Το 35% θεωρεί ότι πρέπει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διεκδικήσει τρίτη θητεία, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της Palmos Analysis
Η πρόσφατη δημοσκόπηση της Palmos Analysis για το TheOpinion, που πραγματοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ), αποτυπώνει τις αντιδράσεις του κοινού στην παρουσία τόσο της Κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης. Οι πρώτες εκτιμήσεις του φθινοπώρου και οι αντιδράσεις των πολιτών στα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός αναδεικνύουν σημαντικά μηνύματα για το πολιτικό σκηνικό.
Η Κυβέρνηση, η οποία είχε επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην αποδοχή των φοροελαφρύνσεων που ανακοινώθηκαν από το βήμα της ΔΕΘ, φαίνεται να μην εκπληρώνει τις προσδοκίες που η ίδια είχε δημιουργήσει, καθώς τα αποτελέσματα είναι χαμηλότερα από τα αναμενόμενα. Συγκεκριμένα, μόλις το 17% των πολιτών δηλώνουν ότι τα μέτρα θα βοηθήσουν «Πολύ» (3%) ή «Αρκετά» (14%) τα οικονομικά του νοικοκυριού τους. Από την άλλη, το 28% θεωρεί ότι τα μέτρα θα βοηθήσουν «Λίγο», ενώ το 51% απαντά «Καθόλου». Η εικόνα αυτή γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική στις ηλικιακές ομάδες 35-54 ετών, όπου το ποσοστό που δηλώνει ότι τα μέτρα θα συμβάλλουν «Πολύ» ή «Αρκετά» μειώνεται δραματικά, φτάνοντας μόλις στο 13% και 10% αντίστοιχα.
Ακόμα πιο απογοητευτικά είναι τα αποτελέσματα μεταξύ των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας του 2023. Παρά την αρχική υποστήριξη, η πλειοψηφία (62%) των εκλογικών της υποστηρικτών δηλώνουν ότι τα μέτρα θα βοηθήσουν τα οικονομικά τους «Λίγο» ή «Καθόλου». Αυτά τα αποτελέσματα αποτυπώνουν τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευση που επικρατούν σε μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος, το οποίο περίμενε περισσότερα από τις κυβερνητικές εξαγγελίες. Στην εξίσωση πρέπει να συμπεριληφθεί όμως και η ιδιαίτερη χρονική συγκυρία διεξαγωγής της έρευνας, καθώς συνέπεσε με την επαναφορά της υπόθεσης ΟΠΕΚΕΠΕ στο επίκεντρο της δημοσιότητας με νέες αποκαλύψεις και εξελίξεις εμφανώς δυσμενείς για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς αφορούν σε στελέχη της. Η εικόνα αυτή αφήνει ανοικτό το ερώτημα: έχει επέλθει πλέον εκείνο το σημείο καμπής στην Κυβερνητική θητεία, όπου η φθορά, η κόπωση από την πολυετή παρουσία στην εξουσία και οι υποθέσεις σκανδάλων δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπιστούν ακόμα και με οικονομικές παροχές στους ψηφοφόρους ή η Κυβέρνηση μπορεί να επανακάμψει με διαδοχικά πακέτα παροχών στο τελευταίο δεκαοκτάμηνο της θητείας της και εκ νέου επίκληση της σταθερότητας; Δύσκολο, αλλά ο πολιτικός χρόνος είναι μεγάλος και η ρευστότητα τέτοια που τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Το 35% θεωρεί ότι πρέπει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διεκδικήσει τρίτη θητεία
Στα ενθαρρυντικά για το κυβερνών κόμμα είναι η ευρύτερη απήχηση που εξακολουθεί να καταγράφει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε σχέση με το κόμμα του: στο ερώτημα αν θα πρέπει να διεκδικήσει μια τρίτη πρωθυπουργική θητεία, το ποσοστό όσων συμφωνούν φτάνει στο 35%, δείχνοντας ενδεχομένως και το μέγεθος της υφιστάμενης δεξαμενής στην οποία μπορεί να ελπίζει η Νέα Δημοκρατία, εφόσον ο Πρωθυπουργός αναλάβει δυναμικές πρωτοβουλίες, απέναντι ακόμα και σε παθογένειες ή δυσλειτουργίες της ίδιας της Κυβέρνησής του και του κομματικού του μηχανισμού.
