Πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν να υποτάξουν την εχθροπάθειά τους για να δείξουν ότι μπορούν να καταλάβουν ένα εθνικό μέγεθος ακόμα κι όταν δεν βρίσκουν τρόπο να το οικειοποιηθούν;
Η μέχρι τώρα στάση της αντιπολίτευσης δικαιολογεί την απουσία της από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου
Μπορεί να φταίω εγώ αλλά δεν καταλαβαίνω τα επικριτικά ή παραπονιάρικα κατεβατά για την απουσία της αντιπολίτευσης από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου. Μου φαίνονται σαν επικριτικά ή παραπονιάρικα κατεβατά εναντίον των κουνουπιών επειδή τσιμπάνε, των χουλιγκάνων επειδή βιαιοπραγούν, του σεισμού επειδή γκρεμίζει σπίτια κ.ο.κ. Μου φαίνεται δηλαδή σαν μια διαμαρτυρία για το φυσικό. Αυτό που, όσο δυσάρεστο κι αν είναι, δεν μπορεί να αλλάξει.
Η αντιπολίτευση τα τελευταία χρόνια είναι ανεύθυνη, εχθροπαθής, τοξική, μισαλλόδοξη και άλλα κακά επίθετα. Οι αρχηγοί της φέρονται σαν κακομαθημένα πεντάχρονα που, στερούμενοι των φραγμών της ωριμότητας, δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να κερδίσουν πολιτικά οφέλη (ναι, δεν τα καταφέρνουν γιατί θέλει και λίγο μυαλό). Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να αφήσουν κατά μέρους τις μικρότητες και τη μνησικακία τους; Πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν να υποτάξουν την εχθροπάθειά τους για να δείξουν ότι μπορούν να καταλάβουν ένα εθνικό μέγεθος ακόμα κι όταν δεν βρίσκουν τρόπο να το οικειοποιηθούν; Τι, δηλαδή, στη μέχρι τώρα συμπεριφορά τους δικαιολογεί την οποιαδήποτε έκπληξη από τη στάση τους; Αν κάτι θα ήταν αναπάντεχο, θα ήταν αυτοί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να αναλάμβαναν το (αν μη τι άλλο) θεσμικό χρέος τους να τιμήσουν τον Σαββόπουλο.
Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι με τη δράση τους, τη συμπεριφορά τους και την επιμονή τους να αγνοούν την πραγματικότητα, έχουν καταφέρει να κάνουν τη Νέα τη Δημοκρατία του Κυριάκου του Μητσοτάκη τη μοναδική κυβέρνηση που μετά από 6 χρόνια εξουσίας έχει στις δημοσκοπήσεις διπλάσιο ποσοστό από τον δεύτερο. Οι άνθρωποι είναι και άμυαλοι και άνιωθοι και, όπως φαίνεται, τίποτα δεν πρόκειται να τους κάνει να αλλάξουν.
Και εδώ που τα λέμε δεν έγινε και τίποτα που δεν πήγαν. Δεν φαντάζομαι κανείς από την οικογένεια ή από τους δικούς του ανθρώπους να στεναχωρήθηκε που δεν ήταν εκεί ο σύντροφος Ανδρουλάκης, ο υπηρεσιακός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο προκαθήμενος της κομμουνιστικής εκκλησίας στην Ελλάδα ή ο πωλητής του Τελοπόν (η πιο έξυπνη από αυτούς κόρη του Νίκου του Κωνσταντόπουλου, έστω και με καθυστέρηση, πήγε). Δεν μειώνεται στο παραμικρό το μέγεθος του Σαββόπουλου επειδή οι εκμεταλλευτές θανάτων αδιαφόρησαν για μια κηδεία την οποία δεν θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν.
Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης είναι ανήμποροι να επηρεάσουν, ανήμποροι να εμπνεύσουν, ανήμποροι να εμφανιστούν ως εναλλακτική διακυβέρνησης. Είναι αδιάφοροι. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε οι συμπολίτες στις δημοσκοπήσεις. Πώς θα ήταν δυνατόν να μην είναι ανήμποροι να νιώσουν το μέγεθος μια στιγμής και την ευθύνη που τους αναλογεί; Και πώς μπορεί να έχει την παραμικρή σημασία που δεν το έκαναν; Και μπράβο τους.
Μάνος Βουλαρίνος
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/930194/kai-ti-egine-pou-den-pige-i-adipoliteusi-stin-kideia-tou-savvopoulou