Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει την εμφάνιση της Ζωής Κωνσταντόπουλου στην εκπομπή της Νίκης Λυμπεράκη
Το πρόβλημα της σάτιρας είναι πια παγκοσμίως υπαρξιακό. Στην πραγματικότητα ο σατιρικός συγγραφέας, αυτός που θα πάρει μια σοβαρή ή σοβαροφανή δήλωση/κατάσταση και θα την παραμορφώσει προκειμένου να αναδείξει την υποκρισία ή την υστεροβουλία που κρύβονται από πίσω, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Οι διαρκώς εκτεθειμένοι στα φώτα της δημοσιότητας πολιτικοί κάνουν και λένε πράγματα, που κάποια χρόνια πριν θα ήταν σατιρικά σκετς βγαλμένα από την πιο δημιουργική φαντασία.
Πάρτε για παράδειγμα την κόρη του Νίκου του Κωνσταντόπουλου, η οποία μιλώντας με τη Νίκη τη Λυμπεράκη στην εκπομπή της υπερθεμάτισε στην ανάγκη να μπει ένα φρένο στην οικογενειοκρατία και ίσως επειδή αυτό από μόνο του δεν της φάνηκε αρκετό, συνέχισε εξηγώντας ότι το να προτείνεις τον μπαμπά σου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να τοποθετείς το αίσθημά σου ψηλά στο ψηφοδέλτιο του κόμματος, καμία σχέση με οικογενειοκρατία δεν έχει. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά κατέληξε να δηλώνει με σιγουριά ότι η πορεία της σε τίποτα δεν είχε να κάνει με το ότι είναι κόρη του Νίκου του Κωνσταντόπουλου, σε αντίθεση φυσικά με την Ντόρα την Μπακογιάννη που έκανε ό,τι έκανε ως κόρη Μητσοτάκη. Ο απολαυστικός διάλογος ήταν:
- Η πρωτη ιδιότητα του Νίκου Κωνσταντόπουλου δεν είναι ότι είναι πατέρας μου, είναι ότι είναι ένας λαμπρός δικηγόρος, αγωνιστής της δημοκρατίας και πολιτική προσωπικότητα που έχει αυτή τη διαδρομή.*
- Και για την Ντόρα τη Μπακογιάννη δεν είναι η πρώτη της ιδιότητα ότι είναι αδερφή του πρωθυπουργού.
- Όχι, είναι ότι είναι κόρη του πατέρα της.
- Όσο είστε κι εσείς κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου.
- Όχι, όχι, εμένα η διαδρομή μου δεν χτίστηκε με την ιδιότητα της κόρης.
Είναι ακραίο και πολύ αστείο, αλλά είναι φανερό ότι η κόρη του Νίκου του Κωνσταντόπουλου νομίζει ότι θα είχε την ίδια πορεία στη ζωή της, ακόμα κι αν την έλεγαν Ζωή Πριτσαπίδουλα. Ότι θα έκανε παρέα με τον Αλέκση, ότι θα γινόταν μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και ότι θα έφτανε να τοποθετηθεί στη θέση της Προέδρου της Βουλής, ακόμα κι αν ο μπαμπάς της δεν ήταν ποτέ πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά δεν τα γράφω με διάθεση να την ψέξω, αλλά με τον θαυμασμό (και τη ζήλεια) που νοιώθει κάποιος που πασχίζει να φτιάξει κάτι (εν προκειμένω ένα τόσο ωραίο σατιρικό κείμενο) γι’ αυτόν που, χωρίς μεγάλη προσπάθεια, τα καταφέρνει. Και ταυτοχρόνως για να εξηγήσω την όποια επιτυχία της. Γιατί η επίμονη άρνηση ακόμα και των πιο προφανών πτυχών της πραγματικότητας δεν είναι, τουλάχιστον για την κόρη του Κωνσταντόπουλου, κουσούρι, αλλά η βάση στην οποία στηρίζεται η πολιτική της καριέρα. Και μπράβο της (κυρίως επειδή τα κατάφερε όλα μόνη της χωρίς να παίζει ρόλο το ποιανού κόρη είναι).
* ως Παναθηναϊκός, με στεναχώρια διαπίστωσα ότι η συντρόφισσα Ζωή δεν αναφέρει ότι ο Νίκος ο Κωνσταντόπουλος υπήρξε και πρόεδρος του Παναθηναϊκού.
Μάνος Βουλαρίνος
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/924886/h-kori-tou-konstadopoulou-enadion-tis-oikogeneiokratias/