Μιλώντας για ρευστότητα, η εικόνα στο χώρο της αντιπολίτευσης θα μπορούσε και να είναι η ιδανική περιγραφή της λέξης. Τόσο στα αριστερά, όσο και στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, καταγράφεται κατακερματισμός σε τέτοιο βαθμό, που παρά την χαμηλή δημοσκοπικά πτήση του Κυβερνώντος κόμματος, η διαφορά του με τους διώκτες του παραμένει ξεκάθαρα διψήφια.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, παρότι πλέον καταγράφεται καθαρά στη δεύτερη θέση μετά από μια περίοδο που είδε την Πλεύση Ελευθερίας να το απειλεί ή και να το ξεπερνάει παραμένει σε μέτρια, για κόμμα που ισχυρίζεται και επιδιώκει να αποτελέσει τον εναλλακτικό πόλο διακυβέρνησης και να αντιμετωπίσει με αξιώσεις τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Η παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ έφερε κάποια χαμόγελα και ελπίδες ανάκαμψης, καθώς οι θετικές εκτιμήσεις ξεπερνούν την πρόθεση ψήφου του κόμματος. Ωστόσο, ακόμα και εντός της εκλογικής βάσης του κόμματος πλειοψηφούν όσοι δηλώνουν ότι η παρουσία και οι προτάσεις του αρχηγού του κόμματος δεν τους ικανοποίησαν (49% δηλώνουν «Λίγο» ή «Καθόλου» ικανοποιημένοι έναντι 42% που δηλώνουν «Πολύ» ή «Αρκετά» ικανοποιημένοι). Προφανώς, η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να πείσει ότι αποτελεί τον κύριο εναλλακτικό κυβερνητικό πόλο, έχει ακόμα πολύ δρόμο και πολλές δυσκολίες μπροστά.
Σαφώς ενισχυμένη και με διψήφια ποσοστά στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής εμφανίζεται η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, που εισπράττει ψηφοφόρους από όλα τα κόμματα, με κύριες δεξαμενές τη ΝΔ και τα κόμματα στα δεξιά της (Σπαρτιάτες, Νίκη), αλλά σημαντικές εισροές και από τα κόμματα της Κεντροαριστεράς. Ουσιαστικά, έχει κατοχυρώσει το βασικό ρόλο μεταξύ των κομμάτων «διαμαρτυρίας» ξεπερνώντας, στη φάση αυτή, την Πλεύση Ελευθερίας. Το κόμμα της κυρίας Κωνσταντοπούλου δείχνει μεγάλη ανθεκτικότητα, παρά τη σχετική υποχώρηση σε σχέση με τις μετρήσεις του πρώτου εξαμήνου του 2025, διαψεύδοντας μέχρι σήμερα τις εκτιμήσεις για γρήγορο «ξεφούσκωμα» των ποσοστών της, όταν το θέμα των Τεμπών θα έφευγε από την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Σταθερά ενισχυμένο το ΚΚΕ, ίσως αποτελεί την πιο σταθερή – δημοσκοπικά – ψηφίδα στο χώρο της πολυδιασπασμένης Κεντροαριστεράς. Μια κεντροαριστεράς που, ενώ αθροίζει σε επίπεδο πρόθεσης ψήφου το 35% και το 45% σε επίπεδο εκτίμησης εκλογικής επιρροής, δε δείχνει ικανή να σχηματίσει έναν πόλο ευθέως ανταγωνιστικό απέναντι σε μια Κυβέρνηση που φθείρεται και δυσκολεύεται να ανακάμψει. Αυτή είναι ενδεχομένως και η κινητήρια δύναμη πίσω από την φημολογία για τη δημιουργία νέου κόμματος στο συγκεκριμένο χώρο από τον πρώην Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Στο σχετικό ερώτημα, καταγράφεται μια δυνητική δεξαμενή στην οποία μπορεί να απευθυνθεί και να ελπίζει, της τάξης του 21%, χωρίς αυτό βέβαια να αποτελεί και να μπορεί να θεωρηθεί πρόθεση ψήφου.
