Μια ριζοσπαστική νέα θεωρία για τη συνείδηση – η οποία θα μπορούσε επιτέλους να εξηγήσει τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε – ανέπτυξε μία Σουηδή επιστήμονας. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Maria Strømme, καθηγήτρια νανοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, η συνείδηση δεν προκύπτει από τον ανθρώπινο εγκέφαλο και επομένως δεν τελειώνει όταν πεθαίνουμε.
Αντιθέτως, υπάρχει ως θεμελιώδες πεδίο και όταν ένα άτομο πεθαίνει, «η συνείδησή του απλώς επιστρέφει στο βάθος του πεδίου».
Σύμφωνα με πιο παραδοσιακές θεωρίες της κβαντικής φυσικής, τα σωματίδια και η ενέργεια προκύπτουν από δονήσεις σε ένα θεμελιώδες πεδίο - όπως τα κύματα προκύπτουν από δονήσεις στο νερό.
Η φυσικός ισχυρίζεται τώρα ότι αυτό το θεμελιώδες πεδίο μπορεί να είναι η ίδια η συνείδηση.
Αν αυτό είναι σωστό, «μυστηριώδη» φαινόμενα όπως η τηλεπάθεια, οι εμπειρίες κοντά στον θάνατο, ακόμη και η ζωή μετά θάνατον θα μπορούσαν επιτέλους να εξηγηθούν από την επιστήμη.
Αν η θεωρία της καθηγήτριας αποδειχθεί ορθή, τότε θα αλλάξουν πολλά στην άποψή μας για την πραγματικότητα, με πιο σοκαριστικό την αποκάλυψη ότι η ατομικής μας συνείδηση είναι απλώς μια ψευδαίσθηση.
Επίσης, ικανότητες όπως η τηλεπάθεια, θα μπορούσαν να εξηγηθούν από το ότι η συνείδηση αποτελεί τη θεμελιώδη βάση της πραγματικότητας.
Δεδομένου ότι όλες οι ατομικές συνειδήσεις αποτελούν μέρος του ίδιου πεδίου, οι πληροφορίες μπορούν να μεταδοθούν μεταξύ σημείων που προφανώς χωρίζονται από τον χώρο ή ακόμα και τον χρόνο.
Αυτό σημαίνει επίσης ότι πολλά φαινόμενα που απορρίπτονται ως «ψευδοεπιστήμη» θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος του επιστημονικού μοντέλου και «αξίζουν ανανεωμένες, αυστηρές επιστημονικές δοκιμές».
Απάντηση για τις εμπειρίες κοντά στον θάνατο
Η νέα, ριζοσπαστική θεωρία για τη συνείδηση, θα μπορούσε να εξηγήσει τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε.
Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια εμπειριών κοντά στον θάνατο, πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι έχουν οράματα θρησκευτικών προσώπων, χαμένων αγαπημένων προσώπων ή ακόμα και προαισθήματα μελλοντικών γεγονότων.
Σύμφωνα την Strømme, όλες οι ατομικές συνειδήσεις αποτελούν μέρος ενός θεμελιώδους πεδίου. Αυτό σημαίνει ότι τα ανώμαλα οράματα που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια εμπειριών κοντά στον θάνατο θα μπορούσαν να οφείλονται σε «άτυπη πρόσβαση σε αυτό το υποκείμενο πεδίο».
«Εάν η ατομική επίγνωση δεν παράγεται μόνο από τον εγκέφαλο, αλλά αποτελεί έκφραση ενός βαθύτερου πεδίου, όπως υποδηλώνει το μοντέλο μου, τότε οι στιγμές που ο εγκέφαλος έχει βλάβη θα μπορούσαν να επιτρέψουν άτυπη πρόσβαση σε αυτό το υποκείμενο πεδίο», εξηγεί η καθηγήτρια στη Daily Mail.