Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα. Εκεί που ο αγώνας για τη δεύτερη θέση στις προσεχείς εκλογές μεταξύ Ν. Ανδρουλάκη και Α. Τσίπρα τείνει να πάρει μορφή (πολιτικού) «παγκράτιου», το οποίο τέλειωνε με τον θάνατο ενός εκ των δύο αγωνιζομένων, αιφνιδίως προκύπτει, δημοσκοπικώ τω τρόπω, ένα κόμμα το οποίο όχι μόνο ισοπεδώνει το ΠΑΣΟΚ και το «κόμμα-λίστα» Τσίπρα, αλλά… αφήνει πίσω του και τη Ν.Δ.
Μία δημοσκόπηση ήταν αρκετή ώστε κάποιοι να προσπαθούν να πείσουν ότι έρχονται -αν δεν έχουν έρθει ήδη- τα πάνω κάτω. Ενα «Κόμμα των Τεμπών», κατά προτίμηση με επικεφαλής τη Μ. Καρυστιανού, θα μπορούσε, σύμφωνα με τη μέτρηση, να ψηφιστεί από το 32,2%, δηλαδή από έναν στους τρεις Ελληνες. Δηλαδή, το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος θα ψήφιζε τη Μ. Καρυστιανού για να διαπραγματευτεί με τον Ερντογάν, για να φτιάξει το ΕΣΥ που «καταρρέει», να κάνει την ελληνική Παιδεία να φυσάει, να σβήσει την ακρίβεια, να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης, να αντιμετωπίσει το ενεργειακό πρόβλημα, να φτιάξει τα δημόσια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να λύσει τα προβλήματα των συνταξιούχων και του ασφαλιστικού, να τελειώσει το δημογραφικό και το στεγαστικό πρόβλημα και, βεβαίως, να φέρει τη θεαματική αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος κάθε νοικοκυριού. Βέβαια, αυτό το δυνητικό 32,2%, όταν καλείται να γίνει σιγουριά, συρρικνώνεται σε λιγότερο από το μισό, στο 13,9%. Αλλά τι σημασία έχει; «Μίλησαν οι αριθμοί», αναφώνησαν θριαμβευτικά κάποιοι που είδαν το φως το αληθινό στον χείμαρρο που πλημμύρισε αίφνης την πολιτική ζωή της χώρας.
Το ότι το «Κόμμα των Τεμπών» ή η Μ. Καρυστιανού δεν έχουν εισφέρει τίποτα άλλο εκτός από τον απολύτως σεβαστό πόνο τους για την τραγική απώλεια 57 ψυχών και κάποιες ακατάληπτες κραυγές για τη διεφθαρμένη Δικαιοσύνη προφανώς είναι ασήμαντο. Αρκεί να εμφανιστεί μία φιγούρα που κραδαίνει μία ρομφαία. «Οταν η κοινωνία βρίσκει την αυθεντική έκφρασή της στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που ζητά τα αυτονόητα -Δικαιοσύνη και απτά αποτελέσματα στη ζωή μας-, οι μηχανισμοί του παλιού συστήματος πανικοβάλλονται», έγραψε κάποιος εξ αυτών, που έμπλεοι ενθουσιασμού και σε έξαρση είδαν ότι αρκεί η προσωποποίηση της ελπίδας, της ακεραιότητας, της αλήθειας και της αποφασιστικότητας για να έρθει η αλλαγή…
Ασφαλώς δημοκρατία έχουμε, το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι είναι αναφαίρετο, όπως και ο καθένας να λέει, ό,τι θέλει. Πόσω μάλλον όταν εδώ και λίγες μέρες παίζει το project «Η Καρυστιανού ρίχνει τον Μητσοτάκη». Κακό μαντάτο αυτό για τον Α. Τσίπρα, ο οποίος βλέπει άλλο πρόσωπο να κάθεται στον θρόνο του «Μεσσία». Το ίδιο ισχύει και για τον λιγότερο υπερφίαλο Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος συνεχίζει να αρκείται «στη νίκη έστω και