Τι δείχνουν τα στοιχεία για το νέο κμμα Τσίπρα
Μιλώντας για ρευστότητα, η εικόνα στο χώρο της αντιπολίτευσης θα μπορούσε και να είναι η ιδανική περιγραφή της λέξης. Τόσο στα αριστερά, όσο και στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, καταγράφεται κατακερματισμός σε τέτοιο βαθμό, που παρά την χαμηλή δημοσκοπικά πτήση του Κυβερνώντος κόμματος, η διαφορά του με τους διώκτες του παραμένει ξεκάθαρα διψήφια.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, παρότι πλέον καταγράφεται καθαρά στη δεύτερη θέση μετά από μια περίοδο που είδε την Πλεύση Ελευθερίας να το απειλεί ή και να το ξεπερνάει παραμένει σε μέτρια, για κόμμα που ισχυρίζεται και επιδιώκει να αποτελέσει τον εναλλακτικό πόλο διακυβέρνησης και να αντιμετωπίσει με αξιώσεις τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Η παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ έφερε κάποια χαμόγελα και ελπίδες ανάκαμψης, καθώς οι θετικές εκτιμήσεις ξεπερνούν την πρόθεση ψήφου του κόμματος. Ωστόσο, ακόμα και εντός της εκλογικής βάσης του κόμματος πλειοψηφούν όσοι δηλώνουν ότι η παρουσία και οι προτάσεις του αρχηγού του κόμματος δεν τους ικανοποίησαν (49% δηλώνουν «Λίγο» ή «Καθόλου» ικανοποιημένοι έναντι 42% που δηλώνουν «Πολύ» ή «Αρκετά» ικανοποιημένοι). Προφανώς, η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να πείσει ότι αποτελεί τον κύριο εναλλακτικό κυβερνητικό πόλο, έχει ακόμα πολύ δρόμο και πολλές δυσκολίες μπροστά.
Σαφώς ενισχυμένη και με διψήφια ποσοστά στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής εμφανίζεται η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, που εισπράττει ψηφοφόρους από όλα τα κόμματα, με κύριες δεξαμενές τη ΝΔ και τα κόμματα στα δεξιά της (Σπαρτιάτες, Νίκη), αλλά σημαντικές εισροές και από τα κόμματα της Κεντροαριστεράς. Ουσιαστικά, έχει κατοχυρώσει το βασικό ρόλο μεταξύ των κομμάτων «διαμαρτυρίας» ξεπερνώντας, στη φάση αυτή, την Πλεύση Ελευθερίας. Το κόμμα της κυρίας Κωνσταντοπούλου δείχνει μεγάλη ανθεκτικότητα, παρά τη σχετική υποχώρηση σε σχέση με τις μετρήσεις του πρώτου εξαμήνου του 2025, διαψεύδοντας μέχρι σήμερα τις εκτιμήσεις για γρήγορο «ξεφούσκωμα» των ποσοστών της, όταν το θέμα των Τεμπών θα έφευγε από την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Σταθερά ενισχυμένο το ΚΚΕ, ίσως αποτελεί την πιο σταθερή – δημοσκοπικά – ψηφίδα στο χώρο της πολυδιασπασμένης Κεντροαριστεράς. Μια κεντροαριστεράς που, ενώ αθροίζει σε επίπεδο πρόθεσης ψήφου το 35% και το 45% σε επίπεδο εκτίμησης εκλογικής επιρροής, δε δείχνει ικανή να σχηματίσει έναν πόλο ευθέως ανταγωνιστικό απέναντι σε μια Κυβέρνηση που φθείρεται και δυσκολεύεται να ανακάμψει. Αυτή είναι ενδεχομένως και η κινητήρια δύναμη πίσω από την φημολογία για τη δημιουργία νέου κόμματος στο συγκεκριμένο χώρο από τον πρώην Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Στο σχετικό ερώτημα, καταγράφεται μια δυνητική δεξαμενή στην οποία μπορεί να απευθυνθεί και να ελπίζει, της τάξης του 21%, χωρίς αυτό βέβαια να αποτελεί και να μπορεί να θεωρηθεί πρόθεση ψήφου.
Τι δείχνουν τα στοιχεία για το νέο κμμα Τσίπρα
Παράλληλα, όμως, στο ερώτημα ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, το 26% επιλέγει τη συνεργασία των κομμάτων της Κεντροαριστεράς, έναντι 12% που επιλέγουν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΚ και 12% που θεωρούν ότι κάτι μπορεί να το επιτύχει ένα νέο κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα (για το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ούτε λόγος, αφού τον επιλέγει μόλις το 1%). Τα δεδομένα αυτά προφανώς δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό στον πρώην Πρωθυπουργό για τις προοπτικές επιτυχίας ενός νέου, δικού του εγχειρήματος, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που δεν έχει προς το παρόν πείσει για τη δυνατότητά του να εκφράσει και να συσπειρώσει το χώρο.
