομο. Στην προσπάθεια αυτή το Κέντρο Πρώιμης Παρέμβασης και Αποκατάστασης Παιδιών του Νοσοκομείου Παίδων Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού ήταν σύμμαχός μας από την πρώτη στιγμή.
Σήμερα λοιπόν καταφέρνουμε να πούμε δημόσια ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Σήμερα αναφέρουμε ονομαστικά τους ήρωες που μας έφεραν πίσω τον Τίμο. Στα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων βλέπουμε ένα σύνολο επαγγελματιών που προσφέρουν χωρίς αντάλλαγμα ό,τι έχουν και δεν έχουν. Είμαστε περήφανοι που έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια χώρα με τέτοιο ιατρικό προσωπικό. Σε μια κοινωνία που όλοι ψάχνουν το αρνητικό για να πιαστούν από αυτό και να αποδομήσουν τα πάντα, είμαστε εδώ για να περιγράψουμε και την άλλη όψη του νομίσματος.
Γιώργος και Αναΐς
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