με μία ψήφο». Οσοι έχουν συμφέρον από το να πέσει ο ουρανός στα κεφάλια όλων μας δεν είναι λίγοι. Αλλά η πρωταγωνίστρια του έργου είναι μία. Η κ. Καρυστιανού. Η οποία είναι ένας συνηθισμένος, άγνωστος μέχρι πριν από λίγο καιρό, άνθρωπος, που βρίσκεται ξαφνικά μπροστά στους εκτυφλωτικούς προβολείς της δημοσιότητας. Τραβάει επάνω της το καθολικό ενδιαφέρον κυρίως για την απώλειά της αρχικά και στη συνέχεια για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Γίνεται «σύμβολο» όχι της τραγικής απώλειας, αλλά της κάθαρσης και της ανατροπής του συστήματος. Που μπορεί και «κατεβάζει 1.000.000 στους δρόμους». Την εκθειάζουν και την «ψηφίζουν» αρκετοί πολιτικοί, από τον Ν. Κοτζιά έως την Ε. Ακρίτα. Αυτός ο άνθρωπος είναι απολύτως φυσιολογικό να βρεθεί αλλού. Να πιστέψει ότι όχι μόνο δικαιούται, αλλά και μπορεί να γίνει πρωθυπουργός. Να κάνει ό,τι δεν μπορούν να κάνουν εδώ και 6 χρόνια κόμματα, αρχηγοί και συστήματα. Να μπορέσει να ανατρέψει το ίδιο το σύστημα και κυβερνήσεις. Να επιτρέψει στον εαυτό της να πει παλιότερα, μετά τις ευρωεκλογές, ότι «πιστεύω πως η πτώση της κυβέρνησης στις εκλογές έχει τη σφραγίδα μου» και αργότερα, μέχρι και σήμερα, να βάλλει αδιακρίτως κατά θεσμών, αιρετών αξιωματούχων («καταχραστής της εξουσίας» ο πρωθυπουργός) και του ίδιου του Συντάγματος, ζητώντας εδώ και τώρα την κατάργηση του άρθρου 86, περιφρονώντας τη Βουλή και τις απαιτούμενες συνταγματικές διαδικασίες.
Ναι, τότε, εκεί ψηλά, μπορεί να κατέβει στις εκλογές ένα κόμμα που θα πάρει αυτοδυναμία. Μέχρι να σπάσει το μεγάλο μπαλόνι, όταν έρθει σε επαφή με την ακίδα της πραγματικότητας.
ΤΑ ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ
Αύριο ο πρωθυπουργός αναχωρεί για τις Βρυξέλλες, για να συμμετάσχει -μεταξύ άλλων-στη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει την Πέμπτη και την Παρασκευή, έχοντας στην ατζέντα της την ευρωπαϊκή άμυνα με την αντιπυραυλική ασπίδα και το εξοπλιστικό πρόγραμμα 2030, το οποίο περιλαμβάνει και το SAFE.
Η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει και η Τουρκία, η οποία επιθυμεί διακαώς να μπει στο SAFE, δεν μπορεί να κρύψει πλέον ότι νιώθει τη θηλιά να σφίγγει γύρω από τον λαιμό της, παρά την ισχυρή υποστήριξη μεγάλων χωρών όπως η Γερμανία. Η θηλιά είναι το ελληνικό βέτο για την άρση του casus belli, προκειμένου να γίνει συζήτηση για τη συμμετοχή της Τουρκίας στο μεγάλο ευρωπαϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα.
Ο Χ. Φιντάν είδε ότι οι πιέσεις προς την Ελλάδα από τις φιλικές προς την Τουρκία ευρωπαϊκές χώρες δεν έπιασαν τόπο και άρχισε το γνωστό τουρκικό παζάρι. Εμείς δεν δεχόμαστε τα 12 ναυτικά μίλια, εσείς δεν δέχεστε τα 6. Δεν είπε «ελάτε να τα βρούμε στα 9», αλλά ουσιαστικά κάτι τέτοιο εννοεί. Η κυβέρνηση δεν μετακινείται από την εθνική γραμμή του δικαιώματος της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.
Τι αποδεικνύει αυτή η εξέλιξη; Αρκετά, με σημαντικότερα δύο: 1. Οι Κασσάνδρες τού ενδοτισμού βιάστηκαν και εκτέθηκαν. Οπως λέει εδώ και καιρό στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, «ο Μητσοτάκης δεν υπάρχει περίπτωση να υπογράψει ούτε 6 ούτε 9 ναυτικά μίλια». 2. Οταν η Ελλάδα είπε, για πρώτη φορά, ότι η συμμετοχή της Τουρκίας στο SAFE έχει ως προϋπόθεση την άρση του casus belli, η αντιπολίτευση σχεδόν τη χλεύασε και επιδόθηκε σε μια άχαρη προσπάθεια να αποδείξει ότι δεν υπάρχει ελληνικό βέτο σε αυτήν τη διαδικασία. Ο καιρός γαρ εγγύς, ήρθαν οι δηλώσεις Φιντάν να επιβεβαιώσουν την κυβέρνηση και να διαψεύσουν την αντιπολίτευση. Η οποία αμφισβητούσε και σάρκαζε «πόσες ακόμα αποτυχίες θα αντέξει η χώρα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική»…
Σκηνές από τα «προσεχώς» τα μαλλιοτραβήγματα Τσακαλώτου-Τσίπρα
Ολοι ξέρουν ότι ένα από τα πρόσωπα που θα επιχειρήσει να αποδομήσει με το βιβλίο του ο Α. Τσίπρας είναι ο Ευ. Τσακαλώτος. Προφανώς το γνωρίζει και ο ίδιος ο πρώην υπ. Οικονομικών, ο οποίος, καθόλου τυχαία, είπε αυτό που δεν μπορούσε να πει τότε, δηλαδή ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 ήταν ακοστολόγητο και «είπαμε, αντιπολίτευση είμαστε, ας πούμε και κάτι παραπάνω».
Το πλήγμα κατά του Α. Τσίπρα ευθύ. Και ο ανυπόμονος «πρωθυπουργός» δεν περίμενε την έκδοση της «Ιθάκης» του. Διέρρευσε αμέσως την επιστολή που έστειλε στις 9 Ιουλίου 2015 ο Ευ. Τσακαλώτου στον Γερούν Ντάισεμπλουμ, που ήταν επικεφαλής του Eurogroup, στην οποία ο τότε τριών ημερών υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ «τα έδινε όλα» στην τρόικα. Και μάλιστα πριν γίνει το Eurogroup με την περίφημη διαπραγμάτευση των 17 ωρών…
Μπορεί ο Α. Τσίπρας να «τσαλάκωσε» τον πρώην ευνοούμενό του, αλλά υπονόμευσε και τον εαυτό του. Καθώς μόνο δύο τινά μπορούσαν να συμβαίνουν. Ή ο Ευ. Τσακαλώτος έστειλε την επιστολή εν αγνοία του τότε πρωθυπουργού, οπότε τίθεται θέμα σοβαρότητας και ελέγχου του Α. Τσίπρα στην κυβέρνηση του, ή -όπερ και το πιθανότερο- ο Ευ. Τσακαλώτος, σε συνεννόηση με τον πολιτικό προϊστάμενό του, «δούλεψαν» για μία ακόμα φορά τον ελληνικό λαό, παίζοντας με τις ώρες και τον έρπητα του καλύτερου διαπραγματευτή ever.
Τη δεύτερη εκδοχή υποστηρίζει και ο καρατομηθείς -προκειμένου να τον διαδεχθεί ο Ευ. Τσακαλώτος- Γ. Βαρουφάκης. Ο οποίος παρενέβη στη σύγκρουση λέγοντας ότι ο Τσίπρας αποφάσισε πολύ πριν από το δημοψήφισμα να προσχωρήσει στην τρόικα και ήλπιζε ότι το «ναι» στο δημοψήφισμα θα τον νομιμοποιούσε να κάνει την ιστορική κωλοτούμπα.
Ολα αυτά είναι απλώς μια πρόγευση από τα όσα θα ακολουθήσουν την κυκλοφορία του βιβλίου του Α. Τσίπρα. Καθώς, όπως κυκλοφορεί, όσοι πρόκειται να δεχθούν τις βολές του ετοιμάζονται να ανταποδώσουν τα πυρά. Τα «άπλυτα» που δεν έχουν βγει στη φόρα φαίνεται ότι έρχεται η ώρα να βγουν…
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/avtodynamo-ena-komma-ton-tebon